1Και μετα ταυτα περιεπατει ο Ιησους εν τῃ Γαλιλαιᾳ· ου γαρ ηθελεν εν τῃ Ιουδαιᾳ περιπατειν, οτι εζητουν αυτον οι Ιουδαιοι αποκτειναι.
2ην δε εγγυς η εορτη των Ιουδαιων η σκηνοπηγια.
3ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου Μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την Ιουδαιαν, ινα και οι μαθηται σου θεωρησουσιν τα εργα σου α ποιεις·
4ουδεις γαρ τι εν κρυπτῳ ποιει και ζητει αυτος εν παρρησιᾳ ειναι. ει ταυτα ποιεις, φανερωσον σεαυτον τῳ κοσμῳ.
5ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον.
6λεγει ουν αυτοις ο Ιησους Ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν, ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος.
7ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας, εμε δε μισει, οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν.
8υμεις αναβητε εις την εορτην· εγω ουπω αναβαινω εις την εορτην ταυτην, οτι ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται.
9ταυτα δε ειπων αυτοις εμεινεν εν τῃ Γαλιλαιᾳ.
10Ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην, τοτε και αυτος ανεβη, ου φανερως αλλα ως εν κρυπτῳ.
11οι ουν Ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τῃ εορτῃ και ελεγον Που εστιν εκεινος;
12και γογγυσμος περι αυτου ην πολυς εν τοις οχλοις· οι μεν ελεγον οτι Αγαθος εστιν, αλλοι δε ελεγον Ου, αλλα πλανᾳ τον οχλον.
13ουδεις μεντοι παρρησιᾳ ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των Ιουδαιων.
14Ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη Ιησους εις το ιερον και εδιδασκεν.
15εθαυμαζον ουν οι Ιουδαιοι λεγοντες Πως ουτος γραμματα οιδεν μη μεμαθηκως;
16απεκριθη ουν αυτοις Ιησους και ειπεν Η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με·
17εαν τις θελῃ το θελημα αυτου ποιειν, γνωσεται περι της διδαχης, ποτερον εκ του Θεου εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω.
18ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει· ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον, ουτος αληθης εστιν και αδικια εν αυτῳ ουκ εστιν.
19ου Μωυσης εδωκεν υμιν τον νομον; και ουδεις εξ υμων ποιει τον νομον. τι με ζητειτε αποκτειναι;
20απεκριθη ο οχλος Δαιμονιον εχεις· τις σε ζητει αποκτειναι;
21απεκριθη Ιησους και ειπεν αυτοις Εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε.
22δια τουτο Μωυσης δεδωκεν υμιν την περιτομην, —ουχ οτι εκ του Μωυσεως εστιν αλλ εκ των πατερων,— και εν σαββατῳ περιτεμνετε ανθρωπον.
23ει περιτομην λαμβανει ανθρωπος εν σαββατῳ ινα μη λυθῃ ο νομος Μωυσεως, εμοι χολατε οτι ολον ανθρωπον υγιη εποιησα εν σαββατῳ;
24μη κρινετε κατ οψιν, αλλα την δικαιαν κρισιν κρινατε.
25Ελεγον ουν τινες εκ των Ιεροσολυμειτων Ουχ ουτος εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι;
26και ιδε παρρησιᾳ λαλει και ουδεν αυτῳ λεγουσιν. Μη ποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο Χριστος;
27αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν· ο δε Χριστος οταν ερχηται, ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν.
28εκραξεν ουν εν τῳ ιερῳ διδασκων ο Ιησους και λεγων Καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι· και απ εμαυτου ουκ εληλυθα, αλλ εστιν αληθινος ο πεμψας με, ον υμεις ουκ οιδατε·
29εγω οιδα αυτον, οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν.
30Εζητουν ουν αυτον πιασαι, και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα, οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου.
31Εκ του οχλου δε πολλοι επιστευσαν εις αυτον, και ελεγον Ο Χριστος οταν ελθῃ, μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν;
32Ηκουσαν οι Φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα, και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι Φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον.
33ειπεν ουν ο Ιησους Ετι χρονον μικρον μεθ υμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψαντα με.
34ζητησετε με και ουχ ευρησετε, και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν.
35ειπον ουν οι Ιουδαιοι προς εαυτους Που ουτος μελλει πορευεσθαι, οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον; μη εις την Διασποραν των Ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους Ελληνας;
36τις εστιν ο λογος ουτος ον ειπεν Ζητησετε με και ουχ ευρησετε, και οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν;
37Εν δε τῃ εσχατῃ ημερᾳ τῃ μεγαλῃ της εορτης ειστηκει ο Ιησους, και εκραξεν λεγων Εαν τις διψᾳ, ερχεσθω προς με και πινετω.
38ο πιστευων εις εμε, καθως ειπεν η γραφη, ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος.
39τουτο δε ειπεν περι του Πνευματος ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευσαντες εις αυτον· ουπω γαρ ην Πνευμα, οτι Ιησους ουδεπω εδοξασθη.
40Εκ του οχλου ουν ακουσαντες των λογων τουτων ελεγον Ουτος εστιν αληθως ο προφητης·
41αλλοι ελεγον Ουτος εστιν ο Χριστος· οι δε ελεγον Μη γαρ εκ της Γαλιλαιας ο Χριστος ερχεται;
42ουχ η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματος Δαυειδ, και απο Βηθλεεμ της κωμης οπου ην Δαυειδ, ερχεται ο Χριστος;
43σχισμα ουν εγενετο εν τῳ οχλῳ δι αυτον·
44τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον, αλλ ουδεις επεβαλεν επ αυτον τας χειρας.
45Ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και Φαρισαιους, και ειπον αυτοις εκεινοι Δια τι ουκ ηγαγετε αυτον;
46απεκριθησαν οι υπηρεται Ουδεποτε ελαλησεν ουτως ανθρωπος, ως ουτος λαλει ο ανθρωπος.
47απεκριθησαν ουν αυτοις οι Φαρισαιοι Μη και υμεις πεπλανησθε;
48μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των Φαρισαιων;
49αλλα ο οχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομον επαρατοι εισιν.
50λεγει Νικοδημος προς αυτους, ο ελθων προς αυτον προτερον, εις ων εξ αυτων
51Μη ο νομος ημων κρινει τον ανθρωπον εαν μη ακουσῃ πρωτον παρ αυτου και γνῳ τι ποιει;
52απεκριθησαν και ειπαν αυτῳ Μη και συ εκ της Γαλιλαιας ει; εραυνησον και ιδε οτι εκ της Γαλιλαιας προφητης ουκ εγειρεται.
53