1Οθεν, αδελφοι αγιοι, κλησεως επουρανιου μετοχοι, κατανοησατε τον Αποστολον και Αρχιερεα της ομολογιας ημων Ιησουν, 2πιστον οντα τῳ ποιησαντι αυτον, ως και Μωυσης εν ολῳ τῳ οικῳ αυτου. 3πλειονος γαρ ουτος δοξης παρα Μωυσην ηξιωται καθ οσον πλειονα τιμην εχει του οικου ο κατασκευασας αυτον. 4πας γαρ οικος κατασκευαζεται υπο τινος, ο δε παντα κατασκευασας Θεος. 5και Μωυσης μεν πιστος εν ολῳ τῳ οικῳ αυτου ως θεραπων εις μαρτυριον των λαληθησομενων, 6Χριστος δε ως υιος επι τον οικον αυτου· ου οικος εσμεν ημεις, εαν την παρρησιαν και το καυχημα της ελπιδος μεχρι τελους βεβαιαν κατασχωμεν. 7Διο, καθως λεγει το Πνευμα το Αγιον Σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε, 8μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τῳ παραπικρασμῳ κατα την ημεραν του πειρασμου εν τῃ ερημῳ, 9ου επειρασαν οι πατερες υμων εν δοκιμασιᾳ και ειδον τα εργα μου 10τεσσερακοντα ετη. διο προσωχθισα τῃ γενεᾳ ταυτῃ και ειπον Αει πλανωνται τῃ καρδιᾳ· αυτοι δε ουκ εγνωσαν τας οδους μου, 11ως ωμοσα εν τῃ οργῃ μου Ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου. 12βλεπετε, αδελφοι, μη ποτε εσται εν τινι υμων καρδια πονηρα απιστιας εν τῳ αποστηναι απο Θεου ζωντος, 13αλλα παρακαλειτε εαυτους καθ εκαστην ημεραν, αχρις ου το Σημερον καλειται, ινα μη σκληρυνθῃ τις εξ υμων απατῃ της αμαρτιας· 14μετοχοι γαρ του Χριστου γεγοναμεν, εανπερ την αρχην της υποστασεως μεχρι τελους βεβαιαν κατασχωμεν. 15εν τῳ λεγεσθαι Σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε, Μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τῳ παραπικρασμῳ. 16τινες γαρ ακουσαντες παρεπικραναν; αλλ ου παντες οι εξελθοντες εξ Αιγυπτου δια Μωυσεως; 17τισιν δε προσωχθισεν τεσσερακοντα ετη; ουχι τοις αμαρτησασιν, ων τα κωλα επεσεν εν τῃ ερημῳ; 18τισιν δε ωμοσεν μη εισελευσεσθαι εις την καταπαυσιν αυτου ει μη τοις απειθησασιν; 19και βλεπομεν οτι ουκ ηδυνηθησαν εισελθειν δι απιστιαν.