1Ουτος γαρ ο Μελχισεδεκ, βασιλευς Σαλημ, ιερευς του Θεου του Υψιστου, ο συναντησας Αβρααμ υποστρεφοντι απο της κοπης των βασιλεων και ευλογησας αυτον,
2ῳ και δεκατην απο παντων εμερισεν Αβρααμ, πρωτον μεν ερμηνευομενος βασιλευς δικαιοσυνης, επειτα δε και βασιλευς Σαλημ, ο εστιν βασιλευς ειρηνης,
3απατωρ, αμητωρ, αγενεαλογητος, μητε αρχην ημερων μητε ζωης τελος εχων, αφωμοιωμενος δε τῳ Υιῳ του Θεου, μενει ιερευς εις το διηνεκες.
4Θεωρειτε δε πηλικος ουτος ῳ δεκατην Αβρααμ εδωκεν εκ των ακροθινιων ο πατριαρχης.
5και οι μεν εκ των υιων Λευει την ιερατειαν λαμβανοντες εντολην εχουσιν αποδεκατοιν τον λαον κατα τον νομον, τουτ εστιν τους αδελφους αυτων, καιπερ εξεληλυθοτας εκ της οσφυος Αβρααμ·
6ο δε μη γενεαλογουμενος εξ αυτων δεδεκατωκεν Αβρααμ, και τον εχοντα τας επαγγελιας ευλογηκεν.
7χωρις δε πασης αντιλογιας το ελαττον υπο του κρειττονος ευλογειται.
8και ωδε μεν δεκατας αποθνῃσκοντες ανθρωποι λαμβανουσιν, εκει δε μαρτυρουμενος οτι ζῃ.
9και ως επος ειπειν, δι Αβρααμ και Λευεις ο δεκατας λαμβανων δεδεκατωται·
10ετι γαρ εν τῃ οσφυι του πατρος ην οτε συνηντησεν αυτῳ Μελχισεδεκ.
11Ει μεν ουν τελειωσις δια της Λευειτικης ιερωσυνης ην, ο λαος γαρ επ αυτης νενομοθετηται, τις ετι χρεια κατα την ταξιν Μελχισεδεκ ετερον ανιστασθαι ιερεα και ου κατα την ταξιν Ααρων λεγεσθαι;
12μετατιθεμενης γαρ της ιερωσυνης εξ αναγκης και νομου μεταθεσις γινεται.
13εφ ον γαρ λεγεται ταυτα, φυλης ετερας μετεσχηκεν, αφ ης ουδεις προσεσχηκεν τῳ θυσιαστηριῳ·
14προδηλον γαρ οτι εξ Ιουδα ανατεταλκεν ο Κυριος ημων, εις ην φυλην περι ιερεων ουδεν Μωυσης ελαλησεν.
15Και περισσοτερον ετι καταδηλον εστιν, ει κατα την ομοιοτητα Μελχισεδεκ ανισταται ιερευς ετερος,
16ος ου κατα νομον εντολης σαρκινης γεγονεν αλλα κατα δυναμιν ζωης ακαταλυτου.
17μαρτυρειται γαρ οτι Συ ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξιν Μελχισεδεκ.
18αθετησις μεν γαρ γινεται προαγουσης εντολης δια το αυτης ασθενες και ανωφελες,
19ουδεν γαρ ετελειωσεν ο νομος, επεισαγωγη δε κρειττονος ελπιδος, δι ης εγγιζομεν τῳ Θεῳ.
20Και καθ οσον ου χωρις ορκωμοσιας, —οι μεν γαρ χωρις ορκωμοσιας εισιν ιερεις γεγονοτες,
21ο δε μετα ορκωμοσιας δια του λεγοντος προς αυτον Ωμοσεν Κυριος, και ου μεταμεληθησεται Συ ιερευς εις τον αιωνα·
22—κατα τοσουτο και κρειττονος διαθηκης γεγονεν εγγυος Ιησους.
23Και οι μεν πλειονες εισιν γεγονοτες ιερεις δια το θανατῳ κωλυεσθαι παραμενειν·
24ο δε δια το μενειν αυτον εις τον αιωνα απαραβατον εχει την ιερωσυνην·
25οθεν και σῳζειν εις το παντελες δυναται τους προσερχομενους δι αυτου τῳ Θεῳ, παντοτε ζων εις το εντυγχανειν υπερ αυτων.
26Τοιουτος γαρ ημιν και επρεπεν αρχιερευς, οσιος, ακακος, αμιαντος, κεχωρισμενος απο των αμαρτωλων, και υψηλοτερος των ουρανων γενομενος·
27ος ουκ εχει καθ ημεραν αναγκην, ωσπερ οι αρχιερεις, προτερον υπερ των ιδιων αμαρτιων θυσιας αναφερειν, επειτα των του λαου· τουτο γαρ εποιησεν εφαπαξ εαυτον ανενεγκας.
28ο νομος γαρ ανθρωπους καθιστησιν αρχιερεις εχοντας ασθενειαν, ο λογος δε της ορκωμοσιας της μετα τον νομον Υιον εις τον αιωνα τετελειωμενον.