1Addens quoque Eliu, hæc locutus est :
2Sustine me paululum, et indicabo tibi :
3Repetam scientiam meam a principio,
4Vere enim absque mendacio sermones mei,
5Deus potentes non abjicit,
6sed non salvat impios,
7Non auferet a justo oculos suos :
8Et si fuerint in catenis,
9indicabit eis opera eorum,
10Revelabit quoque aurem eorum, ut corripiat :
11Si audierint et observaverint, complebunt dies suos in bono,
12si autem non audierint,
13Simulatores et callidi provocant iram Dei,
14Morietur in tempestate anima eorum,
15Eripiet de angustia sua pauperem,
16Igitur salvabit te de ore angusto latissime,
17Causa tua quasi impii judicata est :
18Non te ergo superet ira ut aliquem opprimas :
19Depone magnitudinem tuam absque tribulatione,
20Ne protrahas noctem,
21Cave ne declines ad iniquitatem :
22Ecce Deus excelsus in fortitudine sua,
23Quis poterit scrutari vias ejus ?
24Memento quod ignores opus ejus,
25Omnes homines vident eum :
26Ecce Deus magnus vincens scientiam nostram :
27Qui aufert stillas pluviæ,
28qui de nubibus fluunt
29Si voluerit extendere nubes quasi tentorium suum, ¶
30et fulgurare lumine suo desuper,
31Per hæc enim judicat populos,
32In manibus abscondit lucem,
33Annuntiat de ea amico suo, quod possessio ejus sit,