1Και οταν ηνοιξεν την σφραγιδα την εβδομην, εγενετο σιγη εν τῳ ουρανῳ ως ημιωριον. 2και ειδον τους επτα αγγελους οι ενωπιον του Θεου εστηκασιν, και εδοθησαν αυτοις επτα σαλπιγγες. 3Και αλλος αγγελος ηλθεν και εσταθη επι του θυσιαστηριου εχων λιβανωτον χρυσουν, και εδοθη αυτῳ θυμιαματα πολλα ινα δωσει ταις προσευχαις των αγιων παντων επι το θυσιαστηριον το χρυσουν το ενωπιον του θρονου. 4και ανεβη ο καπνος των θυμιαματων ταις προσευχαις των αγιων εκ χειρος του αγγελου ενωπιον του Θεου. 5και ειληφεν ο αγγελος τον λιβανωτον, και εγεμισεν αυτον εκ του πυρος του θυσιαστηριου και εβαλεν εις την γην· και εγενοντο βρονται και φωναι και αστραπαι και σεισμος. 6Και οι επτα αγγελοι οι εχοντες τας επτα σαλπιγγας ητοιμασαν αυτους ινα σαλπισωσιν. 7Και ο πρωτος εσαλπισεν· και εγενετο χαλαζα και πυρ μεμιγμενα εν αιματι και εβληθη εις την γην· και το τριτον της γης κατεκαη, και το τριτον των δενδρων κατεκαη, και πας χορτος χλωρος κατεκαη. 8Και ο δευτερος αγγελος εσαλπισεν· και ως ορος μεγα πυρι καιομενον εβληθη εις την θαλασσαν· και εγενετο το τριτον της θαλασσης αιμα, 9και απεθανεν το τριτον των κτισματων των εν τῃ θαλασσῃ, τα εχοντα ψυχας, και το τριτον των πλοιων διεφθαρησαν. 10Και ο τριτος αγγελος εσαλπισεν· και επεσεν εκ του ουρανου αστηρ μεγας καιομενος ως λαμπας, και επεσεν επι το τριτον των ποταμων και επι τας πηγας των υδατων. 11και το ονομα του αστερος λεγεται Ο Αψινθος. και εγενετο το τριτον των υδατων εις αψινθον, και πολλοι των ανθρωπων απεθανον εκ των υδατων οτι επικρανθησαν. 12Και ο τεταρτος αγγελος εσαλπισεν· και επληγη το τριτον του ηλιου και το τριτον της σεληνης και το τριτον των αστερων, ινα σκοτισθῃ το τριτον αυτων και η ημερα μη φανῃ το τριτον αυτης, και η νυξ ομοιως. 13Και ειδον, και ηκουσα ενος αετου πετομενου εν μεσουρανηματι λεγοντος φωνῃ μεγαλῃ Ουαι ουαι ουαι τους κατοικουντας επι της γης εκ των λοιπων φωνων της σαλπιγγος των τριων αγγελων των μελλοντων σαλπιζειν.