1Και ειδον οτε ηνοιξεν το Αρνιον μιαν εκ των επτα σφραγιδων, και ηκουσα ενος εκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ως φωνῃ βροντης Ερχου.
2και ειδον, και ιδου ιππος λευκος, και ο καθημενος επ αυτον εχων τοξον, και εδοθη αυτῳ στεφανος, και εξηλθεν νικων και ινα νικησῃ.
3Και οτε ηνοιξεν την σφραγιδα την δευτεραν, ηκουσα του δευτερου ζῳου λεγοντος Ερχου.
4και εξηλθεν αλλος ιππος πυρρος, και τῳ καθημενῳ επ αυτον εδοθη αυτῳ λαβειν την ειρηνην εκ της γης και ινα αλληλους σφαξουσιν, και εδοθη αυτῳ μαχαιρα μεγαλη.
5Και οτε ηνοιξεν την σφραγιδα την τριτην, ηκουσα του τριτου ζῳου λεγοντος Ερχου. και ειδον, και ιδου ιππος μελας, και ο καθημενος επ αυτον εχων ζυγον εν τῃ χειρι αυτου.
6και ηκουσα ως φωνην εν μεσῳ των τεσσαρων ζῳων λεγουσαν Χοινιξ σιτου δηναριου, και τρεις χοινικες κριθων δηναριου· και το ελαιον και τον οινον μη αδικησῃς.
7Και οτε ηνοιξεν την σφραγιδα την τεταρτην, ηκουσα φωνην του τεταρτου ζῳου λεγοντος Ερχου.
8και ειδον, και ιδου ιππος χλωρος, και ο καθημενος επανω αυτου, ονομα αυτῳ Ο Θανατος, και ο Αιδης ηκολουθει μετ αυτου, και εδοθη αυτοις εξουσια επι το τεταρτον της γης, αποκτειναι εν ρομφαιᾳ και εν λιμῳ και εν θανατῳ και υπο των θηριων της γης.
9Και οτε ηνοιξεν την πεμπτην σφραγιδα, ειδον υποκατω του θυσιαστηριου τας ψυχας των εσφαγμενων δια τον λογον του Θεου και δια την μαρτυριαν ην ειχον.
10και εκραξαν φωνῃ μεγαλῃ λεγοντες Εως ποτε, ο Δεσποτης ο αγιος και αληθινος, ου κρινεις και εκδικεις το αιμα ημων εκ των κατοικουντων επι της γης;
11και εδοθη αυτοις εκαστῳ στολη λευκη, και ερρεθη αυτοις ινα αναπαυσωνται ετι χρονον μικρον, εως πληρωθωσιν και οι συνδουλοι αυτων και οι αδελφοι αυτων οι μελλοντες αποκτεννεσθαι ως και αυτοι.
12Και ειδον οτε ηνοιξεν την σφραγιδα την εκτην, και σεισμος μεγας εγενετο, και ο ηλιος εγενετο μελας ως σακκος τριχινος, και η σεληνη ολη εγενετο ως αιμα,
13και οι αστερες του ουρανου επεσαν εις την γην, ως συκη βαλλει τους ολυνθους αυτης υπο ανεμου μεγαλου σειομενη,
14και ο ουρανος απεχωρισθη ως βιβλιον ελισσομενον, και παν ορος και νησος εκ των τοπων αυτων εκινηθησαν.
15και οι βασιλεις της γης και οι μεγιστανες και οι χιλιαρχοι και οι πλουσιοι και οι ισχυροι και πας δουλος και ελευθερος εκρυψαν εαυτους εις τα σπηλαια και εις τας πετρας των ορεων,
16και λεγουσιν τοις ορεσιν και ταις πετραις Πεσετε εφ ημας και κρυψατε ημας απο προσωπου του καθημενου επι του θρονου και απο της οργης του Αρνιου,
17οτι ηλθεν η ημερα η μεγαλη της οργης αυτων, και τις δυναται σταθηναι;