1Και εξελθων ο Ιησους απο του ιερου επορευετο, και προσηλθον οι μαθηται αυτου επιδειξαι αυτῳ τας οικοδομας του ιερου. 2ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις Ου βλεπετε ταυτα παντα; αμην λεγω υμιν, ου μη αφεθῃ ωδε λιθος επι λιθον ος ου καταλυθησεται. 3Καθημενου δε αυτου επι του ορους των Ελαιων προσηλθον αυτῳ οι μαθηται κατ ιδιαν λεγοντες Ειπε ημιν, ποτε ταυτα εσται, και τι το σημειον της σης παρουσιας και συντελειας του αιωνος; 4και αποκριθεις ο Ιησους ειπεν αυτοις Βλεπετε μη τις υμας πλανησῃ. 5πολλοι γαρ ελευσονται επι τῳ ονοματι μου λεγοντες Εγω ειμι ο Χριστος, και πολλους πλανησουσιν. 6μελλησετε δε ακουειν πολεμους και ακοας πολεμων· ορατε, μη θροεισθε· δει γαρ γενεσθαι, αλλ ουπω εστιν το τελος. 7εγερθησεται γαρ εθνος επι εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν, και εσονται λιμοι και σεισμοι κατα τοπους· 8παντα δε ταυτα αρχη ωδινων. 9τοτε παραδωσουσιν υμας εις θλιψιν και αποκτενουσιν υμας, και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων των εθνων δια το ονομα μου. 10και τοτε σκανδαλισθησονται πολλοι και αλληλους παραδωσουσιν και μισησουσιν αλληλους· 11και πολλοι ψευδοπροφηται εγερθησονται και πλανησουσιν πολλους· 12και δια το πληθυνθηναι την ανομιαν ψυγησεται η αγαπη των πολλων. 13ο δε υπομεινας εις τελος, ουτος σωθησεται. 14και κηρυχθησεται τουτο το ευαγγελιον της βασιλειας εν ολῃ τῃ οικουμενῃ εις μαρτυριον πασιν τοις εθνεσιν, και τοτε ηξει το τελος. 15Οταν ουν ιδητε το βδελυγμα της ερημωσεως το ρηθεν δια Δανιηλ του προφητου εστος εν τοπῳ αγιῳ, ο αναγινωσκων νοειτω, 16τοτε οι εν τῃ Ιουδαιᾳ φευγετωσαν εις τα ορη, 17ο επι του δωματος μη καταβατω αραι τα εκ της οικιας αυτου, 18και ο εν τῳ αγρῳ μη επιστρεψατω οπισω αραι το ιματιον αυτου. 19ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις. 20προσευχεσθε δε ινα μη γενηται η φυγη υμων χειμωνος μηδε σαββατῳ· 21εσται γαρ τοτε θλιψις μεγαλη, οια ου γεγονεν απ αρχης κοσμου εως του νυν ουδ ου μη γενηται. 22και ει μη εκολοβωθησαν αι ημεραι εκειναι, ουκ αν εσωθη πασα σαρξ· δια δε τους εκλεκτους κολοβωθησονται αι ημεραι εκειναι. 23τοτε εαν τις υμιν ειπῃ Ιδου ωδε ο Χριστος, η Ωδε, μη πιστευσητε· 24εγερθησονται γαρ ψευδοχριστοι και ψευδοπροφηται, και δωσουσιν σημεια μεγαλα και τερατα ωστε πλανησαι, ει δυνατον, και τους εκλεκτους. 25ιδου προειρηκα υμιν. 26εαν ουν ειπωσιν υμιν Ιδου εν τῃ ερημῳ εστιν, μη εξελθητε· Ιδου εν τοις ταμειοις, μη πιστευσητε· 27ωσπερ γαρ η αστραπη εξερχεται απο ανατολων και φαινεται εως δυσμων, ουτως εσται η παρουσια του Υιου του ανθρωπου· 28οπου εαν ῃ το πτωμα, εκει συναχθησονται οι αετοι. 29Ευθεως δε μετα την θλιψιν των ημερων εκεινων ο ηλιος σκοτισθησεται, και η σεληνη ου δωσει το φεγγος αυτης, και οι αστερες πεσουνται απο του ουρανου, και αι δυναμεις των ουρανων σαλευθησονται. 30και τοτε φανησεται το σημειον του Υιου του ανθρωπου εν ουρανῳ, και τοτε κοψονται πασαι αι φυλαι της γης και οψονται τον Υιον του ανθρωπου ερχομενον επι των νεφελων του ουρανου μετα δυναμεως και δοξης πολλης· 31και αποστελει τους αγγελους αυτου μετα σαλπιγγος μεγαλης, και επισυναξουσιν τους εκλεκτους αυτου εκ των τεσσαρων ανεμων απ ακρων ουρανων εως ακρων αυτων. 32Απο δε της συκης μαθετε την παραβολην· οταν ηδη ο κλαδος αυτης γενηται απαλος και τα φυλλα εκφυῃ, γινωσκετε οτι εγγυς το θερος· 33ουτως και υμεις οταν ιδητε παντα ταυτα, γινωσκετε οτι εγγυς εστιν επι θυραις. 34αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθῃ η γενεα αυτη εως αν παντα ταυτα γενηται. 35ο ουρανος και η γη παρελευσεται, οι δε λογοι μου ου μη παρελθωσιν. 36Περι δε της ημερας εκεινης και ωρας ουδεις οιδεν, ουδε οι αγγελοι των ουρανων ουδε ο Υιος, ει μη ο Πατηρ μονος. 37ωσπερ γαρ αι ημεραι του Νωε, ουτως εσται η παρουσια του Υιου του ανθρωπου. 38ως γαρ ησαν εν ταις ημεραις εκειναις ταις προ του κατακλυσμου τρωγοντες και πινοντες, γαμουντες και γαμιζοντες, αχρι ης ημερας εισηλθεν Νωε εις την κιβωτον, 39και ουκ εγνωσαν εως ηλθεν ο κατακλυσμος και ηρεν απαντας, ουτως εσται και η παρουσια του Υιου του ανθρωπου. 40τοτε εσονται δυο εν τῳ αγρῳ, εις παραλαμβανεται και εις αφιεται· 41δυο αληθουσαι εν τῳ μυλῳ, μια παραλαμβανεται και μια αφιεται. 42γρηγορειτε ουν, οτι ουκ οιδατε ποιᾳ ημερᾳ ο κυριος υμων ερχεται. 43εκεινο δε γινωσκετε οτι ει ῃδει ο οικοδεσποτης ποιᾳ φυλακῃ ο κλεπτης ερχεται, εγρηγορησεν αν και ουκ αν ειασεν διορυχθηναι την οικιαν αυτου. 44δια τουτο και υμεις γινεσθε ετοιμοι, οτι ῃ ου δοκειτε ωρᾳ ο Υιος του ανθρωπου ερχεται. 45Τις αρα εστιν ο πιστος δουλος και φρονιμος ον κατεστησεν ο κυριος επι της οικετειας αυτου του δουναι αυτοις την τροφην εν καιρῳ; 46μακαριος ο δουλος εκεινος ον ελθων ο κυριος αυτου ευρησει ουτως ποιουντα· 47αμην λεγω υμιν οτι επι πασιν τοις υπαρχουσιν αυτου καταστησει αυτον. 48εαν δε ειπῃ ο κακος δουλος εκεινος εν τῃ καρδιᾳ αυτου Χρονιζει μου ο κυριος, 49και αρξηται τυπτειν τους συνδουλους αυτου, εσθιῃ δε και πινῃ μετα των μεθυοντων, 50ηξει ο κυριος του δουλου εκεινου εν ημερᾳ ῃ ου προσδοκᾳ και εν ωρᾳ ῃ ου γινωσκει, 51και διχοτομησει αυτον και το μερος αυτου μετα των υποκριτων θησει· εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων.