1Memento Creatoris tui in diebus juventutis tuæ,
2antequam tenebrescat sol, et lumen, et luna, et stellæ,
3quando commovebuntur custodes domus,
4et claudent ostia in platea,
5excelsa quoque timebunt, et formidabunt in via.
6Antequam rumpatur funiculus argenteus,
7et revertatur pulvis in terram suam unde erat,
8Vanitas vanitatum, dixit Ecclesiastes,
9Cumque esset sapientissimus Ecclesiastes,
10Quæsivit verba utilia,
11Verba sapientium sicut stimuli,
12His amplius, fili mi, ne requiras.
13Finem loquendi pariter omnes audiamus.
14et cuncta quæ fiunt adducet Deus in judicium