1Εγενοντο δε και ψευδοπροφηται εν τῳ λαῳ, ως και εν υμιν εσονται ψευδοδιδασκαλοι, οιτινες παρεισαξουσιν αιρεσεις απωλειας, και τον αγορασαντα αυτους δεσποτην αρνουμενοι, επαγοντες εαυτοις ταχινην απωλειαν· 2και πολλοι εξακολουθησουσιν αυτων ταις ασελγειαις, δι ους η οδος της αληθειας βλασφημηθησεται· 3και εν πλεονεξιᾳ πλαστοις λογοις υμας εμπορευσονται· οις το κριμα εκπαλαι ουκ αργει, και η απωλεια αυτων ου νυσταζει. 4ει γαρ ο Θεος αγγελων αμαρτησαντων ουκ εφεισατο, αλλα σειροις ζοφου ταρταρωσας παρεδωκεν εις κρισιν τηρουμενους, 5και αρχαιου κοσμου ουκ εφεισατο, αλλα ογδοον Νωε δικαιοσυνης κηρυκα εφυλαξεν, κατακλυσμον κοσμῳ ασεβων επαξας, 6και πολεις Σοδομων και Γομορρας τεφρωσας καταστροφῃ κατεκρινεν, υποδειγμα μελλοντων ασεβειν τεθεικως, 7και δικαιον Λωτ καταπονουμενον υπο της των αθεσμων εν ασελγειᾳ αναστροφης ερυσατο,— 8βλεμματι γαρ και ακοῃ ο δικαιος ενκατοικων εν αυτοις ημεραν εξ ημερας ψυχην δικαιαν ανομοις εργοις εβασανιζεν,— 9οιδεν Κυριος ευσεβεις εκ πειρασμου ρυεσθαι, αδικους δε εις ημεραν κρισεως κολαζομενους τηρειν, 10μαλιστα δε τους οπισω σαρκος εν επιθυμιᾳ μιασμου πορευομενους και κυριοτητος καταφρονουντας. τολμηται, αυθαδεις, δοξας ου τρεμουσιν βλασφημουντες, 11οπου αγγελοι ισχυι και δυναμει μειζονες οντες ου φερουσιν κατ αυτων παρα Κυριῳ βλασφημον κρισιν. 12ουτοι δε, ως αλογα ζῳα γεγεννημενα φυσικα εις αλωσιν και φθοραν, εν οις αγνοουσιν βλασφημουντες, εν τῃ φθορᾳ αυτων και φθαρησονται, 13αδικουμενοι μισθον αδικιας· ηδονην ηγουμενοι την εν ημερᾳ τρυφην, σπιλοι και μωμοι εντρυφωντες εν ταις απαταις αυτων συνευωχουμενοι υμιν, 14οφθαλμους εχοντες μεστους μοιχαλιδος και ακαταπαυστους αμαρτιας, δελεαζοντες ψυχας αστηρικτους, καρδιαν γεγυμνασμενην πλεονεξιας εχοντες, καταρας τεκνα· 15καταλειποντες ευθειαν οδον επλανηθησαν, εξακολουθησαντες τῃ οδῳ του Βαλααμ του Βεωρ, ος μισθον αδικιας ηγαπησεν, 16ελεγξιν δε εσχεν ιδιας παρανομιας· υποζυγιον αφωνον εν ανθρωπου φωνῃ φθεγξαμενον εκωλυσεν την του προφητου παραφρονιαν. 17ουτοι εισιν πηγαι ανυδροι και ομιχλαι υπο λαιλαπος ελαυνομεναι, οις ο ζοφος του σκοτους τετηρηται. 18υπερογκα γαρ ματαιοτητος φθεγγομενοι δελεαζουσιν εν επιθυμιαις σαρκος ασελγειαις τους ολιγως αποφευγοντας τους εν πλανῃ αναστρεφομενους, 19ελευθεριαν αυτοις επαγγελλομενοι, αυτοι δουλοι υπαρχοντες της φθορας· ῳ γαρ τις ηττηται, τουτῳ δεδουλωται. 20ει γαρ αποφυγοντες τα μιασματα του κοσμου εν επιγνωσει του Κυριου και Σωτηρος Ιησου Χριστου, τουτοις δε παλιν εμπλακεντες ηττωνται, γεγονεν αυτοις τα εσχατα χειρονα των πρωτων. 21κρειττον γαρ ην αυτοις μη επεγνωκεναι την οδον της δικαιοσυνης, η επιγνουσιν υποστρεψαι εκ της παραδοθεισης αυτοις αγιας εντολης. 22συμβεβηκεν αυτοις το της αληθους παροιμιας Κυων επιστρεψας επι το ιδιον εξεραμα, και Υς λουσαμενη εις κυλισμον βορβορου.