1Οφελον ανειχεσθε μου μικρον τι αφροσυνης· αλλα και ανεχεσθε μου. 2ζηλω γαρ υμας Θεου ζηλῳ, ηρμοσαμην γαρ υμας ενι ανδρι παρθενον αγνην παραστησαι τῳ Χριστῳ· 3φοβουμαι δε μη πως, ως ο οφις εξηπατησεν Ευαν εν τῃ πανουργιᾳ αυτου, φθαρῃ τα νοηματα υμων απο της απλοτητος και της αγνοτητος της εις Χριστον. 4ει μεν γαρ ο ερχομενος αλλον Ιησουν κηρυσσει ον ουκ εκηρυξαμεν, η πνευμα ετερον λαμβανετε ο ουκ ελαβετε, η ευαγγελιον ετερον ο ουκ εδεξασθε, καλως ανεχεσθε. 5λογιζομαι γαρ μηδεν υστερηκεναι των υπερλιαν αποστολων. 6ει δε και ιδιωτης τῳ λογῳ, αλλ ου τῃ γνωσει, αλλ εν παντι φανερωσαντες εν πασιν εις υμας. 7Η αμαρτιαν εποιησα εμαυτον ταπεινων ινα υμεις υψωθητε, οτι δωρεαν το του Θεου ευαγγελιον ευηγγελισαμην υμιν; 8αλλας εκκλησιας εσυλησα λαβων οψωνιον προς την υμων διακονιαν, 9και παρων προς υμας και υστερηθεις ου κατεναρκησα ουθενος· το γαρ υστερημα μου προσανεπληρωσαν οι αδελφοι ελθοντες απο Μακεδονιας· και εν παντι αβαρη εμαυτον υμιν ετηρησα και τηρησω. 10εστιν αληθεια Χριστου εν εμοι, οτι η καυχησις αυτη ου φραγησεται εις εμε εν τοις κλιμασιν της Αχαιας. 11δια τι; οτι ουκ αγαπω υμας; ο Θεος οιδεν. 12Ο δε ποιω, και ποιησω, ινα εκκοψω την αφορμην των θελοντων αφορμην, ινα εν ῳ καυχωνται ευρεθωσιν καθως και ημεις. 13οι γαρ τοιουτοι ψευδαποστολοι, εργαται δολιοι, μετασχηματιζομενοι εις αποστολους Χριστου. 14και ου θαυμα· αυτος γαρ ο Σατανας μετασχηματιζεται εις αγγελον φωτος. 15ου μεγα ουν ει και οι διακονοι αυτου μετασχηματιζονται ως διακονοι δικαιοσυνης· ων το τελος εσται κατα τα εργα αυτων. 16Παλιν λεγω, μη τις με δοξῃ αφρονα ειναι· ει δε μηγε, καν ως αφρονα δεξασθε με, ινα καγω μικρον τι καυχησωμαι. 17ο λαλω, ου κατα Κυριον λαλω, αλλ ως εν αφροσυνῃ, εν ταυτῃ τῃ υποστασει της καυχησεως. 18επει πολλοι καυχωνται κατα την σαρκα, καγω καυχησομαι. 19ηδεως γαρ ανεχεσθε των αφρονων φρονιμοι οντες· 20ανεχεσθε γαρ ει τις υμας καταδουλοι, ει τις κατεσθιει, ει τις λαμβανει, ει τις επαιρεται, ει τις εις προσωπον υμας δερει. 21κατα ατιμιαν λεγω, ως οτι ημεις ησθενηκαμεν. εν ῳ δ αν τις τολμᾳ, εν αφροσυνῃ λεγω, τολμω καγω. 22Εβραιοι εισιν; καγω. Ισραηλειται εισιν; καγω. σπερμα Αβρααμ εισιν; καγω. 23διακονοι Χριστου εισιν; παραφρονων λαλω, υπερ εγω· εν κοποις περισσοτερως, εν φυλακαις περισσοτερως, εν πληγαις υπερβαλλοντως, εν θανατοις πολλακις. 24υπο Ιουδαιων πεντακις τεσσερακοντα παρα μιαν ελαβον, 25τρις εραβδισθην, απαξ ελιθασθην, τρις εναυαγησα, νυχθημερον εν τῳ βυθῳ πεποιηκα· 26οδοιποριαις πολλακις, κινδυνοις ποταμων, κινδυνοις λῃστων, κινδυνοις εκ γενους, κινδυνοις εξ εθνων, κινδυνοις εν πολει, κινδυνοις εν ερημιᾳ, κινδυνοις εν θαλασσῃ, κινδυνοις εν ψευδαδελφοις, 27κοπῳ και μοχθῳ, εν αγρυπνιαις πολλακις, εν λιμῳ και διψει, εν νηστειαις πολλακις, εν ψυχει και γυμνοτητι· 28χωρις των παρεκτος η επιστασις μοι η καθ ημεραν, η μεριμνα πασων των εκκλησιων. 29τις ασθενει, και ουκ ασθενω; τις σκανδαλιζεται και ουκ εγω πυρουμαι; 30ει καυχασθαι δει, τα της ασθενειας μου καυχησομαι. 31ο Θεος και Πατηρ του Κυριου Ιησου οιδεν, ο ων ευλογητος εις τους αιωνας, οτι ου ψευδομαι. 32εν Δαμασκῳ ο εθναρχης Αρετα του βασιλεως εφρουρει την πολιν Δαμασκηνων πιασαι με, 33και δια θυριδος εν σαργανῃ εχαλασθην δια του τειχους και εξεφυγον τας χειρας αυτου.