1Υπομιμνῃσκε αυτους αρχαις εξουσιαις υποτασσεσθαι, πειθαρχειν, προς παν εργον αγαθον ετοιμους ειναι, 2μηδενα βλασφημειν, αμαχους ειναι, επιεικεις, πασαν ενδεικνυμενους πραυτητα προς παντας ανθρωπους. 3Ημεν γαρ ποτε και ημεις ανοητοι, απειθεις, πλανωμενοι, δουλευοντες επιθυμιαις και ηδοναις ποικιλαις, εν κακιᾳ και φθονῳ διαγοντες, στυγητοι, μισουντες αλληλους. 4οτε δε η χρηστοτης και η φιλανθρωπια επεφανη του Σωτηρος ημων Θεου, 5ουκ εξ εργων των εν δικαιοσυνῃ α εποιησαμεν ημεις αλλα κατα το αυτου ελεος εσωσεν ημας δια λουτρου παλινγενεσιας και ανακαινωσεως Πνευματος Αγιου, 6ου εξεχεεν εφ ημας πλουσιως δια Ιησου Χριστου του Σωτηρος ημων, 7ινα δικαιωθεντες τῃ εκεινου χαριτι κληρονομοι γενηθωμεν κατ ελπιδα ζωης αιωνιου. 8Πιστος ο λογος, και περι τουτων βουλομαι σε διαβεβαιουσθαι, ινα φροντιζωσιν καλων εργων προιστασθαι οι πεπιστευκοτες Θεῳ. ταυτα εστιν καλα και ωφελιμα τοις ανθρωποις· 9μωρας δε ζητησεις και γενεαλογιας και εριν και μαχας νομικας περιιστασο· εισιν γαρ ανωφελεις και ματαιοι. 10αιρετικον ανθρωπον μετα μιαν και δευτεραν νουθεσιαν παραιτου, 11ειδως οτι εξεστραπται ο τοιουτος και αμαρτανει, ων αυτοκατακριτος. 12Οταν πεμψω Αρτεμαν προς σε η Τυχικον, σπουδασον ελθειν προς με εις Νικοπολιν· εκει γαρ κεκρικα παραχειμασαι. 13Ζηναν τον νομικον και Απολλων σπουδαιως προπεμψον, ινα μηδεν αυτοις λειπῃ. 14μανθανετωσαν δε και οι ημετεροι καλων εργων προιστασθαι εις τας αναγκαιας χρειας, ινα μη ωσιν ακαρποι. 15Ασπαζονται σε οι μετ εμου παντες. ασπασαι τους φιλουντας ημας εν πιστει. Η χαρις μετα παντων υμων.