1Respondens autem Job, dixit :
2Usquequo affligitis animam meam,
3En decies confunditis me,
4Nempe etsi ignoravi,
5At vos contra me erigimini,
6Saltem nunc intelligite quia Deus non æquo judicio afflixerit me,
7Ecce clamabo, vim patiens, et nemo audiet ;
8Semitam meam circumsepsit, et transire non possum :
9Spoliavit me gloria mea,
10Destruxit me undique, et pereo :
11Iratus est contra me furor ejus,
12Simul venerunt latrones ejus,
13Fratres meos longe fecit a me,
14Dereliquerunt me propinqui mei,
15Inquilini domus meæ et ancillæ meæ sicut alienum habuerunt me,
16Servum meum vocavi, et non respondit :
17Halitum meum exhorruit uxor mea,
18Stulti quoque despiciebant me :
19Abominati sunt me quondam consiliarii mei,
20Pelli meæ, consumptis carnibus, adhæsit os meum,
21Miseremini mei, miseremini mei saltem vos, amici mei,
22Quare persequimini me sicut Deus,
23Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei ?
24stylo ferreo et plumbi lamina,
25Scio enim quod redemptor meus vivit,
26et rursum circumdabor pelle mea,
27quem visurus sum ego ipse,
28Quare ergo nunc dicitis : Persequamur eum,
29Fugite ergo a facie gladii,