1Εγω ειμι η αμπελος η αληθινη, και ο Πατηρ μου ο γεωργος εστιν.
2παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον, αιρει αυτο, και παν το καρπον φερον, καθαιρει αυτο ινα καρπον πλειονα φερῃ.
3ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν·
4μεινατε εν εμοι, καγω εν υμιν. καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μενῃ εν τῃ αμπελῳ, ουτως ουδε υμεις εαν μη εν εμοι μενητε.
5εγω ειμι η αμπελος, υμεις τα κληματα. ο μενων εν εμοι καγω εν αυτῳ, ουτος φερει καρπον πολυν, οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν.
6εαν μη τις μενῃ εν εμοι, εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη, και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλλουσιν, και καιεται.
7εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινῃ, ο εαν θελητε αιτησασθε και γενησεται υμιν.
8εν τουτῳ εδοξασθη ο Πατηρ μου, ινα καρπον πολυν φερητε και γενησεσθε εμοι μαθηται.
9καθως ηγαπησεν με ο Πατηρ, καγω υμας ηγαπησα· μεινατε εν τῃ αγαπῃ τῃ εμῃ.
10εαν τας εντολας μου τηρησητε, μενειτε εν τῃ αγαπῃ μου, καθως εγω του Πατρος μου τας εντολας τετηρηκα και μενω αυτου εν τῃ αγαπῃ.
11Ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν ῃ και η χαρα υμων πληρωθῃ.
12αυτη εστιν η εντολη η εμη, ινα αγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας.
13μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει, ινα τις την ψυχην αυτου θῃ υπερ των φιλων αυτου.
14υμεις φιλοι μου εστε, εαν ποιητε ο εγω εντελλομαι υμιν.
15ουκετι λεγω υμας δουλους, οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει αυτου ο κυριος· υμας δε ειρηκα φιλους, οτι παντα α ηκουσα παρα του Πατρος μου εγνωρισα υμιν.
16ουχ υμεις με εξελεξασθε, αλλ εγω εξελεξαμην υμας, και εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρπος υμων μενῃ, ινα ο τι αν αιτησητε τον Πατερα εν τῳ ονοματι μου δῳ υμιν.
17ταυτα εντελλομαι υμιν, ινα αγαπατε αλληλους.
18Ει ο κοσμος υμας μισει, γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν.
19ει εκ του κοσμου ητε, ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει· οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε, αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου, δια τουτο μισει υμας ο κοσμος.
20μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν Ουκ εστιν δουλος μειζων του κυριου αυτου· ει εμε εδιωξαν, και υμας διωξουσιν· ει τον λογον μου ετηρησαν, και τον υμετερον τηρησουσιν.
21αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν εις υμας δια το ονομα μου, οτι ουκ οιδασιν τον πεμψαντα με.
22ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις, αμαρτιαν ουκ ειχοσαν· νυν δε προφασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων.
23ο εμε μισων και τον Πατερα μου μισει.
24ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν, αμαρτιαν ουκ ειχοσαν· νυν δε και εωρακασιν και μεμισηκασιν και εμε και τον Πατερα μου.
25αλλ ινα πληρωθῃ ο λογος ο εν τῳ νομῳ αυτων γεγραμμενος οτι Εμισησαν με δωρεαν.
26Οταν ελθῃ ο Παρακλητος ον εγω πεμψω υμιν παρα του Πατρος, το Πνευμα της αληθειας ο παρα του Πατρος εκπορευεται, εκεινος μαρτυρησει περι εμου·
27και υμεις δε μαρτυρειτε, οτι απ αρχης μετ εμου εστε.