1Πολυμερως και πολυτροπως παλαι ο Θεος λαλησας τοις πατρασιν εν τοις προφηταις 2επ εσχατου των ημερων τουτων ελαλησεν ημιν εν Υιῳ, ον εθηκεν κληρονομον παντων, δι ου και εποιησεν τους αιωνας· 3ος ων απαυγασμα της δοξης και χαρακτηρ της υποστασεως αυτου, φερων τε τα παντα τῳ ρηματι της δυναμεως αυτου, καθαρισμον των αμαρτιων ποιησαμενος εκαθισεν εν δεξιᾳ της Μεγαλωσυνης εν υψηλοις, 4τοσουτῳ κρειττων γενομενος των αγγελων οσῳ διαφορωτερον παρ αυτους κεκληρονομηκεν ονομα. 5Τινι γαρ ειπεν ποτε των αγγελων Υιος μου ει συ, εγω σημερον γεγεννηκα σε; και παλιν Εγω εσομαι αυτῳ εις Πατερα, και αυτος εσται μοι εις Υιον; 6οταν δε παλιν εισαγαγῃ τον πρωτοτοκον εις την οικουμενην, λεγει Και προσκυνησατωσαν αυτῳ παντες αγγελοι Θεου. 7και προς μεν τους αγγελους λεγει Ο ποιων τους αγγελους αυτου πνευματα, και τους λειτουργους αυτου πυρος φλογα· 8προς δε τον Υιον Ο θρονος σου ο Θεος εις τον αιωνα του αιωνος, και η ραβδος της ευθυτητος ραβδος της βασιλειας αυτου. 9ηγαπησας δικαιοσυνην και εμισησας ανομιαν· δια τουτο εχρισεν σε, ο Θεος, ο Θεος σου ελαιον αγαλλιασεως παρα τους μετοχους σου. 10και Συ κατ αρχας, Κυριε, την γην εθεμελιωσας, και εργα των χειρων σου εισιν οι ουρανοι· 11αυτοι απολουνται, συ δε διαμενεις· και παντες ως ιματιον παλαιωθησονται, 12και ωσει περιβολαιον ελιξεις αυτους, ως ιματιον και αλλαγησονται· συ δε ο αυτος ει και τα ετη σου ουκ εκλειψουσιν. 13προς τινα δε των αγγελων ειρηκεν ποτε Καθου εκ δεξιων μου εως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου; 14ουχι παντες εισιν λειτουργικα πνευματα εις διακονιαν αποστελλομενα δια τους μελλοντας κληρονομειν σωτηριαν;