1Væ coronæ superbiæ, ebriis Ephraim, 2Ecce validus et fortis Dominus 3Pedibus conculcabitur 4Et erit flos decidens gloriæ exsultationis ejus, 5In die illa erit Dominus exercituum corona gloriæ, 6et spiritus judicii sedenti super judicium, 7Verum hi quoque præ vino nescierunt, et præ ebrietate erraverunt ; 8Omnes enim mensæ repletæ sunt vomitu sordiumque, 9Quem docebit scientiam ? 10Quia manda, remanda ; manda, remanda ; 11In loquela enim labii, 12Cui dixit : Hæc est requies mea, 13Et erit eis verbum Domini : 14Propter hoc audite verbum Domini, viri illusores, 15Dixistis enim : Percussimus fœdus cum morte, 16Idcirco hæc dicit Dominus Deus : 17Et ponam in pondere judicium, 18Et delebitur fœdus vestrum cum morte, 19Quandocumque pertransierit, tollet vos, 20Coangustatum est enim stratum, ita ut alter decidat ; 21Sicut enim in monte divisionum stabit Dominus ; 22Et nunc nolite illudere, 23Auribus percipite, et audite vocem meam : 24Numquid tota die arabit arans ut serat ? 25Nonne cum adæquaverit faciem ejus, 26Et erudiet illum in judicio ; 27Non enim in serris triturabitur gith, 28Panis autem comminuetur ; 29Et hoc a Domino Deo exercituum exivit,