1Οσοι εισιν υπο ζυγον δουλοι, τους ιδιους δεσποτας πασης τιμης αξιους ηγεισθωσαν, ινα μη το ονομα του Θεου και η διδασκαλια βλασφημηται. 2οι δε πιστους εχοντες δεσποτας μη καταφρονειτωσαν, οτι αδελφοι εισιν, αλλα μαλλον δουλευετωσαν, οτι πιστοι εισιν και αγαπητοι οι της ευεργεσιας αντιλαμβανομενοι. Ταυτα διδασκε και παρακαλει. 3ει τις ετεροδιδασκαλει και μη προσερχεται υγιαινουσιν λογοις, τοις του Κυριου ημων Ιησου Χριστου, και τῃ κατ ευσεβειαν διδασκαλιᾳ, 4τετυφωται, μηδεν επισταμενος, αλλα νοσων περι ζητησεις και λογομαχιας, εξ ων γινεται φθονος, ερις, βλασφημιαι, υπονοιαι πονηραι, 5διαπαρατριβαι διεφθαρμενων ανθρωπων τον νουν και απεστερημενων της αληθειας, νομιζοντων πορισμον ειναι την ευσεβειαν. 6εστιν δε πορισμος μεγας η ευσεβεια μετα αυταρκειας· 7ουδεν γαρ εισηνεγκαμεν εις τον κοσμον, οτι ουδε εξενεγκειν τι δυναμεθα· 8εχοντες δε διατροφας και σκεπασματα, τουτοις αρκεσθησομεθα. 9οι δε βουλομενοι πλουτειν εμπιπτουσιν εις πειρασμον και παγιδα και επιθυμιας πολλας ανοητους και βλαβερας, αιτινες βυθιζουσιν τους ανθρωπους εις ολεθρον και απωλειαν. 10ριζα γαρ παντων των κακων εστιν η φιλαργυρια, ης τινες ορεγομενοι απεπλανηθησαν απο της πιστεως και εαυτους περιεπειραν οδυναις πολλαις. 11Συ δε, ω ανθρωπε Θεου, ταυτα φευγε· διωκε δε δικαιοσυνην, ευσεβειαν, πιστιν, αγαπην, υπομονην, πραυπαθιαν. 12αγωνιζου τον καλον αγωνα της πιστεως, επιλαβου της αιωνιου ζωης, εις ην εκληθης και ωμολογησας την καλην ομολογιαν ενωπιον πολλων μαρτυρων. 13παραγγελλω ενωπιον του Θεου του ζωογονουντος τα παντα και Χριστου Ιησου του μαρτυρησαντος επι Ποντιου Πειλατου την καλην ομολογιαν, 14τηρησαι σε την εντολην ασπιλον ανεπιλημπτον μεχρι της επιφανειας του Κυριου ημων Ιησου Χριστου, 15ην καιροις ιδιοις δειξει ο μακαριος και μονος Δυναστης, ο Βασιλευς των βασιλευοντων και Κυριος των κυριευοντων, 16ο μονος εχων αθανασιαν, φως οικων απροσιτον, ον ειδεν ουδεις ανθρωπων ουδε ιδειν δυναται· ῳ τιμη και κρατος αιωνιον· αμην. 17Τοις πλουσιοις εν τῳ νυν αιωνι παραγγελλε μη υψηλοφρονειν, μηδε ηλπικεναι επι πλουτου αδηλοτητι, αλλ επι Θεῳ τῳ παρεχοντι ημιν παντα πλουσιως εις απολαυσιν, 18αγαθοεργειν, πλουτειν εν εργοις καλοις, ευμεταδοτους ειναι, κοινωνικους, 19αποθησαυριζοντας εαυτοις θεμελιον καλον εις το μελλον, ινα επιλαβωνται της οντως ζωης. 20Ω Τιμοθεε, την παραθηκην φυλαξον, εκτρεπομενος τας βεβηλους κενοφωνιας και αντιθεσεις της ψευδωνυμου γνωσεως, 21ην τινες επαγγελλομενοι περι την πιστιν ηστοχησαν. Η χαρις μεθ υμων.