1Ειπεν δε προς τους μαθητας αυτου Ανενδεκτον εστιν του τα σκανδαλα μη ελθειν, ουαι δε δι ου ερχεται· 2λυσιτελει αυτῳ ει λιθος μυλικος περικειται περι τον τραχηλον αυτου και ερριπται εις την θαλασσαν, η ινα σκανδαλισῃ των μικρων τουτων ενα. 3προσεχετε εαυτοις. εαν αμαρτῃ ο αδελφος σου, επιτιμησον αυτῳ, και εαν μετανοησῃ, αφες αυτῳ. 4και εαν επτακις της ημερας αμαρτησῃ εις σε και επτακις επιστρεψῃ προς σε λεγων Μετανοω, αφησεις αυτῳ. 5Και ειπαν οι αποστολοι τῳ Κυριῳ Προσθες ημιν πιστιν. 6ειπεν δε ο Κυριος Ει εχετε πιστιν ως κοκκον σιναπεως, ελεγετε αν τῃ συκαμινῳ ταυτῃ Εκριζωθητι και φυτευθητι εν τῃ θαλασσῃ· και υπηκουσεν αν υμιν. 7Τις δε εξ υμων δουλον εχων αροτριωντα η ποιμαινοντα, ος εισελθοντι εκ του αγρου ερει αυτῳ Ευθεως παρελθων αναπεσε, 8αλλ ουχι ερει αυτῳ Ετοιμασον τι δειπνησω, και περιζωσαμενος διακονει μοι εως φαγω και πιω, και μετα ταυτα φαγεσαι και πιεσαι συ; 9μη εχει χαριν τῳ δουλῳ οτι εποιησεν τα διαταχθεντα; 10ουτως και υμεις, οταν ποιησητε παντα τα διαταχθεντα υμιν, λεγετε οτι Δουλοι αχρειοι εσμεν, ο ωφειλομεν ποιησαι πεποιηκαμεν. 11Και εγενετο εν τῳ πορευεσθαι εις Ιερουσαλημ, και αυτος διηρχετο δια μεσον Σαμαριας και Γαλιλαιας. 12και εισερχομενου αυτου εις τινα κωμην απηντησαν δεκα λεπροι ανδρες, οι εστησαν πορρωθεν, 13και αυτοι ηραν φωνην λεγοντες Ιησου Επιστατα, ελεησον ημας. 14και ιδων ειπεν αυτοις Πορευθεντες επιδειξατε εαυτους τοις ιερευσιν. και εγενετο εν τῳ υπαγειν αυτους εκαθαρισθησαν. 15εις δε εξ αυτων, ιδων οτι ιαθη, υπεστρεψεν μετα φωνης μεγαλης δοξαζων τον Θεον, 16και επεσεν επι προσωπον παρα τους ποδας αυτου ευχαριστων αυτῳ· και αυτος ην Σαμαρειτης. 17αποκριθεις δε ο Ιησους ειπεν Ουχ οι δεκα εκαθαρισθησαν; οι δε εννεα που; 18ουχ ευρεθησαν υποστρεψαντες δουναι δοξαν τῳ Θεῳ ει μη ο αλλογενης ουτος; 19και ειπεν αυτῳ Αναστας πορευου· η πιστις σου σεσωκεν σε. 20Επερωτηθεις δε υπο των Φαρισαιων ποτε ερχεται η βασιλεια του Θεου, απεκριθη αυτοις και ειπεν Ουκ ερχεται η βασιλεια του Θεου μετα παρατηρησεως, 21ουδε ερουσιν Ιδου ωδε η Εκει· ιδου γαρ η βασιλεια του Θεου εντος υμων εστιν. 22Ειπεν δε προς τους μαθητας Ελευσονται ημεραι οτε επιθυμησετε μιαν των ημερων του Υιου του ανθρωπου ιδειν και ουκ οψεσθε. 23και ερουσιν υμιν Ιδου εκει, Ιδου ωδε· μη απελθητε μηδε διωξητε. 24ωσπερ γαρ η αστραπη αστραπτουσα εκ της υπο τον ουρανον εις την υπ ουρανον λαμπει, ουτως εσται ο Υιος του ανθρωπου εν τῃ ημερᾳ αυτου. 25πρωτον δε δει αυτον πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο της γενεας ταυτης. 26και καθως εγενετο εν ταις ημεραις Νωε, ουτως εσται και εν ταις ημεραις του Υιου του ανθρωπου· 27ησθιον, επινον, εγαμουν, εγαμιζοντο, αχρι ης ημερας εισηλθεν Νωε εις την κιβωτον, και ηλθεν ο κατακλυσμος και απωλεσεν παντας. 28ομοιως καθως εγενετο εν ταις ημεραις Λωτ· ησθιον, επινον, ηγοραζον, επωλουν, εφυτευον, ῳκοδομουν· 29ῃ δε ημερᾳ εξηλθεν Λωτ απο Σοδομων, εβρεξεν πυρ και θειον απ ουρανου και απωλεσεν παντας. 30κατα τα αυτα εσται ῃ ημερᾳ ο Υιος του ανθρωπου αποκαλυπτεται. 31εν εκεινῃ τῃ ημερᾳ ος εσται επι του δωματος και τα σκευη αυτου εν τῃ οικιᾳ, μη καταβατω αραι αυτα, και ο εν αγρῳ ομοιως μη επιστρεψατω εις τα οπισω. 32μνημονευετε της γυναικος Λωτ. 33ος εαν ζητησῃ την ψυχην αυτου περιποιησασθαι, απολεσει αυτην, και ος αν απολεσει, ζωογονησει αυτην. 34λεγω υμιν, ταυτῃ τῃ νυκτι εσονται δυο επι κλινης μιας, ο εις παραλημφθησεται και ο ετερος αφεθησεται· 35εσονται δυο αληθουσαι επι το αυτο, η μια παραλημφθησεται η δε ετερα αφεθησεται. 36 37και αποκριθεντες λεγουσιν αυτῳ Που, Κυριε; ο δε ειπεν αυτοις Οπου το σωμα, εκει και οι αετοι επισυναχθησονται.