1Διαμαρτυρομαι ενωπιον του Θεου και Χριστου Ιησου, του μελλοντος κρινειν ζωντας και νεκρους, και την επιφανειαν αυτου και την βασιλειαν αυτου·
2κηρυξον τον λογον, επιστηθι ευκαιρως ακαιρως, ελεγξον, επιτιμησον, παρακαλεσον, εν πασῃ μακροθυμιᾳ και διδαχῃ.
3εσται γαρ καιρος οτε της υγιαινουσης διδασκαλιας ουκ ανεξονται, αλλα κατα τας ιδιας επιθυμιας εαυτοις επισωρευσουσιν διδασκαλους κνηθομενοι την ακοην,
4και απο μεν της αληθειας την ακοην αποστρεψουσιν, επι δε τους μυθους εκτραπησονται.
5συ δε νηφε εν πασιν, κακοπαθησον, εργον ποιησον ευαγγελιστου, την διακονιαν σου πληροφορησον.
6Εγω γαρ ηδη σπενδομαι, και ο καιρος της αναλυσεως μου εφεστηκεν.
7τον καλον αγωνα ηγωνισμαι, τον δρομον τετελεκα, την πιστιν τετηρηκα·
8λοιπον αποκειται μοι ο της δικαιοσυνης στεφανος, ον αποδωσει μοι ο κυριος εν εκεινῃ τῃ ημερᾳ, ο δικαιος κριτης, ου μονον δε εμοι αλλα και πασι τοις ηγαπηκοσι την επιφανειαν αυτου.
9Σπουδασον ελθειν προς με ταχεως·
10Δημας γαρ με εγκατελιπεν αγαπησας τον νυν αιωνα, και επορευθη εις Θεσσαλονικην, Κρησκης εις Γαλατιαν, Τιτος εις Δαλματιαν·
11Λουκας εστιν μονος μετ εμου. Μαρκον αναλαβων αγε μετα σεαυτου· εστιν γαρ μοι ευχρηστος εις διακονιαν.
12Τυχικον δε απεστειλα εις Εφεσον.
13τον φελονην, ον απελιπον εν Τρῳαδι παρα Καρπῳ, ερχομενος φερε, και τα βιβλια, μαλιστα τας μεμβρανας.
14Αλεξανδρος ο χαλκευς πολλα μοι κακα ενεδειξατο· αποδωσει αυτῳ ο Κυριος κατα τα εργα αυτου·
15ον και συ φυλασσου· λιαν γαρ αντεστη τοις ημετεροις λογοις.
16Εν τῃ πρωτῃ μου απολογιᾳ ουδεις μοι παρεγενετο, αλλα παντες με εγκατελιπον· μη αυτοις λογισθειη·
17ο δε Κυριος μοι παρεστη και ενεδυναμωσεν με, ινα δι εμου το κηρυγμα πληροφορηθῃ και ακουσωσιν παντα τα εθνη, και ερυσθην εκ στοματος λεοντος.
18ρυσεται με ο Κυριος απο παντος εργου πονηρου και σωσει εις την βασιλειαν αυτου την επουρανιον· ῳ η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων, αμην.
19Ασπασαι Πρισκαν και Ακυλαν και τον Ονησιφορου οικον.
20Εραστος εμεινεν εν Κορινθῳ, Τροφιμον δε απελιπον εν Μιλητῳ ασθενουντα.
21Σπουδασον προ χειμωνος ελθειν. Ασπαζεται σε Ευβουλος και Πουδης και Λινος και Κλαυδια και οι αδελφοι παντες.
22Ο Κυριος μετα του πνευματος σου. η χαρις μεθ υμων.