1Μετα ταυτα ην εορτη των Ιουδαιων, και ανεβη Ιησους εις Ιεροσολυμα. 2Εστιν δε εν τοις Ιεροσολυμοις επι τῃ προβατικῃ κολυμβηθρα, η επιλεγομενη Εβραιστι Βηθζαθα, πεντε στοας εχουσα. 3εν ταυταις κατεκειτο πληθος των ασθενουντων, τυφλων, χωλων, ξηρων 4αγγελος γαρ κατα καιρον κατεβαινεν εν τῃ κολυμβηθρᾳ και εταρασσε το υδωρ· ο ουν πρωτος εμβας μετα την ταραχην του υδατος υγιης εγινετο, ῳ δηποτε κατειχετο νοσηματι. 5ην δε τις ανθρωπος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τῃ ασθενειᾳ αυτου· 6τουτον ιδων ο Ιησους κατακειμενον, και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει, λεγει αυτῳ Θελεις υγιης γενεσθαι; 7απεκριθη αυτῳ ο ασθενων Κυριε, ανθρωπον ουκ εχω, ινα οταν ταραχθῃ το υδωρ βαλῃ με εις την κολυμβηθραν· εν ῳ δε ερχομαι εγω, αλλος προ εμου καταβαινει. 8λεγει αυτῳ ο Ιησους Εγειρε αρον τον κραβαττον σου και περιπατει. 9και ευθεως εγενετο υγιης ο ανθρωπος, και ηρεν τον κραβαττον αυτου και περιεπατει. Ην δε σαββατον εν εκεινῃ τῃ ημερᾳ. 10ελεγον ουν οι Ιουδαιοι τῳ τεθεραπευμενῳ Σαββατον εστιν, και ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραβαττον. 11ος δε απεκριθη αυτοις Ο ποιησας με υγιη, εκεινος μοι ειπεν Αρον τον κραβαττον σου και περιπατει. 12ηρωτησαν αυτον Τις εστιν ο ανθρωπος ο ειπων σοι Αρον και περιπατει; 13ο δε ιαθεις ουκ ῃδει τις εστιν· ο γαρ Ιησους εξενευσεν οχλου οντος εν τῳ τοπῳ. 14Μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο Ιησους εν τῳ ιερῳ και ειπεν αυτῳ Ιδε υγιης γεγονας· μηκετι αμαρτανε, ινα μη χειρον σοι τι γενηται. 15απηλθεν ο ανθρωπος και ειπεν τοις Ιουδαιοις οτι Ιησους εστιν ο ποιησας αυτον υγιη. 16και δια τουτο εδιωκον οι Ιουδαιοι τον Ιησουν, οτι ταυτα εποιει εν σαββατῳ. 17ο δε απεκρινατο αυτοις Ο Πατηρ μου εως αρτι εργαζεται, καγω εργαζομαι· 18δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι Ιουδαιοι αποκτειναι, οτι ου μονον ελυεν το σαββατον, αλλα και Πατερα ιδιον ελεγεν τον Θεον, ισον εαυτον ποιων τῳ Θεῳ. 19Απεκρινατο ουν ο Ιησους και ελεγεν αυτοις Αμην αμην λεγω υμιν, ου δυναται ο Υιος ποιειν αφ εαυτου ουδεν, αν μη τι βλεπῃ τον Πατερα ποιουντα· α γαρ αν εκεινος ποιῃ, ταυτα και ο Υιος ομοιως ποιει. 20ο γαρ Πατηρ φιλει τον Υιον και παντα δεικνυσιν αυτῳ α αυτος ποιει, και μειζονα τουτων δειξει αυτῳ εργα, ινα υμεις θαυμαζητε. 21ωσπερ γαρ ο Πατηρ εγειρει τους νεκρους και ζωοποιει, ουτως και ο Υιος ους θελει ζωοποιει. 22ουδε γαρ ο Πατηρ κρινει ουδενα, αλλα την κρισιν πασαν δεδωκεν τῳ Υιῳ, 23ινα παντες τιμωσι τον Υιον καθως τιμωσι τον Πατερα. ο μη τιμων τον Υιον ου τιμᾳ τον Πατερα τον πεμψαντα αυτον. 24αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τῳ πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον, και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην. 25αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσουσιν της φωνης του Υιου του Θεου και οι ακουσαντες ζησουσιν. 26ωσπερ γαρ ο Πατηρ εχει ζωην εν εαυτῳ, ουτως και τῳ Υιῳ εδωκεν ζωην εχειν εν εαυτῳ. 27και εξουσιαν εδωκεν αυτῳ κρισιν ποιειν, οτι Υιος ανθρωπου εστιν. 28μη θαυμαζετε τουτο, οτι ερχεται ωρα εν ῃ παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσουσιν της φωνης αυτου 29και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης, οι τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως. 30Ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν· καθως ακουω κρινω, και η κρισις η εμη δικαια εστιν, οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντος με. 31Εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου, η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης· 32αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου, και οιδα οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου. 33υμεις απεσταλκατε προς Ιωανην, και μεμαρτυρηκεν τῃ αληθειᾳ· 34εγω δε ου παρα ανθρωπου την μαρτυριαν λαμβανω, αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε. 35εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων, υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τῳ φωτι αυτου. 36εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του Ιωανου· τα γαρ εργα α δεδωκεν μοι ο Πατηρ ινα τελειωσω αυτα, αυτα τα εργα α ποιω, μαρτυρει περι εμου οτι ο Πατηρ με απεσταλκεν. 37και ο πεμψας με Πατηρ, εκεινος μεμαρτυρηκεν περι εμου. ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε, 38και τον λογον αυτου ουκ εχετε εν υμιν μενοντα, οτι ον απεστειλεν εκεινος, τουτῳ υμεις ου πιστευετε. 39εραυνατε τας γραφας, οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν· και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου· 40και ου θελετε ελθειν προς με ινα ζωην εχητε. 41Δοξαν παρα ανθρωπων ου λαμβανω, 42αλλα εγνωκα υμας οτι την αγαπην του Θεου ουκ εχετε εν εαυτοις. 43εγω εληλυθα εν τῳ ονοματι του Πατρος μου, και ου λαμβανετε με· εαν αλλος ελθῃ εν τῳ ονοματι τῳ ιδιῳ, εκεινον λημψεσθε. 44πως δυνασθε υμεις πιστευσαι, δοξαν παρα αλληλων λαμβανοντες, και την δοξαν την παρα του μονου Θεου ου ζητειτε; 45μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον Πατερα· εστιν ο κατηγορων υμων Μωυσης, εις ον υμεις ηλπικατε. 46ει γαρ επιστευετε Μωυσει, επιστευετε αν εμοι· περι γαρ εμου εκεινος εγραψεν. 47ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε, πως τοις εμοις ρημασιν πιστευσετε;