1Και εκπορευομενου αυτου εκ του ιερου λεγει αυτῳ εις των μαθητων αυτου Διδασκαλε, ιδε ποταποι λιθοι και ποταπαι οικοδομαι.
2και ο Ιησους ειπεν αυτῳ Βλεπεις ταυτας τας μεγαλας οικοδομας; ου μη αφεθῃ λιθος επι λιθον ος ου μη καταλυθῃ.
3Και καθημενου αυτου εις το ορος των Ελαιων κατεναντι του ιερου, επηρωτα αυτον κατ ιδιαν Πετρος και Ιακωβος και Ιωανης και Ανδρεας
4Ειπον ημιν, ποτε ταυτα εσται, και τι το σημειον οταν μελλῃ ταυτα συντελεισθαι παντα;
5ο δε Ιησους ηρξατο λεγειν αυτοις Βλεπετε μη τις υμας πλανησῃ.
6πολλοι ελευσονται επι τῳ ονοματι μου λεγοντες οτι Εγω ειμι, και πολλους πλανησουσιν.
7οταν δε ακουσητε πολεμους και ακοας πολεμων, μη θροεισθε· δει γενεσθαι, αλλ ουπω το τελος.
8εγερθησεται γαρ εθνος επ εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν. εσονται σεισμοι κατα τοπους, εσονται λιμοι· αρχη ωδινων ταυτα.
9Βλεπετε δε υμεις εαυτους· παραδωσουσιν υμας εις συνεδρια και εις συναγωγας δαρησεσθε και επι ηγεμονων και βασιλεων σταθησεσθε ενεκεν εμου, εις μαρτυριον αυτοις.
10και εις παντα τα εθνη πρωτον δει κηρυχθηναι το ευαγγελιον.
11και οταν αγωσιν υμας παραδιδοντες, μη προμεριμνατε τι λαλησητε, αλλ ο εαν δοθῃ υμιν εν εκεινῃ τῃ ωρᾳ, τουτο λαλειτε· ου γαρ εστε υμεις οι λαλουντες αλλα το Πνευμα το Αγιον.
12και παραδωσει αδελφος αδελφον εις θανατον και πατηρ τεκνον, και επαναστησονται τεκνα επι γονεις και θανατωσουσιν αυτους·
13και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου· ο δε υπομεινας εις τελος, ουτος σωθησεται.
14Οταν δε ιδητε το βδελυγμα της ερημωσεως εστηκοτα οπου ου δει, ο αναγινωσκων νοειτω, τοτε οι εν τῃ Ιουδαιᾳ φευγετωσαν εις τα ορη,
15ο επι του δωματος μη καταβατω μηδε εισελθατω τι αραι εκ της οικιας αυτου,
16και ο εις τον αγρον μη επιστρεψατω εις τα οπισω αραι το ιματιον αυτου.
17ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις.
18προσευχεσθε δε ινα μη γενηται χειμωνος·
19εσονται γαρ αι ημεραι εκειναι θλιψις, οια ου γεγονεν τοιαυτη απ αρχης κτισεως ην εκτισεν ο Θεος εως του νυν και ου μη γενηται.
20και ει μη εκολοβωσεν Κυριος τας ημερας, ουκ αν εσωθη πασα σαρξ· αλλα δια τους εκλεκτους ους εξελεξατο εκολοβωσεν τας ημερας.
21και τοτε εαν τις υμιν ειπῃ Ιδε ωδε ο Χριστος, Ιδε εκει, μη πιστευετε·
22εγερθησονται δε ψευδοχριστοι και ψευδοπροφηται και ποιησουσιν σημεια και τερατα προς το αποπλαναν ει δυνατον τους εκλεκτους·
23υμεις δε βλεπετε· προειρηκα υμιν παντα.
24Αλλα εν εκειναις ταις ημεραις μετα την θλιψιν εκεινην ο ηλιος σκοτισθησεται, και η σεληνη ου δωσει το φεγγος αυτης,
25και οι αστερες εσονται εκ του ουρανου πιπτοντες, και αι δυναμεις αι εν τοις ουρανοις σαλευθησονται.
26και τοτε οψονται τον Υιον του ανθρωπου ερχομενον εν νεφελαις μετα δυναμεως πολλης και δοξης.
27και τοτε αποστελει τους αγγελους και επισυναξει τους εκλεκτους αυτου εκ των τεσσαρων ανεμων απ ακρου γης εως ακρου ουρανου.
28Απο δε της συκης μαθετε την παραβολην· οταν ηδη ο κλαδος αυτης απαλος γενηται και εκφυῃ τα φυλλα, γινωσκετε οτι εγγυς το θερος εστιν·
29ουτως και υμεις, οταν ιδητε ταυτα γινομενα, γινωσκετε οτι εγγυς εστιν επι θυραις.
30αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθῃ η γενεα αυτη μεχρις ου ταυτα παντα γενηται.
31ο ουρανος και η γη παρελευσονται, οι δε λογοι μου ου παρελευσονται.
32Περι δε της ημερας εκεινης η της ωρας ουδεις οιδεν, ουδε οι αγγελοι εν ουρανῳ ουδε ο Υιος, ει μη ο Πατηρ.
33Βλεπετε, αγρυπνειτε· ουκ οιδατε γαρ ποτε ο καιρος εστιν.
34ως ανθρωπος αποδημος αφεις την οικιαν αυτου και δους τοις δουλοις αυτου την εξουσιαν, εκαστῳ το εργον αυτου, και τῳ θυρωρῳ ενετειλατο ινα γρηγορῃ.
35γρηγορειτε ουν· ουκ οιδατε γαρ ποτε ο κυριος της οικιας ερχεται, η οψε η μεσονυκτιον η αλεκτοροφωνιας η πρωι·
36μη ελθων εξαιφνης ευρῃ υμας καθευδοντας.
37ο δε υμιν λεγω, πασιν λεγω, γρηγορειτε.