1Ταυτην ηδη, αγαπητοι, δευτεραν υμιν γραφω επιστολην, εν αις διεγειρω υμων εν υπομνησει την ειλικρινη διανοιαν, 2μνησθηναι των προειρημενων ρηματων υπο των αγιων προφητων και της των αποστολων υμων εντολης του Κυριου και Σωτηρος, 3τουτο πρωτον γινωσκοντες, οτι ελευσονται επ εσχατων των ημερων εν εμπαιγμονῃ εμπαικται κατα τας ιδιας επιθυμιας αυτων πορευομενοι 4και λεγοντες Που εστιν η επαγγελια της παρουσιας αυτου; αφ ης γαρ οι πατερες εκοιμηθησαν, παντα ουτως διαμενει απ αρχης κτισεως. 5λανθανει γαρ αυτους τουτο θελοντας οτι ουρανοι ησαν εκπαλαι και γη εξ υδατος και δι υδατος συνεστωσα τῳ του Θεου λογῳ, 6δι ων ο τοτε κοσμος υδατι κατακλυσθεις απωλετο· 7οι δε νυν ουρανοι και η γη τῳ αυτῳ λογῳ τεθησαυρισμενοι εισιν πυρι τηρουμενοι εις ημεραν κρισεως και απωλειας των ασεβων ανθρωπων. 8Εν δε τουτο μη λανθανετω υμας, αγαπητοι, οτι μια ημερα παρα Κυριῳ ως χιλια ετη και χιλια ετη ως ημερα μια. 9ου βραδυνει Κυριος της επαγγελιας, ως τινες βραδυτητα ηγουνται, αλλα μακροθυμει εις υμας, μη βουλομενος τινας απολεσθαι αλλα παντας εις μετανοιαν χωρησαι. 10Ηξει δε ημερα Κυριου ως κλεπτης, εν ῃ οι ουρανοι ροιζηδον παρελευσονται, στοιχεια δε καυσουμενα λυθησεται, και γη και τα εν αυτῃ εργα ευρεθησεται. 11Τουτων ουτως παντων λυομενων ποταπους δει υπαρχειν υμας εν αγιαις αναστροφαις και ευσεβειαις, 12προσδοκωντας και σπευδοντας την παρουσιαν της του Θεου ημερας, δι ην ουρανοι πυρουμενοι λυθησονται και στοιχεια καυσουμενα τηκεται· 13καινους δε ουρανους και γην καινην κατα το επαγγελμα αυτου προσδοκωμεν, εν οις δικαιοσυνη κατοικει. 14Διο, αγαπητοι, ταυτα προσδοκωντες σπουδασατε ασπιλοι και αμωμητοι αυτῳ ευρεθηναι εν ειρηνῃ, 15και την του Κυριου ημων μακροθυμιαν σωτηριαν ηγεισθε, καθως και ο αγαπητος ημων αδελφος Παυλος κατα την δοθεισαν αυτῳ σοφιαν εγραψεν υμιν, 16ως και εν πασαις επιστολαις λαλων εν αυταις περι τουτων, εν αις εστιν δυσνοητα τινα, α οι αμαθεις και αστηρικτοι στρεβλουσιν ως και τας λοιπας γραφας προς την ιδιαν αυτων απωλειαν. 17Υμεις ουν, αγαπητοι, προγινωσκοντες φυλασσεσθε ινα μη τῃ των αθεσμων πλανῃ συναπαχθεντες εκπεσητε του ιδιου στηριγμου, 18αυξανετε δε εν χαριτι και γνωσει του Κυριου ημων και Σωτηρος Ιησου Χριστου. αυτῳ η δοξα και νυν και εις ημεραν αιωνος.