1Πας γαρ αρχιερευς εξ ανθρωπων λαμβανομενος υπερ ανθρωπων καθισταται τα προς τον Θεον, ινα προσφερῃ δωρα τε και θυσιας υπερ αμαρτιων, 2μετριοπαθειν δυναμενος τοις αγνοουσιν και πλανωμενοις, επει και αυτος περικειται ασθενειαν, 3και δι αυτην οφειλει, καθως περι του λαου, ουτως και περι εαυτου προσφερειν περι αμαρτιων. 4και ουχ εαυτῳ τις λαμβανει την τιμην, αλλα καλουμενος υπο του Θεου, καθωσπερ και Ααρων. 5Ουτως και ο Χριστος ουχ εαυτον εδοξασεν γενηθηναι αρχιερεα, αλλ ο λαλησας προς αυτον Υιος μου ει συ, εγω σημερον γεγεννηκα σε· 6καθως και εν ετερῳ λεγει Συ ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξιν Μελχισεδεκ. 7ος εν ταις ημεραις της σαρκος αυτου δεησεις τε και ικετηριας προς τον δυναμενον σῳζειν αυτον εκ θανατου μετα κραυγης ισχυρας και δακρυων προσενεγκας και εισακουσθεις απο της ευλαβειας, 8καιπερ ων Υιος, εμαθεν αφ ων επαθεν την υπακοην, 9και τελειωθεις εγενετο πασιν τοις υπακουουσιν αυτῳ αιτιος σωτηριας αιωνιου, 10προσαγορευθεις υπο του Θεου αρχιερευς κατα την ταξιν Μελχισεδεκ. 11Περι ου πολυς ημιν ο λογος και δυσερμηνευτος λεγειν, επει νωθροι γεγονατε ταις ακοαις. 12και γαρ οφειλοντες ειναι διδασκαλοι δια τον χρονον, παλιν χρειαν εχετε του διδασκειν υμας τινα τα στοιχεια της αρχης των λογιων του Θεου, και γεγονατε χρειαν εχοντες γαλακτος, ου στερεας τροφης. 13πας γαρ ο μετεχων γαλακτος απειρος λογου δικαιοσυνης, νηπιος γαρ εστιν· 14τελειων δε εστιν η στερεα τροφη, των δια την εξιν τα αισθητηρια γεγυμνασμενα εχοντων προς διακρισιν καλου τε και κακου.