1Ως ουν εγνω ο Κυριος οτι ηκουσαν οι Φαρισαιοι οτι Ιησους πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει η Ιωανης, 2—καιτοιγε Ιησους αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου,— 3αφηκεν την Ιουδαιαν και απηλθεν παλιν εις την Γαλιλαιαν. 4Εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της Σαμαριας. 5ερχεται ουν εις πολιν της Σαμαριας λεγομενην Συχαρ, πλησιον του χωριου ο εδωκεν Ιακωβ Ιωσηφ τῳ υιῳ αυτου· 6ην δε εκει πηγη του Ιακωβ. ο ουν Ιησους κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τῃ πηγῃ· ωρα ην ως εκτη. 7ερχεται γυνη εκ της Σαμαριας αντλησαι υδωρ. λεγει αυτῃ ο Ιησους Δος μοι πειν. 8οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν, ινα τροφας αγορασωσιν. 9λεγει ουν αυτῳ η γυνη η Σαμαρειτις Πως συ Ιουδαιος ων παρ εμου πειν αιτεις γυναικος Σαμαρειτιδος ουσης; ου γαρ συνχρωνται Ιουδαιοι Σαμαρειταις. 10απεκριθη Ιησους και ειπεν αυτῃ Ει ῃδεις την δωρεαν του Θεου, και τις εστιν ο λεγων σοι Δος μοι πειν, συ αν ῃτησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων. 11λεγει αυτῳ Κυριε, ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστιν βαθυ· ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων; 12μη συ μειζων ει του πατρος ημων Ιακωβ, ος εδωκεν ημιν το φρεαρ, και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου; 13απεκριθη Ιησους και ειπεν αυτῃ Πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν· 14ος δ αν πιῃ εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτῳ, ου μη διψησει εις τον αιωνα, αλλα το υδωρ ο δωσω αυτῳ γενησεται εν αυτῳ πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον. 15λεγει προς αυτον η γυνη Κυριε, δος μοι τουτο το υδωρ, ινα μη διψω μηδε διερχωμαι ενθαδε αντλειν. 16λεγει αυτῃ Υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε. 17απεκριθη η γυνη και ειπεν Ουκ εχω ανδρα. λεγει αυτῃ ο Ιησους Καλως ειπες οτι Ανδρα ουκ εχω· 18πεντε γαρ ανδρας εσχες, και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ· τουτο αληθες ειρηκας. 19λεγει αυτῳ η γυνη Κυριε, θεωρω οτι προφητης ει συ. 20οι πατερες ημων εν τῳ ορει τουτῳ προσεκυνησαν· και υμεις λεγετε οτι εν Ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου προσκυνειν δει. 21λεγει αυτῃ ο Ιησους Πιστευε μοι, γυναι, οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τῳ ορει τουτῳ ουτε εν Ιεροσολυμοις προσκυνησετε τῳ Πατρι. 22υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε, ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν, οτι η σωτηρια εκ των Ιουδαιων εστιν· 23αλλα ερχεται ωρα και νυν εστιν, οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσιν τῳ Πατρι εν πνευματι και αληθειᾳ· και γαρ ο Πατηρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον· 24Πνευμα ο Θεος, και τους προσκυνουντας εν πνευματι και αληθειᾳ δει προσκυνειν. 25λεγει αυτῳ η γυνη Οιδα οτι Μεσσιας ερχεται, ο λεγομενος Χριστος· οταν ελθῃ εκεινος, αναγγελει ημιν απαντα. 26λεγει αυτῃ ο Ιησους Εγω ειμι, ο λαλων σοι. 27Και επι τουτῳ ηλθαν οι μαθηται αυτου, και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει· ουδεις μεντοι ειπεν Τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης; 28αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν, και λεγει τοις ανθρωποις 29Δευτε ιδετε ανθρωπον ος ειπεν μοι παντα α εποιησα· μητι ουτος εστιν ο Χριστος; 30εξηλθον εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον. 31Εν τῳ μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες Ραββει, φαγε. 32ο δε ειπεν αυτοις Εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε. 33ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους Μη τις ηνεγκεν αυτῳ φαγειν; 34λεγει αυτοις ο Ιησους Εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον. 35ουχ υμεις λεγετε οτι Ετι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται; ιδου λεγω υμιν, επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας, οτι λευκαι εισιν προς θερισμον. ηδη 36ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον, ινα ο σπειρων ομου χαιρῃ και ο θεριζων. 37εν γαρ τουτῳ ο λογος εστιν αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων. 38εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε· αλλοι κεκοπιακασιν, και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε. 39Εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των Σαμαρειτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι Ειπεν μοι παντα α εποιησα. 40ως ουν ηλθον προς αυτον οι Σαμαρειται, ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις· και εμεινεν εκει δυο ημερας. 41και πολλῳ πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου, 42τῃ τε γυναικι ελεγον οτι Ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν· αυτοι γαρ ακηκοαμεν, και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο Σωτηρ του κοσμου. 43Μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν εις την Γαλιλαιαν. 44αυτος γαρ Ιησους εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τῃ ιδιᾳ πατριδι τιμην ουκ εχει. 45οτε ουν ηλθεν εις την Γαλιλαιαν, εδεξαντο αυτον οι Γαλιλαιοι, παντα εωρακοτες οσα εποιησεν εν Ιεροσολυμοις εν τῃ εορτῃ· και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην. 46Ηλθεν ουν παλιν εις την Κανα της Γαλιλαιας, οπου εποιησεν το υδωρ οινον. Και ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν Καφαρναουμ· 47ουτος ακουσας οτι Ιησους ηκει εκ της Ιουδαιας εις την Γαλιλαιαν, απηλθεν προς αυτον και ηρωτα ινα καταβῃ και ιασηται αυτου τον υιον· ημελλεν γαρ αποθνησκειν. 48ειπεν ουν ο Ιησους προς αυτον Εαν μη σημεια και τερατα ιδητε, ου μη πιστευσητε. 49λεγει προς αυτον ο βασιλικος Κυριε, καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου. 50λεγει αυτῳ ο Ιησους Πορευου· ο υιος σου ζῃ. επιστευσεν ο ανθρωπος τῳ λογῳ ον ειπεν αυτῳ ο Ιησους, και επορευετο. 51ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι υπηντησαν αυτῳ λεγοντες οτι ο παις αυτου ζῃ. 52επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν ῃ κομψοτερον εσχεν· ειπαν ουν αυτῳ οτι Εχθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος. 53εγνω ουν ο πατηρ οτι εκεινῃ τῃ ωρᾳ εν ῃ ειπεν αυτῳ ο Ιησους Ο υιος σου ζῃ· και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη. 54Τουτο δε παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο Ιησους ελθων εκ της Ιουδαιας εις την Γαλιλαιαν.