1Λαλουντων δε αυτων προς τον λαον, επεστησαν αυτοις οι ιερεις και ο στρατηγος του ιερου και οι Σαδδουκαιοι, 2διαπονουμενοι δια το διδασκειν αυτους τον λαον και καταγγελλειν εν τῳ Ιησου την αναστασιν την εκ νεκρων, 3και επεβαλον αυτοις τας χειρας και εθεντο εις τηρησιν εις την αυριον· ην γαρ εσπερα ηδη. 4πολλοι δε των ακουσαντων τον λογον επιστευσαν, και εγενηθη αριθμος των ανδρων ως χιλιαδες πεντε. 5Εγενετο δε επι την αυριον συναχθηναι αυτων τους αρχοντας και τους πρεσβυτερους και τους γραμματεις εν Ιερουσαλημ, 6και Αννας ο αρχιερευς και Καιαφας και Ιωανης και Αλεξανδρος και οσοι ησαν εκ γενους αρχιερατικου, 7και στησαντες αυτους εν τῳ μεσῳ επυνθανοντο Εν ποιᾳ δυναμει η εν ποιῳ ονοματι εποιησατε τουτο υμεις; 8τοτε Πετρος πλησθεις Πνευματος Αγιου ειπεν προς αυτους Αρχοντες του λαου και πρεσβυτεροι, 9ει ημεις σημερον ανακρινομεθα επι ευεργεσιᾳ ανθρωπου ασθενους, εν τινι ουτος σεσωσται, 10γνωστον εστω πασιν υμιν και παντι τῳ λαῳ Ισραηλ, οτι εν τῳ ονοματι Ιησου Χριστου του Ναζωραιου, ον υμεις εσταυρωσατε, ον ο Θεος ηγειρεν εκ νεκρων, εν τουτῳ ουτος παρεστηκεν ενωπιον υμων υγιης. 11ουτος εστιν ο λιθος ο εξουθενηθεις υφ υμων των οικοδομων, ο γενομενος εις κεφαλην γωνιας. 12και ουκ εστιν εν αλλῳ ουδενι η σωτηρια· ουδε γαρ ονομα εστιν ετερον υπο τον ουρανον το δεδομενον εν ανθρωποις εν ῳ δει σωθηναι ημας. 13Θεωρουντες δε την του Πετρου παρρησιαν και Ιωανου, και καταλαβομενοι οτι ανθρωποι αγραμματοι εισιν και ιδιωται, εθαυμαζον, επεγινωσκον τε αυτους οτι συν τῳ Ιησου ησαν, 14τον τε ανθρωπον βλεποντες συν αυτοις εστωτα τον τεθεραπευμενον, ουδεν ειχον αντειπειν. 15κελευσαντες δε αυτους εξω του συνεδριου απελθειν, συνεβαλλον προς αλληλους 16λεγοντες Τι ποιησωμεν τοις ανθρωποις τουτοις; οτι μεν γαρ γνωστον σημειον γεγονεν δι αυτων, πασιν τοις κατοικουσιν Ιερουσαλημ φανερον, και ου δυναμεθα αρνεισθαι· 17αλλ ινα μη επι πλειον διανεμηθῃ εις τον λαον, απειλησωμεθα αυτοις μηκετι λαλειν επι τῳ ονοματι τουτῳ μηδενι ανθρωπων. 18και καλεσαντες αυτους παρηγγειλαν καθολου μη φθεγγεσθαι μηδε διδασκειν επι τῳ ονοματι του Ιησου. 19ο δε Πετρος και Ιωανης αποκριθεντες ειπον προς αυτους Ει δικαιον εστιν ενωπιον του Θεου, υμων ακουειν μαλλον η του Θεου, κρινατε· 20ου δυναμεθα γαρ ημεις α ειδαμεν και ηκουσαμεν μη λαλειν. 21οι δε προσαπειλησαμενοι απελυσαν αυτους, μηδεν ευρισκοντες το πως κολασωνται αυτους, δια τον λαον, οτι παντες εδοξαζον τον Θεον επι τῳ γεγονοτι· 22ετων γαρ ην πλειονων τεσσερακοντα ο ανθρωπος εφ ον γεγονει το σημειον τουτο της ιασεως. 23Απολυθεντες δε ηλθον προς τους ιδιους και απηγγειλαν οσα προς αυτους οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι ειπαν. 24οι δε ακουσαντες ομοθυμαδον ηραν φωνην προς τον Θεον και ειπαν Δεσποτα, συ ο ποιησας τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις, 25ο του πατρος ημων δια Πνευματος Αγιου στοματος Δαυειδ παιδος σου ειπων Ινα τι εφρυαξαν εθνη και λαοι εμελετησαν κενα; 26παρεστησαν οι βασιλεις της γης και οι αρχοντες συνηχθησαν επι το αυτο κατα του Κυριου και κατα του Χριστου αυτου. 27συνηχθησαν γαρ επ αληθειας εν τῃ πολει ταυτῃ επι τον αγιον Παιδα σου Ιησουν, ον εχρισας, Ηρῳδης τε και Ποντιος Πειλατος συν εθνεσιν και λαοις Ισραηλ, 28ποιησαι οσα η χειρ σου και η βουλη προωρισεν γενεσθαι. 29και τα νυν, Κυριε, επιδε επι τας απειλας αυτων, και δος τοις δουλοις σου μετα παρρησιας πασης λαλειν τον λογον σου, 30εν τῳ την χειρα εκτεινειν σε εις ιασιν και σημεια και τερατα γινεσθαι δια του ονοματος του αγιου Παιδος σου Ιησου. 31και δεηθεντων αυτων εσαλευθη ο τοπος εν ῳ ησαν συνηγμενοι, και επλησθησαν απαντες του Αγιου Πνευματος, και ελαλουν τον λογον του Θεου μετα παρρησιας. 32Του δε πληθους των πιστευσαντων ην καρδια και ψυχη μια, και ουδε εις τι των υπαρχοντων αυτῳ ελεγεν ιδιον ειναι, αλλ ην αυτοις παντα κοινα. 33και δυναμει μεγαλῃ απεδιδουν το μαρτυριον οι αποστολοι του Κυριου Ιησου της αναστασεως, χαρις τε μεγαλη ην επι παντας αυτους. 34ουδε γαρ ενδεης τις ην εν αυτοις· οσοι γαρ κτητορες χωριων η οικιων υπηρχον, πωλουντες εφερον τας τιμας των πιπρασκομενων 35και ετιθουν παρα τους ποδας των αποστολων· διεδιδετο δε εκαστῳ καθοτι αν τις χρειαν ειχεν. 36Ιωσηφ δε ο επικληθεις Βαρναβας απο των αποστολων, ο εστιν μεθερμηνευομενον Υιος παρακλησεως, Λευειτης, Κυπριος τῳ γενει, 37υπαρχοντος αυτῳ αγρου, πωλησας ηνεγκεν το χρημα και εθηκεν προς τους ποδας των αποστολων.