1τῃ δε μιᾳ των σαββατων ορθρου βαθεως επι το μνημα ηλθον φερουσαι α ητοιμασαν αρωματα. 2ευρον δε τον λιθον αποκεκυλισμενον απο του μνημειου, 3εισελθουσαι δε ουχ ευρον το σωμα του Κυριου Ιησου. 4και εγενετο εν τῳ απορεισθαι αυτας περι τουτου και ιδου ανδρες δυο επεστησαν αυταις εν εσθητι αστραπτουσῃ· 5εμφοβων δε γενομενων αυτων και κλινουσων τα προσωπα εις την γην, ειπαν προς αυτας Τι ζητειτε τον ζωντα μετα των νεκρων; 6ουκ εστιν ωδε, αλλα ηγερθη. μνησθητε ως ελαλησεν υμιν ετι ων εν τῃ Γαλιλαιᾳ, 7λεγων τον Υιον του ανθρωπου οτι δει παραδοθηναι εις χειρας ανθρωπων αμαρτωλων και σταυρωθηναι και τῃ τριτῃ ημερᾳ αναστηναι. 8και εμνησθησαν των ρηματων αυτου, 9και υποστρεψασαι απο του μνημειου απηγγειλαν ταυτα παντα τοις ενδεκα και πασιν τοις λοιποις. 10ησαν δε η Μαγδαληνη Μαρια και Ιωανα και Μαρια η Ιακωβου· και αι λοιπαι συν αυταις ελεγον προς τους αποστολους ταυτα. 11και εφανησαν ενωπιον αυτων ωσει ληρος τα ρηματα ταυτα, και ηπιστουν αυταις. 12[[Ο δε Πετρος αναστας εδραμεν επι το μνημειον· και παρακυψας βλεπει τα οθονια μονα· και απηλθεν προς αυτον θαυμαζων το γεγονος.]] 13Και ιδου δυο εξ αυτων εν αυτῃ τῃ ημερᾳ ησαν πορευομενοι εις κωμην απεχουσαν σταδιους εξηκοντα απο Ιερουσαλημ, ῃ ονομα Εμμαους, 14και αυτοι ωμιλουν προς αλληλους περι παντων των συμβεβηκοτων τουτων. 15και εγενετο εν τῳ ομιλειν αυτους και συνζητειν, και αυτος Ιησους εγγισας συνεπορευετο αυτοις· 16οι δε οφθαλμοι αυτων εκρατουντο του μη επιγνωναι αυτον. 17ειπεν δε προς αυτους Τινες οι λογοι ουτοι ους αντιβαλλετε προς αλληλους περιπατουντες; και εσταθησαν σκυθρωποι. 18αποκριθεις δε εις ονοματι Κλεοπας ειπεν προς αυτον Συ μονος παροικεις Ιερουσαλημ και ουκ εγνως τα γενομενα εν αυτῃ εν ταις ημεραις ταυταις; 19και ειπεν αυτοις Ποια; οι δε ειπαν αυτῳ Τα περι Ιησου του Ναζαρηνου, ος εγενετο ανηρ προφητης δυνατος εν εργῳ και λογῳ εναντιον του Θεου και παντος του λαου, 20οπως τε παρεδωκαν αυτον οι αρχιερεις και οι αρχοντες ημων εις κριμα θανατου και εσταυρωσαν αυτον. 21ημεις δε ηλπιζομεν οτι αυτος εστιν ο μελλων λυτρουσθαι τον Ισραηλ· αλλα γε και συν πασιν τουτοις τριτην ταυτην ημεραν αγει αφ ου ταυτα εγενετο. 22αλλα και γυναικες τινες εξ ημων εξεστησαν ημας, γενομεναι ορθριναι επι το μνημειον, 23και μη ευρουσαι το σωμα αυτου ηλθον λεγουσαι και οπτασιαν αγγελων εωρακεναι, οι λεγουσιν αυτον ζην. 24και απηλθον τινες των συν ημιν επι το μνημειον, και ευρον ουτως καθως και αι γυναικες ειπον, αυτον δε ουκ ειδον. 25και αυτος ειπεν προς αυτους Ω ανοητοι και βραδεις τῃ καρδιᾳ του πιστευειν επι πασιν οις ελαλησαν οι προφηται· 26ουχι ταυτα εδει παθειν τον Χριστον και εισελθειν εις την δοξαν αυτου; 27και αρξαμενος απο Μωυσεως και απο παντων των προφητων διερμηνευσεν αυτοις εν πασαις ταις γραφαις τα περι εαυτου. 28Και ηγγισαν εις την κωμην ου επορευοντο, και αυτος προσεποιησατο πορρωτερον πορευεσθαι. 29και παρεβιασαντο αυτον λεγοντες Μεινον μεθ ημων, οτι προς εσπεραν εστιν και κεκλικεν ηδη η ημερα. και εισηλθεν του μειναι συν αυτοις. 30και εγενετο εν τῳ κατακλιθηναι αυτον μετ αυτων λαβων τον αρτον ευλογησεν και κλασας επεδιδου αυτοις· 31αυτων δε διηνοιχθησαν οι οφθαλμοι, και επεγνωσαν αυτον· και αυτος αφαντος εγενετο απ αυτων. 32και ειπαν προς αλληλους Ουχι η καρδια ημων καιομενη ην εν ημιν, ως ελαλει ημιν εν τῃ οδῳ, ως διηνοιγεν ημιν τας γραφας; 33Και ανασταντες αυτῃ τῃ ωρᾳ υπεστρεψαν εις Ιερουσαλημ, και ευρον ηθροισμενους τους ενδεκα και τους συν αυτοις, 34λεγοντας οτι οντως ηγερθη ο Κυριος και ωφθη Σιμωνι. 35και αυτοι εξηγουντο τα εν τῃ οδῳ και ως εγνωσθη αυτοις εν τῃ κλασει του αρτου. 36Ταυτα δε αυτων λαλουντων αυτος εστη εν μεσῳ αυτων [[και λεγει αυτοις Ειρηνη υμιν]]. 37πτοηθεντες δε και εμφοβοι γενομενοι εδοκουν πνευμα θεωρειν. 38και ειπεν αυτοις Τι τεταραγμενοι εστε, και δια τι διαλογισμοι αναβαινουσιν εν τῃ καρδιᾳ υμων; 39ιδετε τας χειρας μου και τους ποδας μου, οτι εγω ειμι αυτος· ψηλαφησατε με και ιδετε, οτι πνευμα σαρκα και οστεα ουκ εχει καθως εμε θεωρειτε εχοντα. 40[[και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και τους ποδας.]] 41ετι δε απιστουντων αυτων απο της χαρας και θαυμαζοντων, ειπεν αυτοις Εχετε τι βρωσιμον ενθαδε; 42οι δε επεδωκαν αυτῳ ιχθυος οπτου μερος· 43και λαβων ενωπιον αυτων εφαγεν. 44Ειπεν δε προς αυτους Ουτοι οι λογοι μου ους ελαλησα προς υμας ετι ων συν υμιν, οτι δει πληρωθηναι παντα τα γεγραμμενα εν τῳ νομῳ Μωυσεως και τοις προφηταις και ψαλμοις περι εμου. 45τοτε διηνοιξεν αυτων τον νουν του συνιεναι τας γραφας· και ειπεν αυτοις 46οτι ουτως γεγραπται παθειν τον Χριστον και αναστηναι εκ νεκρων τῃ τριτῃ ημερᾳ, 47και κηρυχθηναι επι τῳ ονοματι αυτου μετανοιαν εις αφεσιν αμαρτιων εις παντα τα εθνη,— αρξαμενοι απο Ιερουσαλημ. 48υμεις μαρτυρες τουτων. 49και ιδου εγω εξαποστελλω την επαγγελιαν του Πατρος μου εφ υμας· υμεις δε καθισατε εν τῃ πολει εως ου ενδυσησθε εξ υψους δυναμιν. 50Εξηγαγεν δε αυτους εως προς Βηθανιαν, και επαρας τας χειρας αυτου ευλογησεν αυτους. 51και εγενετο εν τῳ ευλογειν αυτον αυτους διεστη απ αυτων [[και ανεφερετο εις τον ουρανον]]. 52και αυτοι [[προσκυνησαντες αυτον]] υπεστρεψαν εις Ιερουσαλημ μετα χαρας μεγαλης, 53και ησαν δια παντος εν τῳ ιερῳ ευλογουντες τον Θεον.