1Cecineruntque Debbora et Barac filius Abinoem in illo die, dicentes :
2Qui sponte obtulistis de Israel animas vestras ad periculum,
3Audite, reges ; auribus percipite, principes :
4Domine, cum exires de Seir,
5Montes fluxerunt a facie Domini,
6In diebus Samgar filii Anath,
7Cessaverunt fortes in Israel, et quieverunt :
8Nova bella elegit Dominus,
9Cor meum diligit principes Israel :
10Qui ascenditis super nitentes asinos,
11Ubi collisi sunt currus,
12Surge, surge Debbora ;
13Salvatæ sunt reliquiæ populi :
14Ex Ephraim delevit eos in Amalec,
15Duces Issachar fuere cum Debbora,
16Quare habitas inter duos terminos,
17Galaad trans Jordanem quiescebat,
18Zabulon vero et Nephthali obtulerunt animas suas morti
19Venerunt reges et pugnaverunt :
20De cælo dimicatum est contra eos :
21Torrens Cison traxit cadavera eorum,
22Ungulæ equorum ceciderunt, fugientibus impetu,
23Maledicite terræ Meroz, dixit angelus Domini :
24Benedicta inter mulieres Jahel uxor Haber Cinæi,
25Aquam petenti lac dedit,
26Sinistram manum misit ad clavum,
27inter pedes ejus ruit ; defecit, et mortuus est :
28Per fenestram respiciens, ululabat mater ejus :
29Una sapientior ceteris uxoribus ejus,
30Forsitan nunc dividit spolia,
31Sic pereant omnes inimici tui, Domine :
32Quievitque terra per quadraginta annos. ¶