1Αληθειαν λεγω εν Χριστῳ, ου ψευδομαι, συνμαρτυρουσης μοι της συνειδησεως μου εν Πνευματι Αγιῳ, 2οτι λυπη μοι εστιν μεγαλη και αδιαλειπτος οδυνη τῃ καρδιᾳ μου. 3ηυχομην γαρ αναθεμα ειναι αυτος εγω απο του Χριστου υπερ των αδελφων μου των συγγενων μου κατα σαρκα, 4οιτινες εισιν Ισραηλειται, ων η υιοθεσια και η δοξα και αι διαθηκαι και η νομοθεσια και η λατρεια και αι επαγγελιαι, 5ων οι πατερες, και εξ ων ο Χριστος το κατα σαρκα, ο ων επι παντων Θεος ευλογητος εις τους αιωνας, αμην. 6Ουχ οιον δε οτι εκπεπτωκεν ο λογος του Θεου. ου γαρ παντες οι εξ Ισραηλ, ουτοι Ισραηλ· 7ουδ οτι εισιν σπερμα Αβρααμ, παντες τεκνα, αλλ Εν Ισαακ κληθησεται σοι σπερμα. 8τουτ εστιν, ου τα τεκνα της σαρκος ταυτα τεκνα του Θεου, αλλα τα τεκνα της επαγγελιας λογιζεται εις σπερμα. 9επαγγελιας γαρ ο λογος ουτος Κατα τον καιρον τουτον ελευσομαι και εσται τῃ Σαρρᾳ υιος. 10ου μονον δε, αλλα και Ρεβεκκα εξ ενος κοιτην εχουσα, Ισαακ του πατρος ημων· 11μηπω γαρ γεννηθεντων μηδε πραξαντων τι αγαθον η φαυλον, ινα η κατ εκλογην προθεσις του Θεου μενῃ, 12ουκ εξ εργων αλλ εκ του καλουντος, ερρεθη αυτῃ οτι Ο μειζων δουλευσει τῳ ελασσονι· 13καθαπερ γεγραπται Τον Ιακωβ ηγαπησα, τον δε Ησαυ εμισησα. 14Τι ουν ερουμεν; μη αδικια παρα τῳ θεῳ; μη γενοιτο. 15τῳ Μωυσει γαρ λεγει Ελεησω ον αν ελεω, και οικτειρησω ον αν οικτειρω. 16αρα ουν ου του θελοντος ουδε του τρεχοντος, αλλα του ελεωντος Θεου. 17λεγει γαρ η γραφη τῳ Φαραω οτι Εις αυτο τουτο εξηγειρα σε, οπως ενδειξωμαι εν σοι την δυναμιν μου, και οπως διαγγελῃ το ονομα μου εν πασῃ τῃ γῃ. 18αρα ουν ον θελει ελεει, ον δε θελει σκληρυνει. 19Ερεις μοι ουν Τι ετι μεμφεται; τῳ γαρ βουληματι αυτου τις ανθεστηκεν; 20ω ανθρωπε, μενουνγε συ τις ει ο ανταποκρινομενος τῳ Θεῳ; μη ερει το πλασμα τῳ πλασαντι Τι με εποιησας ουτως; 21η ουκ εχει εξουσιαν ο κεραμευς του πηλου εκ του αυτου φυραματος ποιησαι ο μεν εις τιμην σκευος, ο δε εις ατιμιαν; 22ει δε θελων ο Θεος ενδειξασθαι την οργην και γνωρισαι το δυνατον αυτου ηνεγκεν εν πολλῃ μακροθυμιᾳ σκευη οργης κατηρτισμενα εις απωλειαν, 23και ινα γνωρισῃ τον πλουτον της δοξης αυτου επι σκευη ελεους, α προητοιμασεν εις δοξαν, 24ους και εκαλεσεν ημας ου μονον εξ Ιουδαιων αλλα και εξ εθνων; 25ως και εν τῳ Ωσηε λεγει Καλεσω τον ου λαον μου λαον μου και την ουκ ηγαπημενην ηγαπημενην· 26και εσται εν τῳ τοπῳ ου ερρεθη αυτοις Ου λαος μου υμεις, εκει κληθησονται υιοι Θεου ζωντος. 27Ησαιας δε κραζει υπερ του Ισραηλ Εαν ῃ ο αριθμος των υιων Ισραηλ ως η αμμος της θαλασσης, το υπολειμμα σωθησεται· 28λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει Κυριος επι της γης. 29και καθως προειρηκεν Ησαιας Ει μη Κυριος Σαβαωθ εγκατελιπεν ημιν σπερμα, ως Σοδομα αν εγενηθημεν και ως Γομορρα αν ωμοιωθημεν. 30Τι ουν ερουμεν; οτι εθνη τα μη διωκοντα δικαιοσυνην κατελαβεν δικαιοσυνην, δικαιοσυνην δε την εκ πιστεως· 31Ισραηλ δε διωκων νομον δικαιοσυνης εις νομον ουκ εφθασεν. 32δια τι; οτι ουκ εκ πιστεως αλλ ως εξ εργων· προσεκοψαν τῳ λιθῳ του προσκομματος, 33καθως γεγραπται Ιδου τιθημι εν Σιων λιθον προσκομματος και πετραν σκανδαλου, και ο πιστευων επ αυτῳ ου καταισχυνθησεται.