1Αμην αμην λεγω υμιν, ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν, εκεινος κλεπτης εστιν και λῃστης· 2ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστιν των προβατων. 3τουτῳ ο θυρωρος ανοιγει, και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει, και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα. 4οταν τα ιδια παντα εκβαλῃ, εμπροσθεν αυτων πορευεται, και τα προβατα αυτῳ ακολουθει, οτι οιδασιν την φωνην αυτου· 5αλλοτριῳ δε ου μη ακολουθησουσιν, αλλα φευξονται απ αυτου, οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριων την φωνην. 6Ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο Ιησους· εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις. 7Ειπεν ουν παλιν ο Ιησους Αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων. 8παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισιν και λῃσται· αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα. 9εγω ειμι η θυρα· δι εμου εαν τις εισελθῃ, σωθησεται, και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει. 10ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψῃ και θυσῃ και απολεσῃ· εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν και περισσον εχωσιν. 11εγω ειμι ο ποιμην ο καλος. ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων· 12ο μισθωτος και ουκ ων ποιμην, ου ουκ εστιν τα προβατα ιδια, θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησιν τα προβατα και φευγει,— και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει·— 13οτι μισθωτος εστιν και ου μελει αυτῳ περι των προβατων. 14εγω ειμι ο ποιμην ο καλος, και γινωσκω τα εμα και γινωσκουσι με τα εμα, 15καθως γινωσκει με ο Πατηρ καγω γινωσκω τον Πατερα, και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων. 16και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης· κακεινα δει με αγαγειν, και της φωνης μου ακουσουσιν, και γενησεται μια ποιμνη, εις ποιμην. 17δια τουτο με ο Πατηρ αγαπᾳ οτι εγω τιθημι την ψυχην μου, ινα παλιν λαβω αυτην. 18ουδεις ηρεν αυτην απ εμου, αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου. εξουσιαν εχω θειναι αυτην, και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην· ταυτην την εντολην ελαβον παρα του Πατρος μου. 19Σχισμα παλιν εγενετο εν τοις Ιουδαιοις δια τους λογους τουτους. 20ελεγον δε πολλοι εξ αυτων Δαιμονιον εχει και μαινεται· τι αυτου ακουετε; 21αλλοι ελεγον Ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου· μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιξαι; 22Εγενετο τοτε τα ενκαινια εν τοις Ιεροσολυμοις· χειμων ην· 23και περιεπατει ο Ιησους εν τῳ ιερῳ εν τῃ στοᾳ του Σολομωνος. 24εκυκλωσαν ουν αυτον οι Ιουδαιοι και ελεγον αυτῳ Εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις; ει συ ει ο Χριστος, ειπον ημιν παρρησιᾳ. 25απεκριθη αυτοις ο Ιησους Ειπον υμιν, και ου πιστευετε· τα εργα α εγω ποιω εν τῳ ονοματι του Πατρος μου, ταυτα μαρτυρει περι εμου· 26αλλα υμεις ου πιστευετε, οτι ουκ εστε εκ των προβατων των εμων. 27τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουουσιν, καγω γινωσκω αυτα, και ακολουθουσιν μοι, 28καγω διδωμι αυτοις ζωην αιωνιον, και ου μη απολωνται εις τον αιωνα, και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου. 29ο Πατηρ μου ο δεδωκεν μοι παντων μειζον εστιν, και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του Πατρος. 30εγω και ο Πατηρ εν εσμεν. 31Εβαστασαν παλιν λιθους οι Ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον. 32απεκριθη αυτοις ο Ιησους Πολλα εργα εδειξα υμιν καλα εκ του Πατρος· δια ποιον αυτων εργον εμε λιθαζετε; 33απεκριθησαν αυτῳ οι Ιουδαιοι Περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας, και οτι συ ανθρωπος ων ποιεις σεαυτον Θεον. 34απεκριθη αυτοις ο Ιησους Ουκ εστιν γεγραμμενον εν τῳ νομῳ υμων οτι Εγω ειπα Θεοι εστε; 35ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του Θεου εγενετο, και ου δυναται λυθηναι η γραφη, 36ον ο Πατηρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι Βλασφημεις, οτι ειπον Υιος του Θεου ειμι; 37ει ου ποιω τα εργα του Πατρος μου, μη πιστευετε μοι· 38ει δε ποιω, καν εμοι μη πιστευητε, τοις εργοις πιστευετε, ινα γνωτε και γινωσκητε οτι εν εμοι ο Πατηρ καγω εν τῳ Πατρι. 39Εζητουν ουν αυτον παλιν πιασαι· και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων. 40Και απηλθεν παλιν περαν του Ιορδανου εις τον τοπον οπου ην Ιωανης το πρωτον βαπτιζων, και εμενεν εκει. 41και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι Ιωανης μεν σημειον εποιησεν ουδεν, παντα δε οσα ειπεν Ιωανης περι τουτου αληθη ην. 42και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει.