1Θελω γαρ υμας ειδεναι ηλικον αγωνα εχω υπερ υμων και των εν Λαοδικιᾳ και οσοι ουχ εορακαν το προσωπον μου εν σαρκι, 2ινα παρακληθωσιν αι καρδιαι αυτων, συνβιβασθεντες εν αγαπῃ και εις παν πλουτος της πληροφοριας της συνεσεως, εις επιγνωσιν του μυστηριου του Θεου, Χριστου, 3εν ῳ εισιν παντες οι θησαυροι της σοφιας και γνωσεως αποκρυφοι. 4Τουτο λεγω ινα μηδεις υμας παραλογιζηται εν πιθανολογιᾳ. 5ει γαρ και τῃ σαρκι απειμι, αλλα τῳ πνευματι συν υμιν ειμι, χαιρων και βλεπων υμων την ταξιν και το στερεωμα της εις Χριστον πιστεως υμων. 6Ως ουν παρελαβετε τον Χριστον Ιησουν τον Κυριον, εν αυτῳ περιπατειτε, 7ερριζωμενοι και εποικοδομουμενοι εν αυτῳ και βεβαιουμενοι τῃ πιστει καθως εδιδαχθητε, περισσευοντες εν ευχαριστιᾳ. 8Βλεπετε μη τις υμας εσται ο συλαγωγων δια της φιλοσοφιας και κενης απατης κατα την παραδοσιν των ανθρωπων, κατα τα στοιχεια του κοσμου και ου κατα Χριστον· 9οτι εν αυτῳ κατοικει παν το πληρωμα της Θεοτητος σωματικως, 10και εστε εν αυτῳ πεπληρωμενοι, ος εστιν η κεφαλη πασης αρχης και εξουσιας, 11εν ῳ και περιετμηθητε περιτομῃ αχειροποιητῳ εν τῃ απεκδυσει του σωματος της σαρκος, εν τῃ περιτομῃ του Χριστου, 12συνταφεντες αυτῳ εν τῳ βαπτισματι, εν ῳ και συνηγερθητε δια της πιστεως της ενεργειας του Θεου του εγειραντος αυτον εκ νεκρων· 13και υμας νεκρους οντας τοις παραπτωμασιν και τῃ ακροβυστιᾳ της σαρκος υμων, συνεζωοποιησεν υμας συν αυτῳ, χαρισαμενος ημιν παντα τα παραπτωματα, 14εξαλειψας το καθ ημων χειρογραφον τοις δογμασιν ο ην υπεναντιον ημιν, και αυτο ηρκεν εκ του μεσου, προσηλωσας αυτο τῳ σταυρῳ· 15απεκδυσαμενος τας αρχας και τας εξουσιας εδειγματισεν εν παρρησιᾳ, θριαμβευσας αυτους εν αυτῳ. 16Μη ουν τις υμας κρινετω εν βρωσει και εν ποσει η εν μερει εορτης η νεομηνιας η σαββατων, 17α εστιν σκια των μελλοντων, το δε σωμα του Χριστου. 18μηδεις υμας καταβραβευετω θελων εν ταπεινοφροσυνῃ και θρησκειᾳ των αγγελων, α εορακεν εμβατευων, εικῃ φυσιουμενος υπο του νοος της σαρκος αυτου, 19και ου κρατων την Κεφαλην, εξ ου παν το σωμα δια των αφων και συνδεσμων επιχορηγουμενον και συνβιβαζομενον αυξει την αυξησιν του Θεου. 20Ει απεθανετε συν Χριστῳ απο των στοιχειων του κοσμου, τι ως ζωντες εν κοσμῳ δογματιζεσθε 21Μη αψῃ μηδε γευσῃ μηδε θιγῃς, 22α εστιν παντα εις φθοραν τῃ αποχρησει, κατα τα ενταλματα και διδασκαλιας των ανθρωπων; 23ατινα εστιν λογον μεν εχοντα σοφιας εν εθελοθρησκιᾳ και ταπεινοφροσυνῃ και αφειδιᾳ σωματος, ουκ εν τιμῃ τινι προς πλησμονην της σαρκος.