1Τοτε προσερχονται τῳ Ιησου απο Ιεροσολυμων Φαρισαιοι και γραμματεις λεγοντες 2Δια τι οι μαθηται σου παραβαινουσιν την παραδοσιν των πρεσβυτερων; ου γαρ νιπτονται τας χειρας οταν αρτον εσθιωσιν. 3ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις Δια τι και υμεις παραβαινετε την εντολην του Θεου δια την παραδοσιν υμων; 4ο γαρ Θεος ειπεν Τιμα τον πατερα και την μητερα, και Ο κακολογων πατερα η μητερα θανατῳ τελευτατω· 5υμεις δε λεγετε Ος αν ειπῃ τῳ πατρι η τῃ μητρι Δωρον ο εαν εξ εμου ωφεληθῃς, 6ου μη τιμησει τον πατερα αυτου η την μητερα αυτου· και ηκυρωσατε τον λογον του Θεου δια την παραδοσιν υμων. 7υποκριται, καλως επροφητευσεν περι υμων Ησαιας λεγων 8Ο λαος ουτος τοις χειλεσιν με τιμᾳ, η δε καρδια αυτων πορρω απεχει απ εμου· 9ματην δε σεβονται με, διδασκοντες διδασκαλιας ενταλματα ανθρωπων. 10Και προσκαλεσαμενος τον οχλον ειπεν αυτοις Ακουετε και συνιετε· 11ου το εισερχομενον εις το στομα κοινοι τον ανθρωπον, αλλα το εκπορευομενον εκ του στοματος τουτο κοινοι τον ανθρωπον. 12Τοτε προσελθοντες οι μαθηται λεγουσιν αυτῳ Οιδας οτι οι Φαρισαιοι ακουσαντες τον λογον εσκανδαλισθησαν; 13ο δε αποκριθεις ειπεν Πασα φυτεια ην ουκ εφυτευσεν ο Πατηρ μου ο ουρανιος εκριζωθησεται. 14αφετε αυτους· τυφλοι εισιν οδηγοι τυφλων· τυφλος δε τυφλον εαν οδηγῃ, αμφοτεροι εις βοθυνον πεσουνται. 15Αποκριθεις δε ο Πετρος ειπεν αυτῳ Φρασον ημιν την παραβολην. 16ο δε ειπεν Ακμην και υμεις ασυνετοι εστε; 17ου νοειτε οτι παν το εισπορευομενον εις το στομα εις την κοιλιαν χωρει και εις αφεδρωνα εκβαλλεται; 18τα δε εκπορευομενα εκ του στοματος εκ της καρδιας εξερχεται, κακεινα κοινοι τον ανθρωπον. 19εκ γαρ της καρδιας εξερχονται διαλογισμοι πονηροι, φονοι, μοιχειαι, πορνειαι, κλοπαι, ψευδομαρτυριαι, βλασφημιαι. 20ταυτα εστιν τα κοινουντα τον ανθρωπον· το δε ανιπτοις χερσιν φαγειν ου κοινοι τον ανθρωπον. 21Και εξελθων εκειθεν ο Ιησους ανεχωρησεν εις τα μερη Τυρου και Σιδωνος. 22και ιδου γυνη Χαναναια απο των οριων εκεινων εξελθουσα εκραζεν λεγουσα Ελεησον με, Κυριε υιος Δαυειδ· η θυγατηρ μου κακως δαιμονιζεται. 23ο δε ουκ απεκριθη αυτῃ λογον. και προσελθοντες οι μαθηται αυτου ηρωτουν αυτον λεγοντες Απολυσον αυτην, οτι κραζει οπισθεν ημων. 24ο δε αποκριθεις ειπεν Ουκ απεσταλην ει μη εις τα προβατα τα απολωλοτα οικου Ισραηλ. 25η δε ελθουσα προσεκυνει αυτῳ λεγουσα Κυριε, βοηθει μοι. 26ο δε αποκριθεις ειπεν Ουκ εστιν καλον λαβειν τον αρτον των τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις. 27η δε ειπεν Ναι, κυριε· και γαρ τα κυναρια εσθιει απο των ψιχιων των πιπτοντων απο της τραπεζης των κυριων αυτων. 28τοτε αποκριθεις ο Ιησους ειπεν αυτῃ Ω γυναι, μεγαλη σου η πιστις· γενηθητω σοι ως θελεις. και ιαθη η θυγατηρ αυτης απο της ωρας εκεινης. 29Και μεταβας εκειθεν ο Ιησους ηλθεν παρα την θαλασσαν της Γαλιλαιας, και αναβας εις το ορος εκαθητο εκει. 30και προσηλθον αυτῳ οχλοι πολλοι εχοντες μεθ εαυτων χωλους, κυλλους, τυφλους, κωφους, και ετερους πολλους, και εριψαν αυτους παρα τους ποδας αυτου· και εθεραπευσεν αυτους· 31ωστε τον οχλον θαυμασαι βλεποντας κωφους λαλουντας κυλλους υγιεις και χωλους περιπατουντας και τυφλους βλεποντας· και εδοξασαν τον Θεον Ισραηλ. 32Ο δε Ιησους προσκαλεσαμενος τους μαθητας αυτου ειπεν Σπλαγχνιζομαι επι τον οχλον, οτι ηδη ημεραι τρεις προσμενουσιν μοι και ουκ εχουσιν τι φαγωσιν· και απολυσαι αυτους νηστεις ου θελω, μη ποτε εκλυθωσιν εν τῃ οδῳ. 33και λεγουσιν αυτῳ οι μαθηται Ποθεν ημιν εν ερημιᾳ αρτοι τοσουτοι ωστε χορτασαι οχλον τοσουτον; 34και λεγει αυτοις ο Ιησους Ποσους αρτους εχετε; οι δε ειπαν Επτα, και ολιγα ιχθυδια. 35και παραγγειλας τῳ οχλῳ αναπεσειν επι την γην 36ελαβεν τους επτα αρτους και τους ιχθυας και ευχαριστησας εκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις, οι δε μαθηται τοις οχλοις. 37και εφαγον παντες και εχορτασθησαν, και το περισσευον των κλασματων ηραν επτα σπυριδας πληρεις. 38οι δε εσθιοντες ησαν τετρακισχιλιοι ανδρες χωρις γυναικων και παιδιων. 39Και απολυσας τους οχλους ενεβη εις το πλοιον, και ηλθεν εις τα ορια Μαγαδαν.