1Ηγγιζεν δε η εορτη των αζυμων η λεγομενη Πασχα. 2και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις το πως ανελωσιν αυτον· εφοβουντο γαρ τον λαον. 3Εισηλθεν δε Σατανας εις Ιουδαν τον καλουμενον Ισκαριωτην, οντα εκ του αριθμου των δωδεκα· 4και απελθων συνελαλησεν τοις αρχιερευσιν και στρατηγοις το πως αυτοις παραδῳ αυτον. 5και εχαρησαν, και συνεθεντο αυτῳ αργυριον δουναι. 6και εξωμολογησεν, και εζητει ευκαιριαν του παραδουναι αυτον ατερ οχλου αυτοις. 7Ηλθεν δε η ημερα των αζυμων, ῃ εδει θυεσθαι το πασχα· 8και απεστειλεν Πετρον και Ιωανην ειπων Πορευθεντες ετοιμασατε ημιν το πασχα, ινα φαγωμεν. 9οι δε ειπαν αυτῳ Που θελεις ετοιμασωμεν; 10ο δε ειπεν αυτοις Ιδου εισελθοντων υμων εις την πολιν συναντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων· ακολουθησατε αυτῳ εις την οικιαν εις ην εισπορευεται· 11και ερειτε τῳ οικοδεσποτῃ της οικιας Λεγει σοι ο Διδασκαλος Που εστιν το καταλυμα οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγω; 12κακεινος υμιν δειξει αναγαιον μεγα εστρωμενον· εκει ετοιμασατε. 13απελθοντες δε ευρον καθως ειρηκει αυτοις, και ητοιμασαν το πασχα. 14Και οτε εγενετο η ωρα, ανεπεσεν, και οι αποστολοι συν αυτῳ. 15και ειπεν προς αυτους Επιθυμιᾳ επεθυμησα τουτο το πασχα φαγειν μεθ υμων προ του με παθειν· 16λεγω γαρ υμιν οτι ουκετι ου μη φαγω αυτο εως οτου πληρωθῃ εν τῃ βασιλειᾳ του Θεου. 17και δεξαμενος ποτηριον ευχαριστησας ειπεν Λαβετε τουτο και διαμερισατε εις εαυτους· 18λεγω γαρ υμιν, ου μη πιω απο του νυν απο του γενηματος της αμπελου εως ου η βασιλεια του Θεου ελθῃ. 19και λαβων αρτον ευχαριστησας εκλασεν και εδωκεν αυτοις λεγων Τουτο εστιν το σωμα μου το υπερ υμων διδομενον· τουτο ποιειτε εις την εμην αναμνησιν. 20και το ποτηριον ωσαυτως μετα το δειπνησαι, λεγων Τουτο το ποτηριον η καινη διαθηκη εν τῳ αιματι μου, το υπερ υμων εκχυννομενον. 21πλην ιδου η χειρ του παραδιδοντος με μετ εμου επι της τραπεζης. 22οτι ο Υιος μεν του ανθρωπου κατα το ωρισμενον πορευεται, πλην ουαι τῳ ανθρωπῳ εκεινῳ δι ου παραδιδοται. 23και αυτοι ηρξαντο συνζητειν προς εαυτους το τις αρα ειη εξ αυτων ο τουτο μελλων πρασσειν. 24Εγενετο δε και φιλονεικια εν αυτοις, το τις αυτων δοκει ειναι μειζων. 25ο δε ειπεν αυτοις Οι βασιλεις των εθνων κυριευουσιν αυτων, και οι εξουσιαζοντες αυτων ευεργεται καλουνται. 26υμεις δε ουχ ουτως, αλλ ο μειζων εν υμιν γινεσθω ως ο νεωτερος, και ο ηγουμενος ως ο διακονων. 27τις γαρ μειζων, ο ανακειμενος η ο διακονων; ουχι ο ανακειμενος; εγω δε εν μεσῳ υμων ειμι ως ο διακονων. 28υμεις δε εστε οι διαμεμενηκοτες μετ εμου εν τοις πειρασμοις μου· 29καγω διατιθεμαι υμιν, καθως διεθετο μοι ο Πατηρ μου βασιλειαν, 30ινα εσθητε και πινητε επι της τραπεζης μου εν τῃ βασιλειᾳ μου, και καθησεσθε επι θρονων τας δωδεκα φυλας κρινοντες του Ισραηλ. 31Σιμων Σιμων, ιδου ο Σατανας εξῃτησατο υμας του σινιασαι ως τον σιτον· 32εγω δε εδεηθην περι σου ινα μη εκλιπῃ η πιστις σου· και συ ποτε επιστρεψας στηρισον τους αδελφους σου. 33ο δε ειπεν αυτῳ Κυριε, μετα σου ετοιμος ειμι και εις φυλακην και εις θανατον πορευεσθαι. 34ο δε ειπεν Λεγω σοι, Πετρε, ου φωνησει σημερον αλεκτωρ εως τρις με απαρνησῃ μη ειδεναι. 35Και ειπεν αυτοις Οτε απεστειλα υμας ατερ βαλλαντιου και πηρας και υποδηματων, μη τινος υστερησατε; οι δε ειπαν Ουθενος. 36ειπεν δε αυτοις Αλλα νυν ο εχων βαλλαντιον αρατω, ομοιως και πηραν, και ο μη εχων πωλησατω το ιματιον αυτου και αγορασατω μαχαιραν. 37λεγω γαρ υμιν οτι τουτο το γεγραμμενον δει τελεσθηναι εν εμοι, το Και μετα ανομων ελογισθη· και γαρ το περι εμου τελος εχει. 38οι δε ειπαν Κυριε, ιδου μαχαιραι ωδε δυο. ο δε ειπεν αυτοις Ικανον εστιν. 39Και εξελθων επορευθη κατα το εθος εις το ορος των Ελαιων· ηκολουθησαν δε αυτῳ και οι μαθηται. 40γενομενος δε επι του τοπου ειπεν αυτοις Προσευχεσθε μη εισελθειν εις πειρασμον. 41και αυτος απεσπασθη απ αυτων ωσει λιθου βολην, και θεις τα γονατα προσηυχετο 42λεγων Πατερ, ει βουλει παρενεγκε τουτο το ποτηριον απ εμου· πλην μη το θελημα μου αλλα το σον γινεσθω. 43ωφθη δε αυτῳ αγγελος απ ουρανου ενισχυων αυτον. 44και γενομενος εν αγωνιᾳ εκτενεστερον προσηυχετο· και εγενετο ο ιδρως αυτου ωσει θρομβοι αιματος καταβαινοντες επι την γην. 45και αναστας απο της προσευχης, ελθων προς τους μαθητας ευρεν κοιμωμενους αυτους απο της λυπης, 46και ειπεν αυτοις Τι καθευδετε; ανασταντες προσευχεσθε, ινα μη εισελθητε εις πειρασμον. 47Ετι αυτου λαλουντος ιδου οχλος, και ο λεγομενος Ιουδας εις των δωδεκα προηρχετο αυτους, και ηγγισεν τῳ Ιησου φιλησαι αυτον. 48Ιησους δε ειπεν αυτῳ Ιουδα, φιληματι τον Υιον του ανθρωπου παραδιδως; 49ιδοντες δε οι περι αυτον το εσομενον ειπαν Κυριε, ει παταξομεν εν μαχαιρῃ; 50και επαταξεν εις τις εξ αυτων του αρχιερεως τον δουλον και αφειλεν το ους αυτου το δεξιον. 51αποκριθεις δε ο Ιησους ειπεν Εατε εως τουτου· και αψαμενος του ωτιου ιασατο αυτον. 52Ειπεν δε Ιησους προς τους παραγενομενους επ αυτον αρχιερεις και στρατηγους του ιερου και πρεσβυτερους Ως επι λῃστην εξηλθατε μετα μαχαιρων και ξυλων; 53καθ ημεραν οντος μου μεθ υμων εν τῳ ιερῳ ουκ εξετεινατε τας χειρας επ εμε· αλλ αυτη εστιν υμων η ωρα και η εξουσια του σκοτους. 54Συλλαβοντες δε αυτον ηγαγον και εισηγαγον εις την οικιαν του αρχιερεως· ο δε Πετρος ηκολουθει μακροθεν. 55περιαψαντων δε πυρ εν μεσῳ της αυλης και συνκαθισαντων εκαθητο ο Πετρος μεσος αυτων. 56ιδουσα δε αυτον παιδισκη τις καθημενον προς το φως και ατενισασα αυτῳ ειπεν Και ουτος συν αυτῳ ην. 57ο δε ηρνησατο λεγων Ουκ οιδα αυτον, γυναι. 58και μετα βραχυ ετερος ιδων αυτον εφη Και συ εξ αυτων ει. ο δε Πετρος εφη Ανθρωπε, ουκ ειμι. 59και διαστασης ωσει ωρας μιας αλλος τις διισχυριζετο λεγων Επ αληθειας και ουτος μετ αυτου ην, και γαρ Γαλιλαιος εστιν. 60ειπεν δε ο Πετρος Ανθρωπε, ουκ οιδα ο λεγεις. και παραχρημα ετι λαλουντος αυτου εφωνησεν αλεκτωρ. 61και στραφεις ο Κυριος ενεβλεψεν τῳ Πετρῳ, και υπεμνησθη ο Πετρος του λογου του Κυριου, ως ειπεν αυτῳ οτι Πριν αλεκτορα φωνησαι σημερον απαρνησῃ με τρις. 62και εξελθων εξω εκλαυσεν πικρως. 63Και οι ανδρες οι συνεχοντες αυτον ενεπαιζον αυτῳ δεροντες, 64και περικαλυψαντες αυτον επηρωτων λεγοντες Προφητευσον, τις εστιν ο παισας σε; 65και ετερα πολλα βλασφημουντες ελεγον εις αυτον. 66Και ως εγενετο ημερα, συνηχθη το πρεσβυτεριον του λαου, αρχιερεις τε και γραμματεις, και απηγαγον αυτον εις το συνεδριον αυτων, 67λεγοντες Ει συ ει ο Χριστος, ειπον ημιν. ειπεν δε αυτοις Εαν υμιν ειπω, ου μη πιστευσητε· 68εαν δε ερωτησω, ου μη αποκριθητε. 69απο του νυν δε εσται ο Υιος του ανθρωπου καθημενος εκ δεξιων της δυναμεως του Θεου. 70ειπαν δε παντες Συ ουν ει ο Υιος του Θεου; ο δε προς αυτους εφη Υμεις λεγετε οτι εγω ειμι. 71οι δε ειπαν Τι ετι εχομεν μαρτυριας χρειαν; αυτοι γαρ ηκουσαμεν απο του στοματος αυτου.