1Ταυτα ελαλησεν Ιησους, και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ειπεν Πατερ, εληλυθεν η ωρα· δοξασον σου τον Υιον, ινα ο Υιος δοξασῃ σε,
2καθως εδωκας αυτῳ εξουσιαν πασης σαρκος, ινα παν ο δεδωκας αυτῳ δωσῃ αυτοις ζωην αιωνιον.
3αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη, ινα γινωσκωσιν σε τον μονον αληθινον Θεον και ον απεστειλας Ιησουν Χριστον.
4εγω σε εδοξασα επι της γης, το εργον τελειωσας ο δεδωκας μοι ινα ποιησω·
5και νυν δοξασον με συ, Πατερ, παρα σεαυτῳ τῃ δοξῃ ῃ ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι.
6Εφανερωσα σου το ονομα τοις ανθρωποις ους εδωκας μοι εκ του κοσμου. σοι ησαν καμοι αυτους εδωκας, και τον λογον σου τετηρηκαν.
7νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοι παρα σου εισιν·
8οτι τα ρηματα α εδωκας μοι δεδωκα αυτοις, και αυτοι ελαβον, και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον, και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας.
9Εγω περι αυτων ερωτω· ου περι του κοσμου ερωτω, αλλα περι ων δεδωκας μοι, οτι σοι εισιν,
10και τα εμα παντα σα εστιν και τα σα εμα, και δεδοξασμαι εν αυτοις.
11και ουκετι ειμι εν τῳ κοσμῳ, και αυτοι εν τῳ κοσμῳ εισιν, καγω προς σε ερχομαι. Πατερ αγιε, τηρησον αυτους εν τῳ ονοματι σου ῳ δεδωκας μοι, ινα ωσιν εν καθως ημεις.
12οτε ημην μετ αυτων, εγω ετηρουν αυτους εν τῳ ονοματι σου ῳ δεδωκας μοι, και εφυλαξα, και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος της απωλειας, ινα η γραφη πληρωθῃ.
13νυν δε προς σε ερχομαι, και ταυτα λαλω εν τῳ κοσμῳ ινα εχωσιν την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν εαυτοις.
14εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου, και ο κοσμος εμισησεν αυτους, οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου.
15ουκ ερωτω ινα αρῃς αυτους εκ του κοσμου, αλλ ινα τηρησῃς αυτους εκ του πονηρου.
16εκ του κοσμου ουκ εισιν καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου.
17αγιασον αυτους εν τῃ αληθειᾳ· ο λογος ο σος αληθεια εστιν.
18καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον, καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον·
19και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον, ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθειᾳ.
20Ου περι τουτων δε ερωτω μονον, αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε,
21ινα παντες εν ωσιν, καθως συ, Πατηρ, εν εμοι καγω εν σοι, ινα και αυτοι εν ημιν ωσιν, ινα ο κοσμος πιστευῃ οτι συ με απεστειλας.
22καγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις, ινα ωσιν εν καθως ημεις εν·
23εγω εν αυτοις και συ εν εμοι, ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν, ινα γινωσκῃ ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας.
24Πατηρ, ο δεδωκας μοι, θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσιν μετ εμου, ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμην, ην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προ καταβολης κοσμου.
25Πατηρ δικαιε, και ο κοσμος σε ουκ εγνω, εγω δε σε εγνων, και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας·
26και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω, ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις ῃ καγω εν αυτοις.