1Εν δε ταις ημεραις ταυταις πληθυνοντων των μαθητων εγενετο γογγυσμος των Ελληνιστων προς τους Εβραιους, οτι παρεθεωρουντο εν τῃ διακονιᾳ τῃ καθημερινῃ αι χηραι αυτων.
2προσκαλεσαμενοι δε οι δωδεκα το πληθος των μαθητων ειπαν Ουκ αρεστον εστιν ημας καταλειψαντας τον λογον του Θεου διακονειν τραπεζαις.
3επισκεψασθε δε, αδελφοι, ανδρας εξ υμων μαρτυρουμενους επτα πληρεις Πνευματος και σοφιας, ους καταστησομεν επι της χρειας ταυτης·
4ημεις δε τῃ προσευχῃ και τῃ διακονιᾳ του λογου προσκαρτερησομεν.
5και ηρεσεν ο λογος ενωπιον παντος του πληθους, και εξελεξαντο Στεφανον, ανδρα πληρη πιστεως και Πνευματος Αγιου, και Φιλιππον και Προχορον και Νικανορα και Τιμωνα και Παρμεναν και Νικολαον προσηλυτον Αντιοχεα,
6ους εστησαν ενωπιον των αποστολων, και προσευξαμενοι επεθηκαν αυτοις τας χειρας.
7Και ο λογος του Θεου ηυξανεν, και επληθυνετο ο αριθμος των μαθητων εν Ιερουσαλημ σφοδρα, πολυς τε οχλος των ιερεων υπηκουον τῃ πιστει.
8Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως εποιει τερατα και σημεια μεγαλα εν τῳ λαῳ.
9ανεστησαν δε τινες των εκ της συναγωγης της λεγομενης Λιβερτινων και Κυρηναιων και Αλεξανδρεων και των απο Κιλικιας και Ασιας συνζητουντες τῳ Στεφανῳ,
10και ουκ ισχυον αντιστηναι τῃ σοφιᾳ και τῳ Πνευματι ῳ ελαλει.
11τοτε υπεβαλον ανδρας λεγοντας οτι Ακηκοαμεν αυτου λαλουντος ρηματα βλασφημα εις Μωυσην και τον Θεον·
12συνεκινησαν τε τον λαον και τους πρεσβυτερους και τους γραμματεις, και επισταντες συνηρπασαν αυτον και ηγαγον εις το συνεδριον,
13εστησαν τε μαρτυρας ψευδεις λεγοντας Ο ανθρωπος ουτος ου παυεται λαλων ρηματα κατα του τοπου του αγιου και του νομου·
14ακηκοαμεν γαρ αυτου λεγοντος οτι Ιησους ο Ναζωραιος ουτος καταλυσει τον τοπον τουτον και αλλαξει τα εθη α παρεδωκεν ημιν Μωυσης.
15και ατενισαντες εις αυτον παντες οι καθεζομενοι εν τῳ συνεδριῳ ειδον το προσωπον αυτου ωσει προσωπον αγγελου.