1Και εγενετο οτε ετελεσεν ο Ιησους τους λογους τουτους, μετηρεν απο της Γαλιλαιας και ηλθεν εις τα ορια της Ιουδαιας περαν του Ιορδανου. 2και ηκολουθησαν αυτῳ οχλοι πολλοι, και εθεραπευσεν αυτους εκει. 3Και προσηλθον αυτῳ Φαρισαιοι πειραζοντες αυτον και λεγοντες Ει εξεστιν απολυσαι την γυναικα αυτου κατα πασαν αιτιαν; 4ο δε αποκριθεις ειπεν Ουκ ανεγνωτε οτι ο κτισας απ αρχης αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους 5και ειπεν Ενεκα τουτου καταλειψει ανθρωπος τον πατερα και την μητερα και κολληθησεται τῃ γυναικι αυτου, και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν; 6ωστε ουκετι εισιν δυο αλλα σαρξ μια. ο ουν ο Θεος συνεζευξεν, ανθρωπος μη χωριζετω. 7λεγουσιν αυτῳ Τι ουν Μωυσης ενετειλατο δουναι βιβλιον αποστασιου και απολυσαι; 8λεγει αυτοις Οτι Μωυσης προς την σκληροκαρδιαν υμων επετρεψεν υμιν απολυσαι τας γυναικας υμων· απ αρχης δε ου γεγονεν ουτως. 9λεγω δε υμιν οτι ος αν απολυσῃ την γυναικα αυτου μη επι πορνειᾳ και γαμησῃ αλλην, μοιχαται. 10λεγουσιν αυτῳ οι μαθηται Ει ουτως εστιν η αιτια του ανθρωπου μετα της γυναικος, ου συμφερει γαμησαι. 11ο δε ειπεν αυτοις Ου παντες χωρουσιν τον λογον τουτον αλλ οις δεδοται. 12εισιν γαρ ευνουχοι οιτινες εκ κοιλιας μητρος εγεννηθησαν ουτως, και εισιν ευνουχοι οιτινες ευνουχισθησαν υπο των ανθρωπων, και εισιν ευνουχοι οιτινες ευνουχισαν εαυτους δια την βασιλειαν των ουρανων. ο δυναμενος χωρειν χωρειτω. 13Τοτε προσηνεχθησαν αυτῳ παιδια, ινα τας χειρας επιθῃ αυτοις και προσευξηται· οι δε μαθηται επετιμησαν αυτοις. 14ο δε Ιησους ειπεν Αφετε τα παιδια και μη κωλυετε αυτα ελθειν προς με· των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια των ουρανων. 15και επιθεις τας χειρας αυτοις επορευθη εκειθεν. 16Και ιδου εις προσελθων αυτῳ ειπεν Διδασκαλε, τι αγαθον ποιησω ινα σχω ζωην αιωνιον; 17ο δε ειπεν αυτῳ Τι με ερωτᾳς περι του αγαθου; εις εστιν ο αγαθος· ει δε θελεις εις την ζωην εισελθειν, τηρει τας εντολας. 18λεγει αυτῳ Ποιας; ο δε Ιησους εφη Το Ου φονευσεις, Ου μοιχευσεις, Ου κλεψεις, Ου ψευδομαρτυρησεις, 19Τιμα τον πατερα και την μητερα, και Αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον. 20λεγει αυτῳ ο νεανισκος Ταυτα παντα εφυλαξα· τι ετι υστερω; 21εφη αυτῳ ο Ιησους Ει θελεις τελειος ειναι, υπαγε πωλησον σου τα υπαρχοντα και δος πτωχοις, και εξεις θησαυρον εν ουρανοις, και δευρο ακολουθει μοι. 22ακουσας δε ο νεανισκος τον λογον απηλθεν λυπουμενος· ην γαρ εχων κτηματα πολλα. 23Ο δε Ιησους ειπεν τοις μαθηταις αυτου Αμην λεγω υμιν οτι πλουσιος δυσκολως εισελευσεται εις την βασιλειαν των ουρανων. 24παλιν δε λεγω υμιν, ευκοπωτερον εστιν καμηλον δια τρηματος ραφιδος εισελθειν η πλουσιον εις την βασιλειαν του Θεου. 25ακουσαντες δε οι μαθηται εξεπλησσοντο σφοδρα λεγοντες Τις αρα δυναται σωθηναι; 26εμβλεψας δε ο Ιησους ειπεν αυτοις Παρα ανθρωποις τουτο αδυνατον εστιν, παρα δε Θεῳ παντα δυνατα. 27Τοτε αποκριθεις ο Πετρος ειπεν αυτῳ Ιδου ημεις αφηκαμεν παντα και ηκολουθησαμεν σοι· τι αρα εσται ημιν; 28ο δε Ιησους ειπεν αυτοις Αμην λεγω υμιν οτι υμεις οι ακολουθησαντες μοι, εν τῃ παλινγενεσιᾳ, οταν καθισῃ ο Υιος του ανθρωπου επι θρονου δοξης αυτου, καθησεσθε και αυτοι επι δωδεκα θρονους κρινοντες τας δωδεκα φυλας του Ισραηλ. 29και πας οστις αφηκεν οικιας η αδελφους η αδελφας η πατερα η μητερα η τεκνα η αγρους ενεκεν του εμου ονοματος, πολλαπλασιονα λημψεται και ζωην αιωνιον κληρονομησει. 30Πολλοι δε εσονται πρωτοι εσχατοι και εσχατοι πρωτοι.