1Μετα ταυτα ειδον, και ιδου θυρα ηνεῳγμενη εν τῳ ουρανῳ, και η φωνη η πρωτη ην ηκουσα ως σαλπιγγος λαλουσης μετ εμου, λεγων Αναβα ωδε, και δειξω σοι α δει γενεσθαι μετα ταυτα.
2ευθεως εγενομην εν Πνευματι· και ιδου θρονος εκειτο εν τῳ ουρανῳ, και επι τον θρονον καθημενος,
3και ο καθημενος ομοιος ορασει λιθῳ ιασπιδι και σαρδιῳ, και ιρις κυκλοθεν του θρονου ομοιος ορασει σμαραγδινῳ.
4και κυκλοθεν του θρονου θρονους εικοσι τεσσαρας, και επι τους θρονους εικοσι τεσσαρας πρεσβυτερους καθημενους περιβεβλημενους εν ιματιοις λευκοις, και επι τας κεφαλας αυτων στεφανους χρυσους.
5και εκ του θρονου εκπορευονται αστραπαι και φωναι και βρονται· και επτα λαμπαδες πυρος καιομεναι ενωπιον του θρονου, α εισιν τα επτα Πνευματα του Θεου·
6και ενωπιον του θρονου ως θαλασσα υαλινη ομοια κρυσταλλῳ· και εν μεσῳ του θρονου και κυκλῳ του θρονου τεσσερα ζῳα γεμοντα οφθαλμων εμπροσθεν και οπισθεν.
7και το ζῳον το πρωτον ομοιον λεοντι, και το δευτερον ζῳον ομοιον μοσχῳ, και το τριτον ζῳον εχων το προσωπον ως ανθρωπου, και το τεταρτον ζῳον ομοιον αετῳ πετομενῳ.
8και τα τεσσερα ζῳα, εν καθ εν αυτων εχων ανα πτερυγας εξ, κυκλοθεν και εσωθεν γεμουσιν οφθαλμων· και αναπαυσιν ουκ εχουσιν ημερας και νυκτος λεγοντες Αγιος αγιος αγιος Κυριος ο Θεος ο Παντοκρατωρ, ο ην και ο ων και ο ερχομενος.
9Και οταν δωσουσιν τα ζῳα δοξαν και τιμην και ευχαριστιαν τῳ καθημενῳ επι τῳ θρονῳ τῳ ζωντι εις τους αιωνας των αιωνων,
10πεσουνται οι εικοσι τεσσαρες πρεσβυτεροι ενωπιον του καθημενου επι του θρονου, και προσκυνησουσιν τῳ ζωντι εις τους αιωνας των αιωνων, και βαλουσιν τους στεφανους αυτων ενωπιον του θρονου, λεγοντες
11Αξιος ει, ο Κυριος και ο Θεος ημων, λαβειν την δοξαν και την τιμην και την δυναμιν, οτι συ εκτισας τα παντα, και δια το θελημα σου ησαν και εκτισθησαν.