1Statera dolosa abominatio est apud Dominum,
2Ubi fuerit superbia, ibi erit et contumelia ;
3Simplicitas justorum diriget eos,
4Non proderunt divitiæ in die ultionis ;
5Justitia simplicis diriget viam ejus,
6Justitia rectorum liberabit eos,
7Mortuo homine impio, nulla erit ultra spes,
8Justus de angustia liberatus est,
9Simulator ore decipit amicum suum ;
10In bonis justorum exsultabit civitas,
11Benedictione justorum exaltabitur civitas,
12Qui despicit amicum suum indigens corde est ;
13Qui ambulat fraudulenter, revelat arcana ;
14Ubi non est gubernator, populus corruet ;
15Affligetur malo qui fidem facit pro extraneo ;
16Mulier gratiosa inveniet gloriam,
17Benefacit animæ suæ vir misericors ;
18Impius facit opus instabile,
19Clementia præparat vitam,
20Abominabile Domino cor pravum,
21Manus in manu non erit innocens malus ;
22Circulus aureus in naribus suis,
23Desiderium justorum omne bonum est ;
24Alii dividunt propria, et ditiores fiunt ;
25Anima quæ benedicit impinguabitur,
26Qui abscondit frumenta maledicetur in populis ;
27Bene consurgit diluculo qui quærit bona ;
28Qui confidit in divitiis suis corruet :
29Qui conturbat domum suam possidebit ventos,
30Fructus justi lignum vitæ,
31Si justus in terra recipit,