1Και εγενετο οτε ετελεσεν ο Ιησους παντας τους λογους τουτους, ειπεν τοις μαθηταις αυτου 2Οιδατε οτι μετα δυο ημερας το πασχα γινεται, και ο Υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις το σταυρωθηναι. 3Τοτε συνηχθησαν οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου εις την αυλην του αρχιερεως του λεγομενου Καιαφα, 4και συνεβουλευσαντο ινα τον Ιησουν δολῳ κρατησωσιν και αποκτεινωσιν· 5ελεγον δε Μη εν τῃ εορτῃ, ινα μη θορυβος γενηται εν τῳ λαῳ. 6Του δε Ιησου γενομενου εν Βηθανιᾳ εν οικιᾳ Σιμωνος του λεπρου, 7προσηλθεν αυτῳ γυνη εχουσα αλαβαστρον μυρου βαρυτιμου και κατεχεεν επι της κεφαλης αυτου ανακειμενου. 8ιδοντες δε οι μαθηται ηγανακτησαν λεγοντες Εις τι η απωλεια αυτη; 9εδυνατο γαρ τουτο πραθηναι πολλου και δοθηναι πτωχοις. 10γνους δε ο Ιησους ειπεν αυτοις Τι κοπους παρεχετε τῃ γυναικι; εργον γαρ καλον ηργασατο εις εμε· 11παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων, εμε δε ου παντοτε εχετε· 12βαλουσα γαρ αυτη το μυρον τουτο επι του σωματος μου προς το ενταφιασαι με εποιησεν. 13αμην λεγω υμιν, οπου εαν κηρυχθῃ το ευαγγελιον τουτο εν ολῳ τῳ κοσμῳ, λαληθησεται και ο εποιησεν αυτη εις μνημοσυνον αυτης. 14Τοτε πορευθεις εις των δωδεκα, ο λεγομενος Ιουδας Ισκαριωτης, προς τους αρχιερεις 15ειπεν Τι θελετε μοι δουναι, καγω υμιν παραδωσω αυτον; οι δε εστησαν αυτῳ τριακοντα αργυρια. 16και απο τοτε εζητει ευκαιριαν ινα αυτον παραδῳ. 17Τῃ δε πρωτῃ των αζυμων προσηλθον οι μαθηται τῳ Ιησου λεγοντες Που θελεις ετοιμασωμεν σοι φαγειν το πασχα; 18ο δε ειπεν Υπαγετε εις την πολιν προς τον δεινα και ειπατε αυτῳ Ο Διδασκαλος λεγει Ο καιρος μου εγγυς εστιν· προς σε ποιω το πασχα μετα των μαθητων μου. 19και εποιησαν οι μαθηται ως συνεταξεν αυτοις ο Ιησους, και ητοιμασαν το πασχα. 20Οψιας δε γενομενης ανεκειτο μετα των δωδεκα μαθητων 21και εσθιοντων αυτων ειπεν Αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με. 22και λυπουμενοι σφοδρα ηρξαντο λεγειν αυτῳ εις εκαστος Μητι εγω ειμι, Κυριε; 23ο δε αποκριθεις ειπεν Ο εμβαψας μετ εμου την χειρα εν τῳ τρυβλιῳ, ουτος με παραδωσει. 24ο μεν Υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου, ουαι δε τῳ ανθρωπῳ εκεινῳ δι ου ο Υιος του ανθρωπου παραδιδοται· καλον ην αυτῳ ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος. 25αποκριθεις δε Ιουδας ο παραδιδους αυτον ειπεν Μητι εγω ειμι, Ραββει; λεγει αυτῳ Συ ειπας. 26Εσθιοντων δε αυτων λαβων ο Ιησους αρτον και ευλογησας εκλασεν και δους τοις μαθηταις ειπεν Λαβετε φαγετε· τουτο εστιν το σωμα μου. 27και λαβων ποτηριον και ευχαριστησας εδωκεν αυτοις λεγων Πιετε εξ αυτου παντες· 28τουτο γαρ εστιν το αιμα μου της διαθηκης το περι πολλων εκχυννομενον εις αφεσιν αμαρτιων. 29λεγω δε υμιν, ου μη πιω απ αρτι εκ τουτου του γενηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω μεθ υμων καινον εν τῃ βασιλειᾳ του Πατρος μου. 30Και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των Ελαιων. 31Τοτε λεγει αυτοις ο Ιησους Παντες υμεις σκανδαλισθησεσθε εν εμοι εν τῃ νυκτι ταυτῃ· γεγραπται γαρ Παταξω τον ποιμενα, και διασκορπισθησονται τα προβατα της ποιμνης· 32μετα δε το εγερθηναι με προαξω υμας εις την Γαλιλαιαν. 33αποκριθεις δε ο Πετρος ειπεν αυτῳ Ει παντες σκανδαλισθησονται εν σοι, εγω ουδεποτε σκανδαλισθησομαι. 34εφη αυτῳ ο Ιησους Αμην λεγω σοι οτι εν ταυτῃ τῃ νυκτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνησῃ με. 35λεγει αυτῳ ο Πετρος Καν δεῃ με συν σοι αποθανειν, ου μη σε απαρνησομαι. ομοιως και παντες οι μαθηται ειπαν. 36Τοτε ερχεται μετ αυτων ο Ιησους εις χωριον λεγομενον Γεθσημανει, και λεγει τοις μαθηταις Καθισατε αυτου εως ου απελθων εκει προσευξωμαι. 37και παραλαβων τον Πετρον και τους δυο υιους Ζεβεδαιου ηρξατο λυπεισθαι και αδημονειν. 38τοτε λεγει αυτοις Περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου· μεινατε ωδε και γρηγορειτε μετ εμου. 39και προελθων μικρον επεσεν επι προσωπον αυτου προσευχομενος και λεγων Πατερ μου, ει δυνατον εστιν, παρελθατω απ εμου το ποτηριον τουτο· πλην ουχ ως εγω θελω αλλ ως συ. 40και ερχεται προς τους μαθητας και ευρισκει αυτους καθευδοντας, και λεγει τῳ Πετρῳ Ουτως ουκ ισχυσατε μιαν ωραν γρηγορησαι μετ εμου; 41γρηγορειτε και προσευχεσθε, ινα μη εισελθητε εις πειρασμον· το μεν πνευμα προθυμον, η δε σαρξ ασθενης. 42παλιν εκ δευτερου απελθων προσηυξατο λεγων Πατερ μου, ει ου δυναται τουτο παρελθειν εαν μη αυτο πιω, γενηθητω το θελημα σου. 43και ελθων παλιν ευρεν αυτους καθευδοντας, ησαν γαρ αυτων οι οφθαλμοι βεβαρημενοι. 44και αφεις αυτους παλιν απελθων προσηυξατο εκ τριτου, τον αυτον λογον ειπων παλιν. 45τοτε ερχεται προς τους μαθητας και λεγει αυτοις Καθευδετε λοιπον και αναπαυεσθε· ιδου ηγγικεν η ωρα και ο Υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις χειρας αμαρτωλων. 46εγειρεσθε, αγωμεν· ιδου ηγγικεν ο παραδιδους με. 47Και ετι αυτου λαλουντος, ιδου Ιουδας εις των δωδεκα ηλθεν, και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων απο των αρχιερεων και πρεσβυτερων του λαου. 48ο δε παραδιδους αυτον εδωκεν αυτοις σημειον λεγων Ον αν φιλησω αυτος εστιν· κρατησατε αυτον. 49και ευθεως προσελθων τῳ Ιησου ειπεν Χαιρε, Ραββει, και κατεφιλησεν αυτον. 50ο δε Ιησους ειπεν αυτῳ Εταιρε, εφ ο παρει. τοτε προσελθοντες επεβαλον τας χειρας επι τον Ιησουν και εκρατησαν αυτον. 51και ιδου εις των μετα Ιησου εκτεινας την χειρα απεσπασεν την μαχαιραν αυτου, και παταξας τον δουλον του αρχιερεως αφειλεν αυτου το ωτιον. 52τοτε λεγει αυτῳ ο Ιησους Αποστρεψον την μαχαιραν σου εις τον τοπον αυτης· παντες γαρ οι λαβοντες μαχαιραν εν μαχαιρῃ απολουνται. 53η δοκεις οτι ου δυναμαι παρακαλεσαι τον Πατερα μου, και παραστησει μοι αρτι πλειω δωδεκα λεγιωνας αγγελων; 54πως ουν πληρωθωσιν αι γραφαι οτι ουτως δει γενεσθαι; 55Εν εκεινῃ τῃ ωρᾳ ειπεν ο Ιησους τοις οχλοις Ως επι λῃστην εξηλθατε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με; καθ ημεραν εν τῳ ιερῳ εκαθεζομην διδασκων, και ουκ εκρατησατε με. 56Τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθωσιν αι γραφαι των προφητων. Τοτε οι μαθηται παντες αφεντες αυτον εφυγον. 57Οι δε κρατησαντες τον Ιησουν απηγαγον προς Καιαφαν τον αρχιερεα, οπου οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι συνηχθησαν. 58ο δε Πετρος ηκολουθει αυτῳ απο μακροθεν εως της αυλης του αρχιερεως, και εισελθων εσω εκαθητο μετα των υπηρετων ιδειν το τελος. 59Οι δε αρχιερεις και το συνεδριον ολον εζητουν ψευδομαρτυριαν κατα του Ιησου οπως αυτον θανατωσωσιν, 60και ουχ ευρον πολλων προσελθοντων ψευδομαρτυρων. υστερον δε προσελθοντες δυο 61ειπαν Ουτος εφη Δυναμαι καταλυσαι τον ναον του Θεου και δια τριων ημερων οικοδομησαι. 62και αναστας ο αρχιερευς ειπεν αυτῳ Ουδεν αποκρινῃ, τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν; 63ο δε Ιησους εσιωπα. και ο αρχιερευς ειπεν αυτῳ Εξορκιζω σε κατα του Θεου του ζωντος ινα ημιν ειπῃς ει συ ει ο Χριστος ο Υιος του Θεου. 64λεγει αυτῳ ο Ιησους Συ ειπας· πλην λεγω υμιν, απ αρτι οψεσθε τον Υιον του ανθρωπου καθημενον εκ δεξιων της δυναμεως και ερχομενον επι των νεφελων του ουρανου. 65τοτε ο αρχιερευς διερρηξεν τα ιματια αυτου λεγων Εβλασφημησεν· τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων; ιδε νυν ηκουσατε την βλασφημιαν· 66τι υμιν δοκει; οι δε αποκριθεντες ειπαν Ενοχος θανατου εστιν. 67Τοτε ενεπτυσαν εις το προσωπον αυτου και εκολαφισαν αυτον, οι δε εραπισαν 68λεγοντες Προφητευσον ημιν, Χριστε, τις εστιν ο παισας σε; 69Ο δε Πετρος εκαθητο εξω εν τῃ αυλῃ· και προσηλθεν αυτῳ μια παιδισκη λεγουσα Και συ ησθα μετα Ιησου του Γαλιλαιου. 70ο δε ηρνησατο εμπροσθεν παντων λεγων Ουκ οιδα τι λεγεις. 71εξελθοντα δε εις τον πυλωνα ειδεν αυτον αλλη και λεγει τοις εκει Ουτος ην μετα Ιησου του Ναζωραιου. 72και παλιν ηρνησατο μετα ορκου οτι Ουκ οιδα τον ανθρωπον. 73μετα μικρον δε προσελθοντες οι εστωτες ειπον τῳ Πετρῳ Αληθως και συ εξ αυτων ει, και γαρ η λαλια σου δηλον σε ποιει. 74τοτε ηρξατο καταθεματιζειν και ομνυειν οτι Ουκ οιδα τον ανθρωπον. και ευθυς αλεκτωρ εφωνησεν. 75και εμνησθη ο Πετρος του ρηματος Ιησου ειρηκοτος οτι Πριν αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνησῃ με· και εξελθων εξω εκλαυσεν πικρως.