1Και ο πεμπτος αγγελος εσαλπισεν· και ειδον αστερα εκ του ουρανου πεπτωκοτα εις την γην, και εδοθη αυτῳ η κλεις του φρεατος της αβυσσου. 2και ηνοιξεν το φρεαρ της αβυσσου· και ανεβη καπνος εκ του φρεατος ως καπνος καμινου μεγαλης, και εσκοτωθη ο ηλιος και ο αηρ εκ του καπνου του φρεατος. 3και εκ του καπνου εξηλθον ακριδες εις την γην, και εδοθη αυτοις εξουσια ως εχουσιν εξουσιαν οι σκορπιοι της γης. 4και ερρεθη αυτοις ινα μη αδικησουσιν τον χορτον της γης ουδε παν χλωρον ουδε παν δενδρον, ει μη τους ανθρωπους οιτινες ουκ εχουσιν την σφραγιδα του Θεου επι των μετωπων. 5και εδοθη αυτοις ινα μη αποκτεινωσιν αυτους, αλλ ινα βασανισθησονται μηνας πεντε· και ο βασανισμος αυτων ως βασανισμος σκορπιου, οταν παισῃ ανθρωπον. 6και εν ταις ημεραις εκειναις ζητησουσιν οι ανθρωποι τον θανατον και ου μη ευρησουσιν αυτον, και επιθυμησουσιν αποθανειν και φευγει ο θανατος απ αυτων. 7και τα ομοιωματα των ακριδων ομοιοι ιπποις ητοιμασμενοις εις πολεμον, και επι τας κεφαλας αυτων ως στεφανοι ομοιοι χρυσῳ, και τα προσωπα αυτων ως προσωπα ανθρωπων, 8και ειχαν τριχας ως τριχας γυναικων, και οι οδοντες αυτων ως λεοντων ησαν, 9και ειχον θωρακας ως θωρακας σιδηρους, και η φωνη των πτερυγων αυτων ως φωνη αρματων ιππων πολλων τρεχοντων εις πολεμον. 10και εχουσιν ουρας ομοιας σκορπιοις και κεντρα, και εν ταις ουραις αυτων η εξουσια αυτων αδικησαι τους ανθρωπους μηνας πεντε. 11εχουσιν επ αυτων βασιλεα τον αγγελον της αβυσσου, ονομα αυτῳ Εβραιστι Αβαδδων και εν τῃ Ελληνικῃ ονομα εχει Απολλυων. 12Η Ουαι η μια απηλθεν· ιδου ερχεται ετι δυο Ουαι μετα ταυτα. 13Και ο εκτος αγγελος εσαλπισεν· και ηκουσα φωνην μιαν εκ των τεσσαρων κερατων του θυσιαστηριου του χρυσου του ενωπιον του Θεου, 14λεγοντα τῳ εκτῳ αγγελῳ, ο εχων την σαλπιγγα Λυσον τους τεσσαρας αγγελους τους δεδεμενους επι τῳ ποταμῳ τῳ μεγαλῳ Ευφρατῃ. 15και ελυθησαν οι τεσσαρες αγγελοι οι ητοιμασμενοι εις την ωραν και ημεραν και μηνα και ενιαυτον, ινα αποκτεινωσιν το τριτον των ανθρωπων. 16και ο αριθμος των στρατευματων του ιππικου δισμυριαδες μυριαδων· ηκουσα τον αριθμον αυτων. 17και ουτως ειδον τους ιππους εν τῃ ορασει και τους καθημενους επ αυτων, εχοντας θωρακας πυρινους και υακινθινους και θειωδεις· και αι κεφαλαι των ιππων ως κεφαλαι λεοντων, και εκ των στοματων αυτων εκπορευεται πυρ και καπνος και θειον. 18απο των τριων πληγων τουτων απεκτανθησαν το τριτον των ανθρωπων, εκ του πυρος και του καπνου και του θειου του εκπορευομενου εκ των στοματων αυτων. 19η γαρ εξουσια των ιππων εν τῳ στοματι αυτων εστιν και εν ταις ουραις αυτων· αι γαρ ουραι αυτων ομοιαι οφεσιν, εχουσαι κεφαλας, και εν αυταις αδικουσιν. 20και οι λοιποι των ανθρωπων, οι ουκ απεκτανθησαν εν ταις πληγαις ταυταις, ουδε μετενοησαν εκ των εργων των χειρων αυτων, ινα μη προσκυνησουσιν τα δαιμονια και τα ειδωλα τα χρυσα και τα αργυρα και τα χαλκα και τα λιθινα και τα ξυλινα, α ουτε βλεπειν δυνανται ουτε ακουειν ουτε περιπατειν, 21και ου μετενοησαν εκ των φονων αυτων ουτε εκ των φαρμακιων αυτων ουτε εκ της πορνειας αυτων ουτε εκ των κλεμματων αυτων.