1Ιησους δε πληρης Πνευματος Αγιου υπεστρεψεν απο του Ιορδανου, και ηγετο εν τῳ Πνευματι εν τῃ ερημῳ 2ημερας τεσσερακοντα πειραζομενος υπο του διαβολου. Και ουκ εφαγεν ουδεν εν ταις ημεραις εκειναις, και συντελεσθεισων αυτων επεινασεν. 3ειπεν δε αυτῳ ο διαβολος Ει Υιος ει του Θεου, ειπε τῳ λιθῳ τουτῳ ινα γενηται αρτος. 4και απεκριθη προς αυτον ο Ιησους Γεγραπται οτι Ουκ επ αρτῳ μονῳ ζησεται ο ανθρωπος. 5Και αναγαγων αυτον εδειξεν αυτῳ πασας τας βασιλειας της οικουμενης εν στιγμῃ χρονου. 6και ειπεν αυτῳ ο διαβολος Σοι δωσω την εξουσιαν ταυτην απασαν και την δοξαν αυτων, οτι εμοι παραδεδοται και ῳ εαν θελω διδωμι αυτην· 7συ ουν εαν προσκυνησῃς ενωπιον εμου, εσται σου πασα. 8και αποκριθεις ο Ιησους ειπεν αυτῳ Γεγραπται Προσκυνησεις Κυριον τον Θεον σου και αυτῳ μονῳ λατρευσεις. 9Ηγαγεν δε αυτον εις Ιερουσαλημ και εστησεν επι το πτερυγιον του ιερου, και ειπεν αυτῳ Ει Υιος ει του Θεου, βαλε σεαυτον εντευθεν κατω· 10γεγραπται γαρ οτι τοις αγγελοις αυτου εντελειται περι σου του διαφυλαξαι σε, 11και οτι επι χειρων αρουσιν σε μη ποτε προσκοψῃς προς λιθον τον ποδα σου. 12και αποκριθεις ειπεν αυτῳ ο Ιησους οτι Ειρηται Ουκ εκπειρασεις Κυριον τον Θεον σου. 13Και συντελεσας παντα πειρασμον ο διαβολος απεστη απ αυτου αχρι καιρου. 14Και υπεστρεψεν ο Ιησους εν τῃ δυναμει του Πνευματος εις την Γαλιλαιαν· και φημη εξηλθεν καθ ολης της περιχωρου περι αυτου. 15και αυτος εδιδασκεν εν ταις συναγωγαις αυτων, δοξαζομενος υπο παντων. 16Και ηλθεν εις Ναζαρα, ου ην τεθραμμενος, και εισηλθεν κατα το ειωθος αυτῳ εν τῃ ημερᾳ των σαββατων εις την συναγωγην, και ανεστη αναγνωναι. 17και επεδοθη αυτῳ βιβλιον του προφητου Ησαιου, και ανοιξας το βιβλιον ευρεν τον τοπον ου ην γεγραμμενον 18Πνευμα Κυριου επ εμε, ου εινεκεν εχρισεν με ευαγγελισασθαι πτωχοις, απεσταλκεν με κηρυξαι αιχμαλωτοις αφεσιν και τυφλοις αναβλεψιν, αποστειλαι τεθραυσμενους εν αφεσει, 19κηρυξαι ενιαυτον Κυριου δεκτον. 20και πτυξας το βιβλιον αποδους τῳ υπηρετῃ εκαθισεν· και παντων οι οφθαλμοι εν τῃ συναγωγῃ ησαν ατενιζοντες αυτῳ. 21ηρξατο δε λεγειν προς αυτους οτι Σημερον πεπληρωται η γραφη αυτη εν τοις ωσιν υμων. 22και παντες εμαρτυρουν αυτῳ και εθαυμαζον επι τοις λογοις της χαριτος τοις εκπορευομενοις εκ του στοματος αυτου, και ελεγον Ουχι υιος εστιν Ιωσηφ ουτος; 23και ειπεν προς αυτους Παντως ερειτε μοι την παραβολην ταυτην Ιατρε, θεραπευσον σεαυτον· οσα ηκουσαμεν γενομενα εις την Καφαρναουμ, ποιησον και ωδε εν τῃ πατριδι σου. 24ειπεν δε Αμην λεγω υμιν οτι ουδεις προφητης δεκτος εστιν εν τῃ πατριδι αυτου. 25επ αληθειας δε λεγω υμιν, πολλαι χηραι ησαν εν ταις ημεραις Ηλειου εν τῳ Ισραηλ, οτε εκλεισθη ο ουρανος επι ετη τρια και μηνας εξ, ως εγενετο λιμος μεγας επι πασαν την γην, 26και προς ουδεμιαν αυτων επεμφθη Ηλειας ει μη εις Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν. 27και πολλοι λεπροι ησαν εν τῳ Ισραηλ επι Ελισαιου του προφητου, και ουδεις αυτων εκαθαρισθη ει μη Ναιμαν ο Συρος. 28και επλησθησαν παντες θυμου εν τῃ συναγωγῃ ακουοντες ταυτα, 29και ανασταντες εξεβαλον αυτον εξω της πολεως, και ηγαγον αυτον εως οφρυος του ορους εφ ου η πολις ῳκοδομητο αυτων, ωστε κατακρημνισαι αυτον· 30αυτος δε διελθων δια μεσου αυτων επορευετο. 31Και κατηλθεν εις Καφαρναουμ πολιν της Γαλιλαιας. και ην διδασκων αυτους εν τοις σαββασιν· 32και εξεπλησσοντο επι τῃ διδαχῃ αυτου, οτι εν εξουσιᾳ ην ο λογος αυτου. 33και εν τῃ συναγωγῃ ην ανθρωπος εχων πνευμα δαιμονιου ακαθαρτου, και ανεκραξεν φωνῃ μεγαλῃ 34Εα, τι ημιν και σοι, Ιησου Ναζαρηνε; ηλθες απολεσαι ημας; οιδα σε τις ει, ο Αγιος του Θεου. 35και επετιμησεν αυτῳ ο Ιησους λεγων Φιμωθητι και εξελθε απ αυτου. και ριψαν αυτον το δαιμονιον εις το μεσον εξηλθεν απ αυτου μηδεν βλαψαν αυτον. 36και εγενετο θαμβος επι παντας, και συνελαλουν προς αλληλους λεγοντες Τις ο λογος ουτος, οτι εν εξουσιᾳ και δυναμει επιτασσει τοις ακαθαρτοις πνευμασιν και εξερχονται; 37και εξεπορευετο ηχος περι αυτου εις παντα τοπον της περιχωρου. 38Αναστας δε απο της συναγωγης εισηλθεν εις την οικιαν Σιμωνος. πενθερα δε του Σιμωνος ην συνεχομενη πυρετῳ μεγαλῳ, και ηρωτησαν αυτον περι αυτης. 39και επιστας επανω αυτης επετιμησεν τῳ πυρετῳ, και αφηκεν αυτην· παραχρημα δε αναστασα διηκονει αυτοις. 40Δυνοντος δε του ηλιου απαντες οσοι ειχον ασθενουντας νοσοις ποικιλαις ηγαγον αυτους προς αυτον· ο δε ενι εκαστῳ αυτων τας χειρας επιτιθεις εθεραπευεν αυτους. 41εξηρχετο δε και δαιμονια απο πολλων, κραυγαζοντα και λεγοντα οτι Συ ει ο Υιος του Θεου. και επιτιμων ουκ εια αυτα λαλειν, οτι ῃδεισαν τον Χριστον αυτον ειναι. 42Γενομενης δε ημερας εξελθων επορευθη εις ερημον τοπον· και οι οχλοι επεζητουν αυτον, και ηλθον εως αυτου, και κατειχον αυτον του μη πορευεσθαι απ αυτων. 43ο δε ειπεν προς αυτους οτι Και ταις ετεραις πολεσιν ευαγγελισασθαι με δει την βασιλειαν του Θεου, οτι επι τουτο απεσταλην. 44και ην κηρυσσων εις τας συναγωγας της Ιουδαιας.