1Καταβαντος δε αυτου απο του ορους ηκολουθησαν αυτῳ οχλοι πολλοι. 2και ιδου λεπρος προσελθων προσεκυνει αυτῳ λεγων Κυριε, εαν θελῃς δυνασαι με καθαρισαι. 3και εκτεινας την χειρα ηψατο αυτου λεγων Θελω, καθαρισθητι. και ευθεως εκαθερισθη αυτου η λεπρα. 4και λεγει αυτῳ ο Ιησους Ορα μηδενι ειπῃς, αλλα υπαγε σεαυτον δειξον τῳ ιερει, και προσενεγκον το δωρον ο προσεταξεν Μωυσης εις μαρτυριον αυτοις. 5Εισελθοντος δε αυτου εις Καφαρναουμ προσηλθεν αυτῳ εκατονταρχος παρακαλων αυτον 6και λεγων Κυριε, ο παις μου βεβληται εν τῃ οικιᾳ παραλυτικος, δεινως βασανιζομενος. 7λεγει αυτῳ Εγω ελθων θεραπευσω αυτον. 8αποκριθεις δε ο εκατονταρχος εφη Κυριε, ουκ ειμι ικανος ινα μου υπο την στεγην εισελθῃς· αλλα μονον ειπε λογῳ, και ιαθησεται ο παις μου. 9και γαρ εγω ανθρωπος ειμι υπο εξουσιαν, εχων υπ εμαυτον στρατιωτας, και λεγω τουτῳ Πορευθητι, και πορευεται, και αλλῳ Ερχου, και ερχεται, και τῳ δουλῳ μου Ποιησον τουτο, και ποιει. 10ακουσας δε ο Ιησους εθαυμασεν και ειπεν τοις ακολουθουσιν Αμην λεγω υμιν, παρ ουδενι τοσαυτην πιστιν εν τῳ Ισραηλ ευρον. 11λεγω δε υμιν οτι πολλοι απο ανατολων και δυσμων ηξουσιν και ανακλιθησονται μετα Αβρααμ και Ισαακ και Ιακωβ εν τῃ βασιλειᾳ των ουρανων· 12οι δε υιοι της βασιλειας εκβληθησονται εις το σκοτος το εξωτερον· εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων. 13και ειπεν ο Ιησους τῳ εκατονταρχῃ Υπαγε, ως επιστευσας γενηθητω σοι. και ιαθη ο παις εν τῃ ωρᾳ εκεινῃ. 14Και ελθων ο Ιησους εις την οικιαν Πετρου ειδεν την πενθεραν αυτου βεβλημενην και πυρεσσουσαν· 15και ηψατο της χειρος αυτης, και αφηκεν αυτην ο πυρετος· και ηγερθη, και διηκονει αυτῳ. 16Οψιας δε γενομενης προσηνεγκαν αυτῳ δαιμονιζομενους πολλους· και εξεβαλεν τα πνευματα λογῳ, και παντας τους κακως εχοντας εθεραπευσεν· 17οπως πληρωθῃ το ρηθεν δια Ησαιου του προφητου λεγοντος Αυτος τας ασθενειας ημων ελαβεν και τας νοσους εβαστασεν. 18Ιδων δε ο Ιησους οχλον περι αυτον εκελευσεν απελθειν εις το περαν. 19Και προσελθων εις γραμματευς ειπεν αυτῳ Διδασκαλε, ακολουθησω σοι οπου εαν απερχῃ. 20και λεγει αυτῳ ο Ιησους Αι αλωπεκες φωλεους εχουσιν και τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσεις, ο δε Υιος του ανθρωπου ουκ εχει που την κεφαλην κλινῃ. 21ετερος δε των μαθητων ειπεν αυτῳ Κυριε, επιτρεψον μοι πρωτον απελθειν και θαψαι τον πατερα μου. 22ο δε Ιησους λεγει αυτῳ Ακολουθει μοι, και αφες τους νεκρους θαψαι τους εαυτων νεκρους. 23Και εμβαντι αυτῳ εις το πλοιον ηκολουθησαν αυτῳ οι μαθηται αυτου. 24και ιδου σεισμος μεγας εγενετο εν τῃ θαλασσῃ, ωστε το πλοιον καλυπτεσθαι υπο των κυματων· αυτος δε εκαθευδεν. 25και προσελθοντες ηγειραν αυτον λεγοντες Κυριε, σωσον, απολλυμεθα. 26και λεγει αυτοις Τι δειλοι εστε, ολιγοπιστοι; τοτε εγερθεις επετιμησεν τοις ανεμοις και τῃ θαλασσῃ, και εγενετο γαληνη μεγαλη. 27οι δε ανθρωποι εθαυμασαν λεγοντες Ποταπος εστιν ουτος οτι και οι ανεμοι και η θαλασσα αυτῳ υπακουουσιν; 28Και ελθοντος αυτου εις το περαν εις την χωραν των Γαδαρηνων υπηντησαν αυτῳ δυο δαιμονιζομενοι εκ των μνημειων εξερχομενοι, χαλεποι λιαν ωστε μη ισχυειν τινα παρελθειν δια της οδου εκεινης. 29και ιδου εκραξαν λεγοντες Τι ημιν και σοι, Υιε του Θεου; ηλθες ωδε προ καιρου βασανισαι ημας; 30ην δε μακραν απ αυτων αγελη χοιρων πολλων βοσκομενη. 31οι δε δαιμονες παρεκαλουν αυτον λεγοντες Ει εκβαλλεις ημας, αποστειλον ημας εις την αγελην των χοιρων. 32και ειπεν αυτοις Υπαγετε. οι δε εξελθοντες απηλθον εις τους χοιρους· και ιδου ωρμησεν πασα η αγελη κατα του κρημνου εις την θαλασσαν, και απεθανον εν τοις υδασιν. 33οι δε βοσκοντες εφυγον, και απελθοντες εις την πολιν απηγγειλαν παντα και τα των δαιμονιζομενων. 34και ιδου πασα η πολις εξηλθεν εις υπαντησιν τῳ Ιησου, και ιδοντες αυτον παρεκαλεσαν οπως μεταβῃ απο των οριων αυτων.