1Παυλος και Τιμοθεος δουλοι Χριστου Ιησου πασιν τοις αγιοις εν Χριστῳ Ιησου τοις ουσιν εν Φιλιπποις συν επισκοποις και διακονοις· 2χαρις υμιν και ειρηνη απο Θεου Πατρος ημων και Κυριου Ιησου Χριστου. 3Ευχαριστω τῳ Θεῳ μου επι πασῃ τῃ μνειᾳ υμων, 4παντοτε εν πασῃ δεησει μου υπερ παντων υμων μετα χαρας την δεησιν ποιουμενος, 5επι τῃ κοινωνιᾳ υμων εις το ευαγγελιον απο της πρωτης ημερας αχρι του νυν, 6πεποιθως αυτο τουτο, οτι ο εναρξαμενος εν υμιν εργον αγαθον επιτελεσει αχρι ημερας Χριστου Ιησου· 7καθως εστιν δικαιον εμοι τουτο φρονειν υπερ παντων υμων, δια το εχειν με εν τῃ καρδιᾳ υμας, εν τε τοις δεσμοις μου και εν τῃ απολογιᾳ και βεβαιωσει του ευαγγελιου συνκοινωνους μου της χαριτος παντας υμας οντας. 8μαρτυς γαρ μου ο Θεος, ως επιποθω παντας υμας εν σπλαγχνοις Χριστου Ιησου. 9και τουτο προσευχομαι, ινα η αγαπη υμων ετι μαλλον και μαλλον περισσευῃ εν επιγνωσει και πασῃ αισθησει, 10εις το δοκιμαζειν υμας τα διαφεροντα, ινα ητε ειλικρινεις και απροσκοποι εις ημεραν Χριστου, 11πεπληρωμενοι καρπον δικαιοσυνης τον δια Ιησου Χριστου, εις δοξαν και επαινον Θεου. 12Γινωσκειν δε υμας βουλομαι, αδελφοι, οτι τα κατ εμε μαλλον εις προκοπην του ευαγγελιου εληλυθεν, 13ωστε τους δεσμους μου φανερους εν Χριστῳ γενεσθαι εν ολῳ τῳ πραιτωριῳ και τοις λοιποις πασιν, 14και τους πλειονας των αδελφων εν Κυριῳ πεποιθοτας τοις δεσμοις μου περισσοτερως τολμαν αφοβως τον λογον του Θεου λαλειν. 15Τινες μεν και δια φθονον και εριν, τινες δε και δι ευδοκιαν τον Χριστον κηρυσσουσιν· 16οι μεν εξ αγαπης, ειδοτες οτι εις απολογιαν του ευαγγελιου κειμαι, 17οι δε εξ εριθειας τον Χριστον καταγγελλουσιν, ουχ αγνως, οιομενοι θλιψιν εγειρειν τοις δεσμοις μου. 18τι γαρ; πλην οτι παντι τροπῳ, ειτε προφασει ειτε αληθειᾳ, Χριστος καταγγελλεται, και εν τουτῳ χαιρω· αλλα και χαρησομαι· 19οιδα γαρ οτι τουτο μοι αποβησεται εις σωτηριαν δια της υμων δεησεως και επιχορηγιας του Πνευματος Ιησου Χριστου, 20κατα την αποκαραδοκιαν και ελπιδα μου οτι εν ουδενι αισχυνθησομαι, αλλ εν πασῃ παρρησιᾳ ως παντοτε και νυν μεγαλυνθησεται Χριστος εν τῳ σωματι μου, ειτε δια ζωης ειτε δια θανατου. 21Εμοι γαρ το ζην Χριστος και το αποθανειν κερδος. 22ει δε το ζην εν σαρκι, τουτο μοι καρπος εργου, και τι αιρησομαι ου γνωριζω. 23συνεχομαι δε εκ των δυο, την επιθυμιαν εχων εις το αναλυσαι και συν Χριστῳ ειναι, πολλῳ γαρ μαλλον κρεισσον· 24το δε επιμενειν τῃ σαρκι αναγκαιοτερον δι υμας. 25και τουτο πεποιθως οιδα, οτι μενω και παραμενω πασιν υμιν εις την υμων προκοπην και χαραν της πιστεως, 26ινα το καυχημα υμων περισσευῃ εν Χριστῳ Ιησου εν εμοι δια της εμης παρουσιας παλιν προς υμας. 27Μονον αξιως του ευαγγελιου του Χριστου πολιτευεσθε, ινα ειτε ελθων και ιδων υμας ειτε απων ακουω τα περι υμων, οτι στηκετε εν ενι πνευματι, μιᾳ ψυχῃ συναθλουντες τῃ πιστει του ευαγγελιου, 28και μη πτυρομενοι εν μηδενι υπο των αντικειμενων, ητις εστιν αυτοις ενδειξις απωλειας, υμων δε σωτηριας, και τουτο απο Θεου· 29οτι υμιν εχαρισθη το υπερ Χριστου, ου μονον το εις αυτον πιστευειν αλλα και το υπερ αυτου πασχειν, 30τον αυτον αγωνα εχοντες οιον ειδετε εν εμοι και νυν ακουετε εν εμοι.