1Κατ εκεινον δε τον καιρον επεβαλεν Ηρῳδης ο βασιλευς τας χειρας κακωσαι τινας των απο της εκκλησιας. 2ανειλεν δε Ιακωβον τον αδελφον Ιωανου μαχαιρῃ. 3ιδων δε οτι αρεστον εστιν τοις Ιουδαιοις προσεθετο συλλαβειν και Πετρον, ησαν δε ημεραι των αζυμων, 4ον και πιασας εθετο εις φυλακην, παραδους τεσσαρσιν τετραδιοις στρατιωτων φυλασσειν αυτον, βουλομενος μετα το πασχα αναγαγειν αυτον τῳ λαῳ. 5ο μεν ουν Πετρος ετηρειτο εν τῃ φυλακῃ· προσευχη δε ην εκτενως γινομενη υπο της εκκλησιας προς τον Θεον περι αυτου. 6Οτε δε ημελλεν προαγαγειν αυτον ο Ηρῳδης, τῃ νυκτι εκεινῃ ην ο Πετρος κοιμωμενος μεταξυ δυο στρατιωτων δεδεμενος αλυσεσιν δυσιν, φυλακες τε προ της θυρας ετηρουν την φυλακην. 7και ιδου αγγελος Κυριου επεστη, και φως ελαμψεν εν τῳ οικηματι· παταξας δε την πλευραν του Πετρου ηγειρεν αυτον λεγων Αναστα εν ταχει. και εξεπεσαν αυτου αι αλυσεις εκ των χειρων. 8ειπεν δε ο αγγελος προς αυτον Ζωσαι και υποδησαι τα σανδαλια σου. εποιησεν δε ουτως. και λεγει αυτῳ Περιβαλου το ιματιον σου και ακολουθει μοι. 9και εξελθων ηκολουθει, και ουκ ῃδει οτι αληθες εστιν το γινομενον δια του αγγελου, εδοκει δε οραμα βλεπειν. 10διελθοντες δε πρωτην φυλακην και δευτεραν ηλθαν επι την πυλην την σιδηραν την φερουσαν εις την πολιν, ητις αυτοματη ηνοιγη αυτοις, και εξελθοντες προηλθον ρυμην μιαν, και ευθεως απεστη ο αγγελος απ αυτου. 11και ο Πετρος εν εαυτῳ γενομενος ειπεν Νυν οιδα αληθως οτι εξαπεστειλεν ο Κυριος τον αγγελον αυτου και εξειλατο με εκ χειρος Ηρῳδου και πασης της προσδοκιας του λαου των Ιουδαιων. 12συνιδων τε ηλθεν επι την οικιαν της Μαριας της μητρος Ιωανου του επικαλουμενου Μαρκου, ου ησαν ικανοι συνηθροισμενοι και προσευχομενοι. 13κρουσαντος δε αυτου την θυραν του πυλωνος προσηλθεν παιδισκη υπακουσαι ονοματι Ροδη, 14και επιγνουσα την φωνην του Πετρου απο της χαρας ουκ ηνοιξεν τον πυλωνα, εισδραμουσα δε απηγγειλεν εσταναι τον Πετρον προ του πυλωνος. 15οι δε προς αυτην ειπαν Μαινῃ. η δε διισχυριζετο ουτως εχειν. οι δε ελεγον Ο αγγελος εστιν αυτου. 16ο δε Πετρος επεμενεν κρουων· ανοιξαντες δε ειδαν αυτον και εξεστησαν. 17κατασεισας δε αυτοις τῃ χειρι σιγαν διηγησατο αυτοις πως ο Κυριος αυτον εξηγαγεν εκ της φυλακης, ειπεν τε Απαγγειλατε Ιακωβῳ και τοις αδελφοις ταυτα. και εξελθων επορευθη εις ετερον τοπον. 18Γενομενης δε ημερας ην ταραχος ουκ ολιγος εν τοις στρατιωταις, τι αρα ο Πετρος εγενετο. 19Ηρῳδης δε επιζητησας αυτον και μη ευρων, ανακρινας τους φυλακας εκελευσεν απαχθηναι, και κατελθων απο της Ιουδαιας εις Καισαριαν διετριβεν. 20Ην δε θυμομαχων Τυριοις και Σιδωνιοις· ομοθυμαδον δε παρησαν προς αυτον, και πεισαντες Βλαστον τον επι του κοιτωνος του βασιλεως ῃτουντο ειρηνην, δια το τρεφεσθαι αυτων την χωραν απο της βασιλικης. 21τακτῃ δε ημερᾳ ο Ηρῳδης ενδυσαμενος εσθητα βασιλικην καθισας επι του βηματος εδημηγορει προς αυτους· 22ο δε δημος επεφωνει Θεου φωνη και ουκ ανθρωπου. 23παραχρημα δε επαταξεν αυτον αγγελος Κυριου ανθ ων ουκ εδωκεν την δοξαν τῳ Θεῳ, και γενομενος σκωληκοβρωτος εξεψυξεν. 24Ο δε λογος του Κυριου ηυξανεν και επληθυνετο. 25Βαρναβας δε και Σαυλος υπεστρεψαν, εξ Ιερουσαλημ, πληρωσαντες την διακονιαν, συνπαραλαβοντες Ιωανην τον επικληθεντα Μαρκον.