1Post hæc aperuit Job os suum, et maledixit diei suo, 2et locutus est : 3Pereat dies in qua natus sum, 4Dies ille vertatur in tenebras : 5Obscurent eum tenebræ et umbra mortis ; 6Noctem illam tenebrosus turbo possideat ; 7Sit nox illa solitaria, 8Maledicant ei qui maledicunt diei, 9Obtenebrentur stellæ caligine ejus ; 10Quia non conclusit ostia ventris qui portavit me, 11Quare non in vulva mortuus sum ? 12Quare exceptus genibus ? 13Nunc enim dormiens silerem, 14cum regibus et consulibus terræ, 15aut cum principibus qui possident aurum, 16aut sicut abortivum absconditum non subsisterem, 17Ibi impii cessaverunt a tumultu, 18Et quondam vincti pariter sine molestia, 19Parvus et magnus ibi sunt, 20Quare misero data est lux, 21qui expectant mortem, et non venit, 22gaudentque vehementer 23viro cujus abscondita est via 24Antequam comedam, suspiro ; 25quia timor quem timebam evenit mihi, 26Nonne dissimulavi ? nonne silui ? nonne quievi ?