1Και εν τῳ συνπληρουσθαι την ημεραν της Πεντηκοστης ησαν παντες ομου επι το αυτο· 2και εγενετο αφνω εκ του ουρανου ηχος ωσπερ φερομενης πνοης βιαιας και επληρωσεν ολον τον οικον ου ησαν καθημενοι, 3και ωφθησαν αυτοις διαμεριζομεναι γλωσσαι ωσει πυρος, και εκαθισεν εφ ενα εκαστον αυτων, 4και επλησθησαν παντες Πνευματος Αγιου, και ηρξαντο λαλειν ετεραις γλωσσαις καθως το Πνευμα εδιδου αποφθεγγεσθαι αυτοις. 5Ησαν δε εις Ιερουσαλημ κατοικουντες Ιουδαιοι, ανδρες ευλαβεις απο παντος εθνους των υπο τον ουρανον· 6γενομενης δε της φωνης ταυτης συνηλθεν το πληθος και συνεχυθη, οτι ηκουον εις εκαστος τῃ ιδιᾳ διαλεκτῳ λαλουντων αυτων. 7εξισταντο δε και εθαυμαζον λεγοντες Ουχι ιδου παντες ουτοι εισιν οι λαλουντες Γαλιλαιοι; 8και πως ημεις ακουομεν εκαστος τῃ ιδιᾳ διαλεκτῳ ημων εν ῃ εγεννηθημεν, 9Παρθοι και Μηδοι και Ελαμειται, και οι κατοικουντες την Μεσοποταμιαν, Ιουδαιαν τε και Καππαδοκιαν, Ποντον και την Ασιαν, 10Φρυγιαν τε και Παμφυλιαν, Αιγυπτον και τα μερη της Λιβυης της κατα Κυρηνην, και οι επιδημουντες Ρωμαιοι, 11Ιουδαιοι τε και προσηλυτοι, Κρητες και Αραβες, ακουομεν λαλουντων αυτων ταις ημετεραις γλωσσαις τα μεγαλεια του Θεου; 12εξισταντο δε παντες και διηπορουντο, αλλος προς αλλον λεγοντες Τι θελει τουτο ειναι; 13ετεροι δε διαχλευαζοντες ελεγον οτι Γλευκους μεμεστωμενοι εισιν. 14Σταθεις δε ο Πετρος συν τοις ενδεκα επηρεν την φωνην αυτου και απεφθεγξατο αυτοις Ανδρες Ιουδαιοι και οι κατοικουντες Ιερουσαλημ παντες, τουτο υμιν γνωστον εστω, και ενωτισασθε τα ρηματα μου. 15ου γαρ ως υμεις υπολαμβανετε ουτοι μεθυουσιν, εστιν γαρ ωρα τριτη της ημερας, 16αλλα τουτο εστιν το ειρημενον δια του προφητου Ιωηλ 17Και εσται εν ταις εσχαταις ημεραις, λεγει ο Θεος, εκχεω απο του Πνευματος μου επι πασαν σαρκα, και προφητευσουσιν οι υιοι υμων και αι θυγατερες υμων, και οι νεανισκοι υμων ορασεις οψονται, και οι πρεσβυτεροι υμων ενυπνιοις ενυπνιασθησονται· 18καιγε επι τους δουλους μου και επι τας δουλας μου εν ταις ημεραις εκειναις εκχεω απο του Πνευματος μου, και προφητευσουσιν. 19και δωσω τερατα εν τῳ ουρανῳ ανω και σημεια επι της γης κατω, αιμα και πυρ και ατμιδα καπνου. 20ο ηλιος μεταστραφησεται εις σκοτος και η σεληνη εις αιμα, πριν ελθειν ημεραν Κυριου την μεγαλην και επιφανη. 21και εσται πας ος εαν επικαλεσηται το ονομα Κυριου σωθησεται. 22Ανδρες Ισραηλειται, ακουσατε τους λογους τουτους· Ιησουν τον Ναζωραιον, ανδρα αποδεδειγμενον απο του Θεου εις υμας δυναμεσι και τερασι και σημειοις, οις εποιησεν δι αυτου ο Θεος εν μεσῳ υμων, καθως αυτοι οιδατε, 23τουτον τῃ ωρισμενῃ βουλῃ και προγνωσει του Θεου εκδοτον δια χειρος ανομων προσπηξαντες ανειλατε, 24ον ο Θεος ανεστησεν λυσας τας ωδινας του θανατου, καθοτι ουκ ην δυνατον κρατεισθαι αυτον υπ αυτου. 25Δαυειδ γαρ λεγει εις αυτον Προορωμην τον Κυριον ενωπιον μου δια παντος, οτι εκ δεξιων μου εστιν, ινα μη σαλευθω. 26δια τουτο ηυφρανθη μου η καρδια και ηγαλλιασατο η γλωσσα μου, ετι δε και η σαρξ μου κατασκηνωσει επ ελπιδι, 27οτι ουκ ενκαταλειψεις την ψυχην μου εις Αιδην ουδε δωσεις τον Οσιον σου ιδειν διαφθοραν. 28εγνωρισας μοι οδους ζωης, πληρωσεις με ευφροσυνης μετα του προσωπου σου. 29Ανδρες αδελφοι, εξον ειπειν μετα παρρησιας προς υμας περι του πατριαρχου Δαυειδ, οτι και ετελευτησεν και εταφη, και το μνημα αυτου εστιν εν ημιν αχρι της ημερας ταυτης. 30προφητης ουν υπαρχων και ειδως οτι ορκῳ ωμοσεν αυτῳ ο Θεος εκ καρπου της οσφυος αυτου καθισαι επι τον θρονον αυτου, 31προιδων ελαλησεν περι της αναστασεως του Χριστου, οτι ουτε ενκατελειφθη εις Αιδην ουτε η σαρξ αυτου ειδεν διαφθοραν. 32τουτον τον Ιησουν ανεστησεν ο Θεος, ου παντες ημεις εσμεν μαρτυρες· 33τῃ δεξιᾳ ουν του Θεου υψωθεις την τε επαγγελιαν του Πνευματος του Αγιου λαβων παρα του Πατρος εξεχεεν τουτο ο υμεις και βλεπετε και ακουετε. 34ου γαρ Δαυειδ ανεβη εις τους ουρανους, λεγει δε αυτος Ειπεν Κυριος τῳ Κυριῳ μου Καθου εκ δεξιων μου, 35εως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου. 36ασφαλως ουν γινωσκετω πας οικος Ισραηλ οτι και Κυριον αυτον και Χριστον εποιησεν ο Θεος, τουτον τον Ιησουν ον υμεις εσταυρωσατε. 37Ακουσαντες δε κατενυγησαν την καρδιαν, ειπον τε προς τον Πετρον και τους λοιπους αποστολους Τι ποιησωμεν, ανδρες αδελφοι; 38Πετρος δε προς αυτους Μετανοησατε, και βαπτισθητω εκαστος υμων επι τῳ ονοματι Ιησου Χριστου εις αφεσιν των αμαρτιων υμων, και λημψεσθε την δωρεαν του Αγιου Πνευματος. 39υμιν γαρ εστιν η επαγγελια και τοις τεκνοις υμων και πασιν τοις εις μακραν, οσους αν προσκαλεσηται Κυριος ο Θεος ημων. 40ετεροις τε λογοις πλειοσιν διεμαρτυρατο, και παρεκαλει αυτους λεγων Σωθητε απο της γενεας της σκολιας ταυτης. 41οι μεν ουν αποδεξαμενοι τον λογον αυτου εβαπτισθησαν, και προσετεθησαν εν τῃ ημερᾳ εκεινῃ ψυχαι ωσει τρισχιλιαι· 42ησαν δε προσκαρτερουντες τῃ διδαχῃ των αποστολων και τῃ κοινωνιᾳ, τῃ κλασει του αρτου και ταις προσευχαις. 43Εγινετο δε πασῃ ψυχῃ φοβος· πολλα δε τερατα και σημεια δια των αποστολων εγινετο. 44παντες δε οι πιστευσαντες επι το αυτο ειχον απαντα κοινα, 45και τα κτηματα και τας υπαρξεις επιπρασκον και διεμεριζον αυτα πασιν, καθοτι αν τις χρειαν ειχεν. 46καθ ημεραν τε προσκαρτερουντες ομοθυμαδον εν τῳ ιερῳ, κλωντες τε κατ οικον αρτον, μετελαμβανον τροφης εν αγαλλιασει και αφελοτητι καρδιας, 47αινουντες τον Θεον και εχοντες χαριν προς ολον τον λαον. ο δε Κυριος προσετιθει τους σῳζομενους καθ ημεραν επι το αυτο.