1Ειπεν δε ο αρχιερευς Ει ταυτα ουτως εχει; 2ο δε εφη Ανδρες αδελφοι και πατερες, ακουσατε. Ο Θεος της δοξης ωφθη τῳ πατρι ημων Αβρααμ οντι εν τῃ Μεσοποταμιᾳ πριν η κατοικησαι αυτον εν Χαρραν, 3και ειπεν προς αυτον Εξελθε εκ της γης σου και της συγγενειας σου, και δευρο εις την γην ην αν σοι δειξω. 4τοτε εξελθων εκ γης Χαλδαιων κατῳκησεν εν Χαρραν. κακειθεν μετα το αποθανειν τον πατερα αυτου μετῳκισεν αυτον εις την γην ταυτην εις ην υμεις νυν κατοικειτε, 5και ουκ εδωκεν αυτῳ κληρονομιαν εν αυτῃ ουδε βημα ποδος, και επηγγειλατο δουναι αυτῳ εις κατασχεσιν αυτην και τῳ σπερματι αυτου μετ αυτον, ουκ οντος αυτῳ τεκνου. 6ελαλησεν δε ουτως ο Θεος, οτι εσται το σπερμα αυτου παροικον εν γῃ αλλοτριᾳ, και δουλωσουσιν αυτο και κακωσουσιν ετη τετρακοσια· 7και το εθνος ῳ εαν δουλευσουσιν κρινω εγω, ο Θεος ειπεν, και μετα ταυτα εξελευσονται και λατρευσουσιν μοι εν τῳ τοπῳ τουτῳ. 8και εδωκεν αυτῳ διαθηκην περιτομης· και ουτως εγεννησεν τον Ισαακ και περιετεμεν αυτον τῃ ημερᾳ τῃ ογδοῃ, και Ισαακ τον Ιακωβ, και Ιακωβ τους δωδεκα πατριαρχας. 9Και οι πατριαρχαι ζηλωσαντες τον Ιωσηφ απεδοντο εις Αιγυπτον· και ην ο Θεος μετ αυτου, 10και εξειλατο αυτον εκ πασων των θλιψεων αυτου, και εδωκεν αυτῳ χαριν και σοφιαν εναντιον Φαραω βασιλεως Αιγυπτου, και κατεστησεν αυτον ηγουμενον επ Αιγυπτον και ολον τον οικον αυτου. 11ηλθεν δε λιμος εφ ολην την Αιγυπτον και Χανααν και θλιψις μεγαλη, και ουχ ηυρισκον χορτασματα οι πατερες ημων. 12ακουσας δε Ιακωβ οντα σιτια εις Αιγυπτον εξαπεστειλεν τους πατερας ημων πρωτον· 13και εν τῳ δευτερῳ εγνωρισθη Ιωσηφ τοις αδελφοις αυτου, και φανερον εγενετο τῳ Φαραω το γενος Ιωσηφ. 14αποστειλας δε Ιωσηφ μετεκαλεσατο Ιακωβ τον πατερα αυτου και πασαν την συγγενειαν εν ψυχαις εβδομηκοντα πεντε. 15και κατεβη Ιακωβ εις Αιγυπτον, και ετελευτησεν αυτος και οι πατερες ημων, 16και μετετεθησαν εις Συχεμ και ετεθησαν εν τῳ μνηματι ῳ ωνησατο Αβρααμ τιμης αργυριου παρα των υιων Εμμωρ εν Συχεμ. 17Καθως δε ηγγιζεν ο χρονος της επαγγελιας ης ωμολογησεν ο Θεος τῳ Αβρααμ, ηυξησεν ο λαος και επληθυνθη εν Αιγυπτῳ, 18αχρι ου ανεστη βασιλευς ετερος επ Αιγυπτον, ος ουκ ῃδει τον Ιωσηφ. 19ουτος κατασοφισαμενος το γενος ημων εκακωσεν τους πατερας του ποιειν τα βρεφη εκθετα αυτων εις το μη ζωογονεισθαι. 20Εν ῳ καιρῳ εγεννηθη Μωυσης, και ην αστειος τῳ Θεῳ· ος ανετραφη μηνας τρεις εν τῳ οικῳ του πατρος· 21εκτεθεντος δε αυτου ανειλατο αυτον η θυγατηρ Φαραω και ανεθρεψατο αυτον εαυτῃ εις υιον. 22και επαιδευθη Μωυσης πασῃ σοφιᾳ Αιγυπτιων, ην δε δυνατος εν λογοις και εργοις αυτου. 23Ως δε επληρουτο αυτῳ τεσσερακονταετης χρονος, ανεβη επι την καρδιαν αυτου επισκεψασθαι τους αδελφους αυτου τους υιους Ισραηλ. 24και ιδων τινα αδικουμενον ημυνατο, και εποιησεν εκδικησιν τῳ καταπονουμενῳ παταξας τον Αιγυπτιον. 25ενομιζεν δε συνιεναι τους αδελφους οτι ο Θεος δια χειρος αυτου διδωσιν σωτηριαν αυτοις· οι δε ου συνηκαν. 26τῃ τε επιουσῃ ημερᾳ ωφθη αυτοις μαχομενοις, και συνηλλασσεν αυτους εις ειρηνην ειπων Ανδρες, αδελφοι εστε· ινα τι αδικειτε αλληλους; 27ο δε αδικων τον πλησιον απωσατο αυτον ειπων Τις σε κατεστησεν αρχοντα και δικαστην εφ ημων; 28μη ανελειν με συ θελεις ον τροπον ανειλες εχθες τον Αιγυπτιον; 29εφυγεν δε Μωυσης εν τῳ λογῳ τουτῳ, και εγενετο παροικος εν γῃ Μαδιαμ, ου εγεννησεν υιους δυο. 30Και πληρωθεντων ετων τεσσερακοντα ωφθη αυτῳ εν τῃ ερημῳ του ορους Σινα αγγελος εν φλογι πυρος βατου. 31ο δε Μωυσης ιδων εθαυμαζεν το οραμα· προσερχομενου δε αυτου κατανοησαι εγενετο φωνη Κυριου 32Εγω ο Θεος των πατερων σου, ο Θεος Αβρααμ και Ισαακ και Ιακωβ. εντρομος δε γενομενος Μωυσης ουκ ετολμα κατανοησαι. 33ειπεν δε αυτῳ ο Κυριος Λυσον το υποδημα των ποδων σου· ο γαρ τοπος εφ ῳ εστηκας γη αγια εστιν. 34ιδων ειδον την κακωσιν του λαου μου του εν Αιγυπτῳ, και του στεναγμου αυτου ηκουσα, και κατεβην εξελεσθαι αυτους· και νυν δευρο αποστειλω σε εις Αιγυπτον. 35Τουτον τον Μωυσην, ον ηρνησαντο ειποντες Τις σε κατεστησεν αρχοντα και δικαστην; τουτον ο Θεος και αρχοντα και λυτρωτην απεσταλκεν συν χειρι αγγελου του οφθεντος αυτῳ εν τῃ βατῳ. 36ουτος εξηγαγεν αυτους ποιησας τερατα και σημεια εν γῃ Αιγυπτῳ και εν Ερυθρᾳ Θαλασσῃ και εν τῃ ερημῳ ετη τεσσερακοντα. 37ουτος εστιν ο Μωυσης ο ειπας τοις υιοις Ισραηλ Προφητην υμιν αναστησει ο Θεος εκ των αδελφων υμων ως εμε. 38ουτος εστιν ο γενομενος εν τῃ εκκλησιᾳ εν τῃ ερημῳ μετα του αγγελου του λαλουντος αυτῳ εν τῳ ορει Σινα και των πατερων ημων, ος εδεξατο λογια ζωντα δουναι υμιν, 39ῳ ουκ ηθελησαν υπηκοοι γενεσθαι οι πατερες ημων, αλλα απωσαντο και εστραφησαν εν ταις καρδιαις αυτων εις Αιγυπτον, 40ειποντες τῳ Ααρων Ποιησον ημιν θεους οι προπορευσονται ημων· ο γαρ Μωυσης ουτος, ος εξηγαγεν ημας εκ γης Αιγυπτου, ουκ οιδαμεν τι εγενετο αυτῳ. 41και εμοσχοποιησαν εν ταις ημεραις εκειναις και ανηγαγον θυσιαν τῳ ειδωλῳ, και ευφραινοντο εν τοις εργοις των χειρων αυτων. 42εστρεψεν δε ο Θεος και παρεδωκεν αυτους λατρευειν τῃ στρατιᾳ του ουρανου, καθως γεγραπται εν βιβλῳ των προφητων Μη σφαγια και θυσιας προσηνεγκατε μοι ετη τεσσερακοντα εν τῃ ερημῳ, οικος Ισραηλ, 43και ανελαβετε την σκηνην του Μολοχ και το αστρον του θεου Ρομφα, τους τυπους ους εποιησατε προσκυνειν αυτοις; και μετοικιω υμας επεκεινα Βαβυλωνος. 44Η σκηνη του μαρτυριου ην τοις πατρασιν ημων εν τῃ ερημῳ, καθως διεταξατο ο λαλων τῳ Μωυσῃ ποιησαι αυτην κατα τον τυπον ον εωρακει· 45ην και εισηγαγον διαδεξαμενοι οι πατερες ημων μετα Ιησου εν τῃ κατασχεσει των εθνων, ων εξωσεν ο Θεος απο προσωπου των πατερων ημων εως των ημερων Δαυειδ· 46ος ευρεν χαριν ενωπιον του Θεου και ῃτησατο ευρειν σκηνωμα τῳ οικῳ Ιακωβ. 47Σολομων δε οικοδομησεν αυτῳ οικον. 48αλλ ουχ ο Υψιστος εν χειροποιητοις κατοικει· καθως ο προφητης λεγει 49Ο ουρανος μοι θρονος, η δε γη υποποδιον των ποδων μου· ποιον οικον οικοδομησετε μοι, λεγει Κυριος, η τις τοπος της καταπαυσεως μου; 50ουχι η χειρ μου εποιησεν ταυτα παντα; 51Σκληροτραχηλοι και απεριτμητοι καρδιαις και τοις ωσιν, υμεις αει τῳ Πνευματι τῳ Αγιῳ αντιπιπτετε, ως οι πατερες υμων και υμεις. 52τινα των προφητων ουκ εδιωξαν οι πατερες υμων; και απεκτειναν τους προκαταγγειλαντας περι της ελευσεως του Δικαιου ου νυν υμεις προδοται και φονεις εγενεσθε, 53οιτινες ελαβετε τον νομον εις διαταγας αγγελων, και ουκ εφυλαξατε. 54Ακουοντες δε ταυτα διεπριοντο ταις καρδιαις αυτων και εβρυχον τους οδοντας επ αυτον. 55υπαρχων δε πληρης Πνευματος Αγιου ατενισας εις τον ουρανον ειδεν δοξαν Θεου και Ιησουν εστωτα εκ δεξιων του Θεου, 56και ειπεν Ιδου θεωρω τους ουρανους διηνοιγμενους και τον Υιον του ανθρωπου εκ δεξιων εστωτα του Θεου. 57κραξαντες δε φωνῃ μεγαλῃ συνεσχον τα ωτα αυτων, και ωρμησαν ομοθυμαδον επ αυτον, 58και εκβαλοντες εξω της πολεως ελιθοβολουν. και οι μαρτυρες απεθεντο τα ιματια αυτων παρα τους ποδας νεανιου καλουμενου Σαυλου. 59και ελιθοβολουν τον Στεφανον, επικαλουμενον και λεγοντα Κυριε Ιησου, δεξαι το πνευμα μου. 60θεις δε τα γονατα εκραξεν φωνῃ μεγαλῃ Κυριε, μη στησῃς αυτοις ταυτην την αμαρτιαν. και τουτο ειπων εκοιμηθη.