1Τῃ δε μιᾳ των σαββατων Μαρια η Μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον, και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου. 2τρεχει ουν και ερχεται προς Σιμωνα Πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο Ιησους, και λεγει αυτοις Ηραν τον Κυριον εκ του μνημειου, και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον. 3Εξηλθεν ουν ο Πετρος και ο αλλος μαθητης, και ηρχοντο εις το μνημειον. 4ετρεχον δε οι δυο ομου· και ο αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον του Πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον, 5και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονια, ου μεντοι εισηλθεν. 6ερχεται ουν και Σιμων Πετρος ακολουθων αυτῳ, και εισηλθεν εις το μνημειον· και θεωρει τα οθονια κειμενα, 7και το σουδαριον, ο ην επι της κεφαλης αυτου, ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον. 8τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον, και ειδεν και επιστευσεν· 9ουδεπω γαρ ῃδεισαν την γραφην, οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι. 10απηλθον ουν παλιν προς αυτους οι μαθηται. 11Μαρια δε ειστηκει προς τῳ μνημειῳ εξω κλαιουσα. ως ουν εκλαιεν, παρεκυψεν εις το μνημειον, 12και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοις καθεζομενους, ενα προς τῃ κεφαλῃ και ενα προς τοις ποσιν, οπου εκειτο το σωμα του Ιησου. 13και λεγουσιν αυτῃ εκεινοι Γυναι, τι κλαιεις; λεγει αυτοις οτι Ηραν τον Κυριον μου, και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον. 14ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω, και θεωρει τον Ιησουν εστωτα, και ουκ ῃδει οτι Ιησους εστιν. 15λεγει αυτῃ Ιησους Γυναι, τι κλαιεις; τινα ζητεις; εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν, λεγει αυτῳ Κυριε, ει συ εβαστασας αυτον, ειπε μοι που εθηκας αυτον, καγω αυτον αρω. 16λεγει αυτῃ Ιησους Μαριαμ. στραφεισα εκεινη λεγει αυτῳ Εβραιστι· Ραββουνει (ο λεγεται Διδασκαλε). 17λεγει αυτῃ Ιησους Μη μου απτου, ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον Πατερα· πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις Αναβαινω προς τον Πατερα μου και Πατερα υμων και Θεον μου και Θεον υμων. 18ερχεται Μαριαμ η Μαγδαληνη αγγελλουσα τοις μαθηταις οτι Εωρακα τον Κυριον, και ταυτα ειπεν αυτῃ. 19Ουσης ουν οψιας τῃ ημερᾳ εκεινῃ τῃ μιᾳ σαββατων, και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται δια τον φοβον των Ιουδαιων, ηλθεν ο Ιησους και εστη εις το μεσον, και λεγει αυτοις Ειρηνη υμιν. 20και τουτο ειπων εδειξεν και τας χειρας και την πλευραν αυτοις. εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον Κυριον. 21ειπεν ουν αυτοις ο Ιησους παλιν Ειρηνη υμιν· καθως απεσταλκεν με ο Πατηρ, καγω πεμπω υμας. 22και τουτο ειπων ενεφυσησεν και λεγει αυτοις Λαβετε Πνευμα Αγιον. 23αν τινων αφητε τας αμαρτιας, αφεωνται αυτοις· αν τινων κρατητε, κεκρατηνται. 24Θωμας δε εις εκ των δωδεκα, ο λεγομενος Διδυμος, ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν Ιησους. 25ελεγον ουν αυτῳ οι αλλοι μαθηται Εωρακαμεν τον Κυριον. ο δε ειπεν αυτοις Εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τοπον των ηλων και βαλω μου την χειρα εις την πλευραν αυτου, ου μη πιστευσω. 26Και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου, και Θωμας μετ αυτων. ερχεται ο Ιησους των θυρων κεκλεισμενων, και εστη εις το μεσον και ειπεν Ειρηνη υμιν. 27ειτα λεγει τῳ Θωμᾳ Φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου, και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου, και μη γινου απιστος αλλα πιστος. 28απεκριθη Θωμας και ειπεν αυτῳ Ο Κυριος μου και ο Θεος μου. 29λεγει αυτῳ ο Ιησους Οτι εωρακας με, πεπιστευκας; μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες. 30Πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο Ιησους ενωπιον των μαθητων, α ουκ εστιν γεγραμμενα εν τῳ βιβλιῳ τουτῳ· 31ταυτα δε γεγραπται ινα πιστευητε οτι Ιησους εστιν ο Χριστος ο Υιος του Θεου, και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τῳ ονοματι αυτου.