1Et respondens Job, ait : 2Vere scio quod ita sit, 3Si voluerit contendere cum eo, 4Sapiens corde est, et fortis robore : 5Qui transtulit montes, et nescierunt 6Qui commovet terram de loco suo, 7Qui præcipit soli, et non oritur, 8Qui extendit cælos solus, 9Qui facit Arcturum et Oriona, 10Qui facit magna, et incomprehensibilia, 11Si venerit ad me, non videbo eum ; 12Si repente interroget, quis respondebit ei ? 13Deus, cujus iræ nemo resistere potest, 14Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei, 15qui etiam si habuero quippiam justum, non respondebo : 16Et cum invocantem exaudierit me, 17In turbine enim conteret me, 18Non concedit requiescere spiritum meum, 19Si fortitudo quæritur, robustissimus est ; 20Si justificare me voluero, os meum condemnabit me ; 21Etiam si simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea, 22Unum est quod locutus sum : 23Si flagellat, occidat semel, 24Terra data est in manus impii ; 25Dies mei velociores fuerunt cursore ; 26Pertransierunt quasi naves poma portantes ; 27Cum dixero : Nequaquam ita loquar : 28Verebar omnia opera mea, 29Si autem et sic impius sum, 30Si lotus fuero quasi aquis nivis, 31tamen sordibus intinges me, 32Neque enim viro qui similis mei est, respondebo ; 33Non est qui utrumque valeat arguere, 34Auferat a me virgam suam, 35Loquar, et non timebo eum ;