1Ελεγεν δε παραβολην αυτοις προς το δειν παντοτε προσευχεσθαι αυτους και μη ενκακειν, 2λεγων Κριτης τις ην εν τινι πολει τον Θεον μη φοβουμενος και ανθρωπον μη εντρεπομενος. 3χηρα δε ην εν τῃ πολει εκεινῃ, και ηρχετο προς αυτον λεγουσα Εκδικησον με απο του αντιδικου μου. 4και ουκ ηθελεν επι χρονον· μετα ταυτα δε ειπεν εν εαυτῳ Ει και τον Θεον ου φοβουμαι ουδε ανθρωπον εντρεπομαι, 5δια γε το παρεχειν μοι κοπον την χηραν ταυτην εκδικησω αυτην, ινα μη εις τελος ερχομενη υπωπιαζῃ με. 6Ειπεν δε ο Κυριος Ακουσατε τι ο κριτης της αδικιας λεγει· 7ο δε Θεος ου μη ποιησῃ την εκδικησιν των εκλεκτων αυτου των βοωντων αυτῳ ημερας και νυκτος, και μακροθυμει επ αυτοις; 8λεγω υμιν οτι ποιησει την εκδικησιν αυτων εν ταχει. πλην ο Υιος του ανθρωπου ελθων αρα ευρησει την πιστιν επι της γης; 9Ειπεν δε και προς τινας τους πεποιθοτας εφ εαυτοις οτι εισιν δικαιοι και εξουθενουντας τους λοιπους την παραβολην ταυτην. 10Ανθρωποι δυο ανεβησαν εις το ιερον προσευξασθαι, ο εις Φαρισαιος και ο ετερος τελωνης. 11ο Φαρισαιος σταθεις ταυτα προς εαυτον προσηυχετο Ο Θεος, ευχαριστω σοι οτι ουκ ειμι ωσπερ οι λοιποι των ανθρωπων, αρπαγες, αδικοι, μοιχοι, η και ως ουτος ο τελωνης· 12νηστευω δις του σαββατου, αποδεκατευω παντα οσα κτωμαι. 13ο δε τελωνης μακροθεν εστως ουκ ηθελεν ουδε τους οφθαλμους επαραι εις τον ουρανον, αλλ ετυπτεν το στηθος αυτου λεγων Ο Θεος, ιλασθητι μοι τῳ αμαρτωλῳ. 14λεγω υμιν, κατεβη ουτος δεδικαιωμενος εις τον οικον αυτου παρ εκεινον· οτι πας ο υψων εαυτον ταπεινωθησεται, ο δε ταπεινων εαυτον υψωθησεται. 15Προσεφερον δε αυτῳ και τα βρεφη ινα αυτων απτηται· ιδοντες δε οι μαθηται επετιμων αυτοις. 16ο δε Ιησους προσεκαλεσατο αυτα λεγων Αφετε τα παιδια ερχεσθαι προς με και μη κωλυετε αυτα· των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια του Θεου. 17αμην λεγω υμιν, ος αν μη δεξηται την βασιλειαν του Θεου ως παιδιον, ου μη εισελθῃ εις αυτην. 18Και επηρωτησεν τις αυτον αρχων λεγων Διδασκαλε αγαθε, τι ποιησας ζωην αιωνιον κληρονομησω; 19ειπεν δε αυτῳ ο Ιησους Τι με λεγεις αγαθον; ουδεις αγαθος ει μη εις ο Θεος. 20τας εντολας οιδας Μη μοιχευσῃς, Μη φονευσῃς, Μη κλεψῃς, Μη ψευδομαρτυρησῃς, Τιμα τον πατερα σου και την μητερα. 21ο δε ειπεν Ταυτα παντα εφυλαξα εκ νεοτητος. 22ακουσας δε ο Ιησους ειπεν αυτῳ Ετι εν σοι λειπει· παντα οσα εχεις πωλησον και διαδος πτωχοις, και εξεις θησαυρον εν τοις ουρανοις, και δευρο ακολουθει μοι. 23ο δε ακουσας ταυτα περιλυπος εγενηθη, ην γαρ πλουσιος σφοδρα. 24ιδων δε αυτον ο Ιησους ειπεν Πως δυσκολως οι τα χρηματα εχοντες εις την βασιλειαν του Θεου εισπορευονται· 25ευκοπωτερον γαρ εστιν καμηλον δια τρηματος βελονης εισελθειν η πλουσιον εις την βασιλειαν του Θεου εισελθειν. 26ειπαν δε οι ακουσαντες Και τις δυναται σωθηναι; 27ο δε ειπεν Τα αδυνατα παρα ανθρωποις δυνατα παρα τῳ Θεῳ εστιν. 28Ειπεν δε ο Πετρος Ιδου ημεις αφεντες τα ιδια ηκολουθησαμεν σοι. 29ο δε ειπεν αυτοις Αμην λεγω υμιν οτι ουδεις εστιν ος αφηκεν οικιαν η γυναικα η αδελφους η γονεις η τεκνα ενεκεν της βασιλειας του Θεου, 30ος ουχι μη λαβῃ πολλαπλασιονα εν τῳ καιρῳ τουτῳ και εν τῳ αιωνι τῳ ερχομενῳ ζωην αιωνιον. 31Παραλαβων δε τους δωδεκα ειπεν προς αυτους Ιδου αναβαινομεν εις Ιερουσαλημ, και τελεσθησεται παντα τα γεγραμμενα δια των προφητων τῳ Υιῳ του ανθρωπου· 32παραδοθησεται γαρ τοις εθνεσιν και εμπαιχθησεται και υβρισθησεται και εμπτυσθησεται, 33και μαστιγωσαντες αποκτενουσιν αυτον, και τῃ ημερᾳ τῃ τριτῃ αναστησεται. 34και αυτοι ουδεν τουτων συνηκαν, και ην το ρημα τουτο κεκρυμμενον απ αυτων, και ουκ εγινωσκον τα λεγομενα. 35Εγενετο δε εν τῳ εγγιζειν αυτον εις Ιερειχω τυφλος τις εκαθητο παρα την οδον επαιτων. 36ακουσας δε οχλου διαπορευομενου επυνθανετο τι ειη τουτο. 37απηγγειλαν δε αυτῳ οτι Ιησους ο Ναζωραιος παρερχεται. 38και εβοησεν λεγων Ιησου υιε Δαυειδ, ελεησον με. 39και οι προαγοντες επετιμων αυτῳ ινα σιγησῃ· αυτος δε πολλῳ μαλλον εκραζεν Υιε Δαυειδ, ελεησον με. 40σταθεις δε ο Ιησους εκελευσεν αυτον αχθηναι προς αυτον. εγγισαντος δε αυτου επηρωτησεν αυτον 41Τι σοι θελεις ποιησω; ο δε ειπεν Κυριε, ινα αναβλεψω. 42και ο Ιησους ειπεν αυτῳ Αναβλεψον· η πιστις σου σεσωκεν σε. 43και παραχρημα ανεβλεψεν, και ηκολουθει αυτῳ δοξαζων τον Θεον. και πας ο λαος ιδων εδωκεν αινον τῳ Θεῳ.