1Ιησους δε επορευθη εις το ορος των ελαιων. 2Ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον, και πας ο λαος ηρχετο προς αυτον. και καθισας εδιδασκεν αυτους. 3αγουσι δε οι γραμματεις και οι Φαρισαιοι προς αυτον γυναικα εν μοιχειᾳ κατειλημμενην, και στησαντες αυτην εν μεσῳ, 4λεγουσιν αυτῳ, Διδασκαλε, αυτη η γυνη κατεληφθη επαυτοφωρῳ μοιχευομενη. 5εν δε τῳ νομῳ Μωσης ημιν ενετειλατο τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι· συ ουν τι λεγεις; 6τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον, ινα εχωσι κατηγορειν αυτου. ο δε Ιησους κατω κυψας, τῳ δακτυλῳ εγραφεν εις την γην· 7ως δε επεμενον ερωτωντες αυτον, ανακυψας ειπε προς αυτους, Ο αναμαρτητος υμων πρωτος τον λιθον επ αυτῃ βαλετω. 8και παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην. 9οι δε, ακουσαντες και υπο της συνειδησεως ελεγχομενοι, εξηρχοντο εις καθεις, αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων εως των εσχατων· και κατελειφθη μονος ο Ιησους, και η γυνη εν μεσῳ εστωσα. 10ανακυψας δε ο Ιησους, και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος, ειπεν αυτῃ, Η γυνη, που εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου; ουδεις σε κατεκρινεν; 11η δε ειπεν, Ουδεις, κυριε. ειπε δε αυτῃ ο Ιησους, Ουδε εγω σε κατακρινω· πορευου και μηκετι αμαρτανε. 12Παλιν ουν αυτοις ελαλησεν ο Ιησους λεγων Εγω ειμι το φως του κοσμου· ο ακολουθων μοι ου μη περιπατησῃ εν τῃ σκοτιᾳ, αλλ εξει το φως της ζωης. 13ειπον ουν αυτῳ οι Φαρισαιοι Συ περι σεαυτου μαρτυρεις· η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης. 14απεκριθη Ιησους και ειπεν αυτοις Καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου, αληθης εστιν η μαρτυρια μου, οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω· υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι η που υπαγω. 15υμεις κατα την σαρκα κρινετε, εγω ου κρινω ουδενα. 16και εαν κρινω δε εγω, η κρισις η εμη αληθινη εστιν, οτι μονος ουκ ειμι, αλλ εγω και ο πεμψας με. 17και εν τῳ νομῳ δε τῳ υμετερῳ γεγραπται οτι δυο ανθρωπων η μαρτυρια αληθης εστιν. 18εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου, και μαρτυρει περι εμου ο πεμψας με Πατηρ. 19ελεγον ουν αυτῳ Που εστιν ο Πατηρ σου; απεκριθη Ιησους Ουτε εμε οιδατε ουτε τον Πατερα μου· ει εμε ῃδειτε, και τον Πατερα μου αν ῃδειτε. 20Ταυτα τα ρηματα ελαλησεν εν τῳ γαζοφυλακιῳ διδασκων εν τῳ ιερῳ· και ουδεις επιασεν αυτον, οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου. 21Ειπεν ουν παλιν αυτοις Εγω υπαγω και ζητησετε με, και εν τῃ αμαρτιᾳ υμων αποθανεισθε· οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν. 22ελεγον ουν οι Ιουδαιοι Μητι αποκτενει εαυτον, οτι λεγει Οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν; 23και ελεγεν αυτοις Υμεις εκ των κατω εστε, εγω εκ των ανω ειμι· υμεις εκ τουτου του κοσμου εστε, εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου. 24ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων· εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι, αποθανεισθε εν ταις αμαρτιαις υμων. 25ελεγον ουν αυτῳ Συ τις ει; ειπεν αυτοις ο Ιησους Την αρχην ο τι και λαλω υμιν; 26πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν· αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν, καγω α ηκουσα παρ αυτου, ταυτα λαλω εις τον κοσμον. 27ουκ εγνωσαν οτι τον Πατερα αυτοις ελεγεν. 28ειπεν ουν ο Ιησους Οταν υψωσητε τον Υιον του ανθρωπου, τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι, και απ εμαυτου ποιω ουδεν, αλλα καθως εδιδαξεν με ο Πατηρ, ταυτα λαλω. 29και ο πεμψας με μετ εμου εστιν· ουκ αφηκεν με μονον, οτι εγω τα αρεστα αυτῳ ποιω παντοτε. 30Ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον. 31Ελεγεν ουν ο Ιησους προς τους πεπιστευκοτας αυτῳ Ιουδαιους Εαν υμεις μεινητε εν τῳ λογῳ τῳ εμῳ, αληθως μαθηται μου εστε, 32και γνωσεσθε την αληθειαν, και η αληθεια ελευθερωσει υμας. 33απεκριθησαν προς αυτον Σπερμα Αβρααμ εσμεν, και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε· πως συ λεγεις οτι Ελευθεροι γενησεσθε; 34απεκριθη αυτοις ο Ιησους Αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστιν της αμαρτιας. 35ο δε δουλος ου μενει εν τῃ οικιᾳ εις τον αιωνα· ο υιος μενει εις τον αιωνα. 36εαν ουν ο Υιος υμας ελευθερωσῃ, οντως ελευθεροι εσεσθε. 37οιδα οτι σπερμα Αβρααμ εστε· αλλα ζητειτε με αποκτειναι, οτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν. 38α εγω εωρακα παρα τῳ Πατρι λαλω· και υμεις ουν α ηκουσατε παρα του πατρος ποιειτε. 39απεκριθησαν και ειπαν αυτῳ Ο πατηρ ημων Αβρααμ εστιν. λεγει αυτοις ο Ιησους Ει τεκνα του Αβρααμ εστε, τα εργα του Αβρααμ ποιειτε· 40νυν δε ζητειτε με αποκτειναι, ανθρωπον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα, ην ηκουσα παρα του Θεου· τουτο Αβρααμ ουκ εποιησεν. 41υμεις ποιειτε τα εργα του πατρος υμων. ειπαν αυτῳ Ημεις εκ πορνειας ουκ εγεννηθημεν, ενα Πατερα εχομεν τον Θεον. 42ειπεν αυτοις ο Ιησους Ει ο Θεος Πατηρ υμων ην, ηγαπατε αν εμε· εγω γαρ εκ του Θεου εξηλθον και ηκω· ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα, αλλ εκεινος με απεστειλεν. 43δια τι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε; οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον. 44υμεις εκ του πατρος του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πατρος υμων θελετε ποιειν. εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης, και εν τῃ αληθειᾳ ουκ εστηκεν, οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτῳ. οταν λαλῃ το ψευδος, εκ των ιδιων λαλει, οτι ψευστης εστιν και ο πατηρ αυτου. 45εγω δε οτι την αληθειαν λεγω, ου πιστευετε μοι. 46τις εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιας; ει αληθειαν λεγω, δια τι υμεις ου πιστευετε μοι; 47ο ων εκ του Θεου τα ρηματα του Θεου ακουει· δια τουτο υμεις ουκ ακουετε, οτι εκ του Θεου ουκ εστε. 48Απεκριθησαν οι Ιουδαιοι και ειπαν αυτῳ Ου καλως λεγομεν ημεις οτι Σαμαρειτης ει συ και δαιμονιον εχεις; 49απεκριθη Ιησους Εγω δαιμονιον ουκ εχω, αλλα τιμω τον Πατερα μου, και υμεις ατιμαζετε με. 50εγω δε ου ζητω την δοξαν μου· εστιν ο ζητων και κρινων. 51αμην αμην λεγω υμιν, εαν τις τον εμον λογον τηρησῃ, θανατον ου μη θεωρησῃ εις τον αιωνα. 52ειπαν αυτῳ οι Ιουδαιοι Νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις. Αβρααμ απεθανεν και οι προφηται, και συ λεγεις Εαν τις τον λογον μου τηρησῃ, ου μη γευσηται θανατου εις τον αιωνα. 53μη συ μειζων ει του πατρος ημων Αβρααμ, οστις απεθανεν; και οι προφηται απεθανον· τινα σεαυτον ποιεις; 54απεκριθη Ιησους Εαν εγω δοξασω εμαυτον, η δοξα μου ουδεν εστιν· εστιν ο Πατηρ μου ο δοξαζων με, ον υμεις λεγετε οτι Θεος ημων εστιν, 55και ουκ εγνωκατε αυτον, εγω δε οιδα αυτον. καν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον, εσομαι ομοιος υμιν ψευστης· αλλα οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω. 56Αβρααμ ο πατηρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδῃ την ημεραν την εμην, και ειδεν και εχαρη. 57ειπαν ουν οι Ιουδαιοι προς αυτον Πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και Αβρααμ εωρακας; 58ειπεν αυτοις Ιησους Αμην αμην λεγω υμιν, πριν Αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι. 59ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον· Ιησους δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου.