1Κεφαλαιον δε επι τοις λεγομενοις, τοιουτον εχομεν αρχιερεα, ος εκαθισεν εν δεξιᾳ του θρονου της Μεγαλωσυνης εν τοις ουρανοις, 2των αγιων λειτουργος και της σκηνης της αληθινης, ην επηξεν ο Κυριος, ουκ ανθρωπος. 3Πας γαρ αρχιερευς εις το προσφερειν δωρα τε και θυσιας καθισταται· οθεν αναγκαιον εχειν τι και τουτον ο προσενεγκῃ. 4ει μεν ουν ην επι γης, ουδ αν ην ιερευς, οντων των προσφεροντων κατα νομον τα δωρα· 5οιτινες υποδειγματι και σκιᾳ λατρευουσιν των επουρανιων, καθως κεχρηματισται Μωυσης μελλων επιτελειν την σκηνην. Ορα γαρ φησιν, ποιησεις παντα κατα τον τυπον τον δειχθεντα σοι εν τῳ ορει· 6νυν δε διαφορωτερας τετυχεν λειτουργιας, οσῳ και κρειττονος εστιν διαθηκης μεσιτης, ητις επι κρειττοσιν επαγγελιαις νενομοθετηται. 7ει γαρ η πρωτη εκεινη ην αμεμπτος, ουκ αν δευτερας εζητειτο τοπος. 8μεμφομενος γαρ αυτους λεγει Ιδου ημεραι ερχονται, λεγει Κυριος, και συντελεσω επι τον οικον Ισραηλ και επι τον οικον Ιουδα διαθηκην καινην, 9ου κατα την διαθηκην ην εποιησα τοις πατρασιν αυτων εν ημερᾳ επιλαβομενου μου της χειρος αυτων εξαγαγειν αυτους εκ γης Αιγυπτου, οτι αυτοι ουκ ενεμειναν εν τῃ διαθηκῃ μου, καγω ημελησα αυτων, λεγει Κυριος. 10οτι αυτη η διαθηκη ην διαθησομαι τῳ οικῳ Ισραηλ μετα τας ημερας εκεινας, λεγει Κυριος, διδους νομους μου εις την διανοιαν αυτων, και επι καρδιας αυτων επιγραψω αυτους, και εσομαι αυτοις εις Θεον και αυτοι εσονται μοι εις λαον. 11και ου μη διδαξωσιν εκαστος τον πολιτην αυτου και εκαστος τον αδελφον αυτου, λεγων Γνωθι τον Κυριον, οτι παντες ειδησουσιν με απο μικρου εως μεγαλου αυτων. 12οτι ιλεως εσομαι ταις αδικιαις αυτων, και των αμαρτιων αυτων ου μη μνησθω ετι. 13εν τῳ λεγειν Καινην πεπαλαιωκεν την πρωτην· το δε παλαιουμενον και γηρασκον εγγυς αφανισμου.